Via R17 wordt B3 van negatieve roosterspaning voorzien, wat een ander punt is dan de negatieve roosterspanning voor de overige buizen.

Groeten,
Paul

Edit
Om helemaal compleet te zijn, dient er in jouw schemaatje waar nu negatieve roosterspanning staat "massa of chassis" te staan, het punt tussen R19 en R20 "negatieve roorsterspanning B1 en B2, het het punt onder R20 "negatieve roosterspanning B3" te staan.

--

hey John,
sorry, maar wat ik vertel klopt wel (maar misschien niet voor het toestel in de bovengestelde vraag, of maar voor een deeltje)

desalniettemin;

In de hybrides wordt het opstellen van een smoorspoel omzeild door de grote stookweerstand; via de tegenwikkeling en de stookweerstand wordt de spanning verlaagd tot enkele volts voor het voeden van het transistor RF. Door de hoogomhige stookweerstand wordt er geen kortsluiting gemaakt voor het muzieksignaal dat door de audiotrafo loopt, maar vind er wel desaturatie plaats. Uiteraard is er ook een nadeel, een deel van je muziek word opgestookt in de stookweerstand. enfin, er is geen andere reden waarom deze tegenwikkeling er nog zou zijn.

Bij TV rond 1955 is de toepassing van tegenstroom in de THT inderdaad oneconomisch, gezien de twee gigantische smoorpsoelen eromheen die per stuk waarschijnlijk even duur zijn dan de THT, desalniettemin zitten ze er en gaat de gehele DC anodestroom invers door de THT.. Ik vermoed dat de luchtspleet (en misschien ook het juiste ferriet) onder patent zat en Philips er toen nog niet wou voor betalen? (vanaf 1958 werd de luchtspleet wel toegepast in de THT en verdwenen de smoorspoelen)

groeten

Kris

John buiten de bromcomensatie doet deze manier van koppelen nog iets belangrijk: desaturatie van de kern van de eindtrafo door de DC stroom van de eindbuis. Hierdoor kan de eindtrafo kleiner worden. Philips heeft dit tegenstroomprincipe in de eindtrafo tot in zijn laatste buizenhybrideontvanger behouden. het eindtrafootje zie je daar bijna niet meer zitten.(toen was bromcompensatie al lang niet meer aan de orde gezien de evolutie van de electroyten).

Dat heb ik vaker gehoord, maar dat klopt helaas niet. Je hebt wel gelijk als je zegt dat de uitgangstrafo's (en de elco's) steeds kleiner werden, maar dat heeft niet te maken met deze schakeling.

Het probleem met de door jou voorgestelde "tegenstroom" methode is dat je hiervoor een hulpspoel op de uitgangstrafo nodig hebt die ongeveer even groot is als de primaire spoel. De trafo wordt hierdoor dus niet kleiner, maar juist groter. De bromcompensatiewikkeling daarentegen is zeer klein, het volume is circa 2% van de primaire wikkeling.

Het andere probleem is dat je de hulpspoel voor wisselstroom moet ontkoppelen van de primaire spoel. Anders verlies je een groot deel van het uitgangsvermogen. Deze ontkoppeling zou je kunnen realiseren met behulp van een extra smoorspoel ter grootte van de uitgangstrafo, of met een buis ter grootte van de eindbuis. Beide oplossingen zijn echter onaantrekkelijk in verband met de extra kosten.

Het door jou voorgestelde principe wordt wel toegepast in de klassieke balanseindtrap. Bij deze schakeling loont de extra buis wel omdat het uitgangsvermogen veel hoger wordt. Als neveneffect neemt, zoals je al zei, de brom af en wordt de voormagnetisatie van de transformatorkern gecompenseerd.

John H,
Ik zie bij veel '50 ger jaren radio's met EL84 in de eindtrap dat de SE UGT
een extra wikkeling aan de primaire kant heeft.
Ik heb altijd verondersteld dat die wikkeling twee functies had.
1e. Voeding brom elimineren, zodat G2 van de eindbuis een rimpel vrije
gelijk spanning krijgt.
2e. Dat de tegen stroom in die wikkeling in het kern materiaal een tegen velt veroorzaakt, waardoor de UGT klein en dus goedkoop gehouden kan worden.
Vr gr Cees.

--
CornelisBB

dag Cornelis,

Het verrast me steeds hoe Philips inventief uit de hoek komt. (ik heb geen aandelen van die firma en het is ook niet mijn werkgever!)

Een magneetje tegen de kern om het effect van de gelijkstroom te compenseren lijkt wel het ei van Columbus. Je moet er maar op komen om op die manier een kleinere trafo te kunnen fabriceren. Zou Philips daar een patent op hebben want ik heb die techniek nergens anders gezien. Als een magneetje kan zorgen voor een kleinere en betere trafo dan zal dat gezien de grote oplage van toestellen een aardige duit hebben opgeleverd. Vandaag zou de bedenker van zoiets een mooie premie opstrijken.

Vriendelijke groeten,

Eduard