Nederlands Forum over Oude Radio“s

Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van oude radio“s en gerelateerde zaken (zoals oude TV“s, versterkers, meetapparatuur). Hier kunt u discussiėren en chatten over uw hobby. Voorbeelden zijn: identificatie of datering van oude toestellen, vragen over documentatie, hulp bij reparaties en restauraties. De voertaal op dit forum is Nederlands, maar bijdragen in andere talen zijn ook welkom.

Re: Spanningen anode- en gloeibatterijen.

Geschreven door Hans van Ewijk om 16. Nov 2001 22:10:56:

In reactie op: Re: Spanningen anode- en gloeibatterijen. geschreven door Gerard om 16. Nov 2001 12:14:05:

>> alle gangbare spanningen voor batterijtoestellen gemaakt kunnen worden.
>Het is een ambitieus doel.
>Let erop dat de gloeivoeding en de plaatvoeding geen gemeenschappelijke
>aarde mogen hebben, ze moeten vrij ten opzichte van elkaar kunnen zweven.
>>Voor de gloei van toestellen met droge batterijen is 1,5 of 3 volt dacht ik gebruikelijk.
>In de na-oorlogse tijd, de bloeitijd van draagbare buizenradios, was 1.5
>het meest gebruikelijk. De gloeidraden (1 per buis maar 2 voor de eind)
>staan dan parallel.
>ECHTER. Soms worden de gloeidraden in serie gezet en dit gebeurt met name
>ALTIJD als een radio uit een gelijkstroomnet gevoed kan worden. De gloei-
>spanning is dan 7.5 of 9V afhankelijk van hoeveel pitjes er gevoed moeten
>worden. De legendarische TransOceanics van Zenith hebben om deze reden
>een gloeibatterij van 7.5V en mijn eigen Perfecta zelfs 9V.
>Nou had je ook leipe fabrikanten die doodleuk de gloeiketen schakelbaar
>maakten! Bij lichtnetgebruik stond de boel in serie en als op batterij
>werd overgeschakeld werden ook de gloeiertjes parallel gezet en werd er
>met 1.5V gewerkt. Voorbeeld: Vega Turist.
>Dit principe was niet erg populair omdat de schakelaars in de gloei-
>leidingen kraakstoringen konden geven.
>Andere gloeispanningen dan 1.5, 7.5 en 9 volt zijn mij niet bekend.
>Met serievoeding moet je oppassen! De buizen zijn namelijk direct
>verhit en daardoor gaat de gloeistroom zich mengen met de katodestroom.
>Bij een seriegloeiketen vind je daarom altijd tussen elke twee gloeidraden
>een weerstand naar aarde om deze katodestroom door te voeren! Je houdt
>het niet voor mogelijk maar die twee stromen "kruisen" elkaar als het
>ware. En dat gaat goed (meestal). Er kunnen fouten bij optreden die
>je normaal niet voor mogelijk houdt, want de roostervoorspanning van
>de eindbuis wordt geleverd door de gloeiketen en de buis kan zichzelf
>dus niet "dichtknijpen" als de katodestroom te hoog wordt. Zie Perfecta.
>De plaatbatterij kon van 45 tot 150V varieren!! Kleine zakradiootjes
>hadden meestal 67.5, maar soms 90V en een heel enkele keer 45V. Het
>uitgangsvermogen was dan ongeveer 50mW met bv een DL92. Batterijradios
>voor huisgebruik (zoals jouw eigen Philips BX484B) hadden vaak een
>balansuitgang en 150V anodespanning. Indien uitgevoerd met DL96 kan
>een uitgangsvermogen van 2W worden bereikt met een verbruik van 5 a 6
>Watt uit de batterij, gloei plus plaat! Het rendement is ongeveer 40%
>en dit is onvoorstelbaar hoog.
>Die DL96 is trouwens niet zo kritisch op zijn plaatspanning, je kunt hem
>op 150V gebruiken maar ik heb hem ook wel eens op 25V laten draaien en
>dan komt er ook mooi geluid uit.
>In de oude serie ("50mA gloeiers") had je twee eindbuizen: DL92 voor
>lage spanning (tot 90V) en DL94 voor hoge spanning (vanaf 90V).
>De buizen werden in die tijd altijd uit 1 anodespanning gevoed, maar
>nogmaals, de toegestane variatie is heel groot. Als je je voeding bouwt
>voor 67.5 en 90V kun je alle radios laten spelen hoor!
>
>Iets anders is het met de vooroorlogse radios, zo uit de jaren 20.
>Daar had je gloeiaccus van 4 (soms 2) volt, een roostervoorspannings-
>batterij (van een volt of 30 met tig aftakkingen) en een plaatbatterij,
>droog van 200 Volt of zo. De detector had vaak een lagere spanning
>nodig en je zag op die oude Philips plaatspanningsapparaten vaak een
>regelbare aftakking zitten. Er was dan 250V beschikbaar vor de eind-
>buis en 120 tot 150 (instelbaar) voor de detector.
>
>Gehoorapparaatjes van na de oorlog werkten met potloodbuisjes op 22.5V.
>Misschien moet je een voeding maken die pakweg 170 volt afgeeft, en
>die laten lopen over een keten van zenerdiodes van 22.5 V, met tussen
>elke twee zeners een contactbus. Je kunt dan met een banaanplug elk
>veelvoud van 22.5 afnemen. Tussen 67.5 en 90 gebruik je natuurlijk
>twee zeners, van 7.5 en 15 om ook 75 te hebben.
>De afgenomen stroom is altijd lekker laag, 10mA of zo (als je geen
>sluiting of lekkende koppelaars hebt) dus dit principe lijkt me goed
>toepasbaar.
>Ik ben benieuwd naar je uiteindelijke apparaat!





Reacties / Answers:


Terug naar Nederlands Forum over Oude Radio“s