De ratel condensator dient alleen voor het ontstoren van de gelijkrichter. Dit is ook van toepassing voor buisgelijkrichters. Bij buisgelijkrichting met een afvlak condensator treed, bij de achterflank van de voedingssinus, altijd een vrij abrupte onderbreking van de stroom op. Door de spreidingszelfinductie van de voedingstransformator, samen met de parasitaire capaciteit, kan hoogfrequente slingering optreden. Door het plaatsen van de ratelcondensator, wordt deze slingering laagfrequent, waardoor geen beinvloeding van de radio ontvangst meer optreed.

Bij diodes treed, door de reverse recovery, een nog veel heftigere afschakeling op. Hierdoor kunnen de HF storingen tot in het VHF gebied optreden. Plaatsen van een kleine condensator (1nF) of een ferriet bead lossen deze storing op.

m.vr.gr.

Piet

Volgens mij is er nog een verschijnsel wat ik al eens eerder op dit forum gemeld heb.
Op zeker moment zullen de elco's geladen zijn tot de topspanning van de gelijkgerichte wisselspanningspanning. De radio zal zolang de gelijkgerichte wisselspanning lager is dan de topspanning, de energie betrekken uit de lading die opgeslagen is in de elco's. De diodes zijn op dat moment gespert. Hierdoor daalt de spanning over de elco. In de volgende top van de sinus wordt dit verbruik weer aangevuld. Gedurende die korte periode, moet je de elco zien als een zeer lage weerstand. Er gaat een grote laadstroom lopen, die alleen begrensd wordt door de resp. weerstanden van de trafowinding, de inwendige weerstand van de gelijkrichter en die wisselstroomweerstand van de elco. Deze stroompulsen zijn zo groot, dat ze storing kunnen veroorzaken in de ontvangstcircuits van de radio.

Henk Roovers

Piet,

dit soort uitslingerverschijnselen treden in radiovoedingen pas op sinds de uitvinding van de silicium diode.

Dit heeft vooral te maken met het z.g. na-ijl effect waar dergelijke diodes aan lijden. Hierdoor blijft de diode nog eventjes geleiden terwijl de spanning over de diode al is omgekeerd. Het gevolg is natuurlijk een hoge piekstroom, die in staat is om hinderlijke h.f. spanningen op te wekken via het aanstoten van parasitaire resonantiekringen.

De remedie hiervoor is tegenwoordig meestal om een z.g. snubber netwerkje over elke diode te plaatsen, zoiets bestaat uit een weerstand en een condensator in serie geschakeld. Beter is om een serieweerstand (of een zelfinductie) op te nemen in serie met de diode, je pakt het probleem dan bij de wortel aan in plaats van te proberen naderhand de stoorsignalen te dempen.

Wanneer jouw hypothese over het doel van de ratelcondensator juist zou zijn is er zo'n condensator nodig over elke diode van een gelijkrichtbuis. Zoals bekend wordt er meestal maar 1 toegepast. Voorts zou je de hinderlijke uitslingeringen op het scherm van een oscilloscoop moeten zien, dit is in geval van een radiovoeding met buizengelijkrichting nooit het geval. De reden dat dit niet gebeurt ligt in de relatief hoge inwendige weerstand van de diodes waardoor de piekstroom bij buisgelijkrichting meestal niet meer dan 3 maal de nominale stroom bedraagt.

Nadere uitleg over de ratelcondensator is op dit forum te vinden in de rubriek Tips & Trucs:

--
http://www.hupse.eu/radio

Wat mij in dit stukje schema opvalt, is het ontbreken van enige doorverbinding tussen de plus-polen van de 2 50uF elco's.

Normaliter staat daar een zware weerstand van ± 1K of smoorspoel tussen.

Groet,
Paul

Dag Paul .... bij de beide plus-polen van de elko's staan pijltjes met de letters A en B, deze verwijzen naar een andere plaats in het schema en daar zal waarschijnlijk die weerstand of smoorspoel staan. Ik heb het komplete schema niet bij de hand maar als je het wel hebt zal je dus nog de andere pijltjes met A en B moeten zoeken, alhoewel ik het idee heb dat het hier om een wikkeling op de uitgangstrafo zal gaan.

Groeten ... Hugo Sneyers