|
Nederlands Forum over Oude Radio´s |
Re: De meest doeltreffende manier om een radio te vernielen
Geschreven door Pieter de Kock op 13. Jun 2003 11:55:15:
In reactie op: Re: De meest doeltreffende manier om een radio te vernielen geschreven door Nico den Haak op 13. Jun 2003 09:59:53:
Maar ik heb als kind eens een jeugdfilm gezien waarbij men een Erres of Philips van rond 1946 of zoiets over het balkon van een flat wierp. Man wat was ik pissig, want een dergelijke prachtige radio was voor mij financieel onbereikbaar! Wat een idioten vond ik dat toen.
>Was echt zonde.
>Een paar jaar terug had ik nog steeds geen mooie 752A gevonden. Zit ik tv te kijken, komt er een scene uit een oorlogsfim of i.d. voorbij waarin men radio's inlevert. Om de Duitsers te pesten, liet iemand een mooie 752A aan diggelen vallen. Of die Duitser kwaad werd weet ik niet meer, maar ik was het in elk geval wel!
AAGHHH!!!! Ik wist geen leuke verhalen maar bij het lezen van het exploderen van een radio moest ik IETS doen.Toch een verhaaltje of 2. Ik deed bijna mijn 338A sneuvelen. Gerestaureerde elco stevig ingeschroefd, dadelik volle 220V op het toestel. Buizen gloeiden dof, er kwam een sissend geluid en reuk. 1/2 van de gloeiwikkeling kortgesloten, ik kneep een uiteinde tussen elco-moer en chassis.... gelukkig geen schade gedaan, meer geluk dan wijsheid.
Maar in ieder geval, nu ja, wat is een trafo of twee tussen vrienden. ECHT sneuvelen? Op 6 jaar nam ik een prachtstuk, Pilot 52 tombstone, geschenk van oma, TOTAAL uit elkaar. Papiercondensatoren werden afgewikkeld, trafo's en LS-veldspoel eveneens. Alle buizen opengebroken - de schaarse 42, 80, 6D6, 6A7, 6B7 .... Geen schroefje of moertje bleef zitten.
. Een langzame explosie dus. Wel was het een leerzame karwei en het gaf me weken van 'bezig' zijn.
Een paar jaar later, een Grundig van om de 1950s. Tamelijk mooi compleet. Ik was verveeld, nam een klapper en lucifer en je weet wat gebeurd. Ik wilde niet echt de radio verwoesten. Helaas was mijn 'experiment' een hopelose succes. Het achterwand vloog af, Bakelieten kast vloog in stukken, schaalglas in scherven... Ik was totaal verbluft en slechts minimaal verdrietig over het destructie, maar dat was toen ook een finale demper op mijn vernietigingsdrang (zover het radio's betrof althans).
Dus radio's en kinderen? Pas op...