Misschien dat bijgaand artikeltje wat verduidelijkt over de propagatie van o.a. VLF
Natuurlijk speelt ook een rol hoe het ontvangststation is ingericht.

Inhoud artikel :

lf (low frequencies) 535 khz - 150 khz
vlf (very low frequencies) 150 khz - 3 khz
elf (extremely low frequencies) 3 khz - 30 hz

hoewel de verdeling in de drie groepen relatief is en niet geheel
exact, hebben ze alle drie verschillende propagatie-eigenschappen.

we zullen eerst lf eens onder de loep nemen. deze frequenties zitten
tussen ongeveer de onderkant van de am-omroepband tot ongeveer 100
kilohertz. in dat gebied is er nog een verdere verdeling te maken
die gebaseerd is op de veranderingen in propagatie die optreedt als
de frequenties lager worden. kort samengevat komt het er op neer dat
de lf een propagatie kent die gelijk staat aan de omroepband. ge-
durende de dag zijn alleen de grondgolven bruikbaar, met afstanden
tot ongeveer 350 kilometer. 's avonds en 's nachts kunnen aanmerke-
lijk grotere afstanden overbrugd worden. tussen de 300 en 100 khz
hebben de golven de neiging om de vorm van de aarde over grote
afstanden te volgen. ook is er dan praktisch geen reflectie meer
door de ionosfeer. skips treden er niet meer op, de signalen gaan
als het ware door een soort van buis, gevormd door het aardoppervlak
en de ionosfeer.

het spectrum onder de 150 kilohertz biedt vele interessante moge-
lijkheden om signalen te horen vanwege de zeer karateristieke
eigenschappen. de propagatie is nog meer ongebruikelijk dat wat in
de lf plaatsvindt. het tunnel-effect zoals bij de lf ook optreedt is
bij vlf ook aanwezig, maar dan in extreme mate. ionosfeer-reflecties
treden absoluut niet op. behalve dat ze makkelijk door de lucht gaan
hebben ze ook nog de eigenschap dat ze behoorlijke afstanden door
steen heen kunnen gaan. dit voordeel is door vele grotverkenners en
mijnbouwers gebruikt om contact met de ondergrondse ploegen te
houden. bovendien kunnen de golven door het water gaan, wat bij
hogere frequenties nauwelijks lukt.

Groeten PA3ALX Herman