Nederlands Forum over Oude Radio's
Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van oude radio's en gerelateerde zaken


Nefora Junior

Geschreven door Pieter de Kock op 08. Nov 2004 14:35:03:

Hallo Otto e.a.,

Indien ik het mag wil ik enkele dingen kwijtraken over het onderwerp buizentesters voor zelfbouw. De Nefora 1 was volgens mij een zeer leuk initiatief, maar uiteindelijk bestemd een heel complexe apparaat te worden. En ik ben het eens dat die voor oude radio’s helemaal te goed en te automatisch had kunnen zijn. Vandaar je zeer goede idee om een drastisch vereenvoudigde apparaat tot stand te krijgen.

Maar dan vraag ik me af : is een emissietester een goede idee? Ik heb het niet erover dat een emissietest niet goed is. Ik heb er zelf een Knight emissietester en een AVO mk3. De emissietester geeft je al gaauw een redelijke idee of een buis waarschijnlijk heel goed of kapot is. En die is zeer eenvoudig te gebruiken. Maar vergeet niet dat een emissietester in weze een moeilijke apparaat is te calibreren. Zoals je weet - de geteste buis word in weze als een diode geschakeld met alle roosters gemeenschappelijk aan anode. Bij een bepaalde voorspanning is er een stroom, die zeer afhankelijk is van de afstanden tussen electroden e.a. Zo vind je bv. dat een EK2 misschien er heel wat anders meet dan een AK2. Dus hoe weet je wanneer is een buis goed of niet?

Dergelijke instrumenten werden waarschijnlijk ontwikkeld met het hulp van dozijnen nieuwe exemplaren van buizen. Ze werden probeerd en men vond een goede werkende gemiddelde voor iedere buis. Voor de radioverzamelaar in de 20e eeuw is dat niet zo makkelijk. Wanneer je bv. een oude AL2 meet moet je ideaal gesproken 2-3 nieuwen ergens lenen om als maatstaf de dienen en voor vele typen van buizen gaat het misschien helemaal niet zo makkelijk dat te regelen!

Een beter mogelijkheid is om de emissietester te ijken volgens een andere bekende tester en nog beter, zo een copie van de andere tester te maken. Maar ik zou zeggen een ‘echte’ buizentester blijft nog een mogelijkheid die niet te verwaarlozen is. Waarom niet een zeer eenvoudige apparaat met de onvermijdelijke gloeidraadvoeding plus dan 2x eenvoudige regelbare voedingen voor 0-250V (schermrooster en anode) met een stroommeter in de anodeleiding. En een regelbare 0 tot –20V voor de rooster.

En geen schakelmatrix. Dat word een complexe en dure ding. Normale knijpaansluitingen zijn goed genoeg. Niet gaaf wanneer je dozijnen buizen per dag moet testen, maar wie doet dat ooit? De radioverzamelaar krijgt een nieuwe aanwinst iedere 2 maanden en moet dan 5-7 buizen gaan testen, toch niet zo erg. Plus de nieuwe buis-aanwinst hier en daar. En wanneer de knijpers een kleurcode hebben geloof ik graag dat het snel genoeg gaat. Evenzo snel als het kiezen van de juiste schakelaars op een AVO 3, maar minder snel dan het kiezen op een emissietester weliswaar.

Bedrijf van deze tester is kant en klaar eenvoudig. Je kijkt eens in je buizenboek en knijpt de draden voor gloeidraad, kathode, rooster(s) en anode aan het voet. Je draai de spanningen op de juiste waarden en kijkt hoe het met anodestroom gesteld is. Die is direct te correleren met wat er in je buizenboek staat. Je maakt een 1V variatie op roosterspanning en let op de anodestroom – en daar is je steilheid gemeten. Je let erop dat je niet aan de hoogspanningsknijpers komen maar dat is niet zo erg, je hebt immers reeds aan oude radio’s incl. U-toestellen gerommeld en je hebt respect voor een 250V-klap. En je buizentester word niet beschikbaar gesteld voor iedereen om een schok te krijgen.

Reacties?
slapen





Reacties / Answers:


Terug naar Nederlands Forum over Oude Radio's