Transitron op herhaling+ontwerpen voor massaproductie (Techniek Radio/TV)
Hallo allemaal,
Dankzij de scans die Pieter en Eduard geplaatst respectievelijk gestuurd hebben (nogmaals bedankt daarvoor!) snap ik nu in grote lijnen hoe een transitron werkt. Wat ik echter nog niet snap, is hoe je zo'n ding ontwerpt, bijvoorbeeld hoe je de capaciteit tussen keerrooster en schermrooster en de keerroosterweerstand kiest in een Miller-transitron. Is dat een kwestie van experimenteren, aangezien je afhankelijk bent van de overdracht van keerrooster naar schermrooster en de buizenfabrikanten die in het algemeen niet specificeren?
Als ik het goed begrepen heb, werden er miljoenen transitrons gebruikt in televisies en oscilloscopen. Hoe stelde men vast dat een schakeling reproduceerbaar genoeg was om er miljoenen van te fabriceren?
Die vraag slaat trouwens niet alleen op transitrons; bij het dimensioneren van bijvoorbeeld een trimmer in een radio moet je ook weten hoeveel alles spreidt om het regelbereik te kunnen kiezen. Bij gewone radiobuizen werd helemaal niets gespecificeerd wat spreidingen betreft, dus hoe deed men dat? Gewoon 10 testexemplaren maken, standaarddeviatie afschatten, vermenigvuldigen met vijf en dan hopen dat het goed is? Voor de zekerheid er dan nog een verse buis en een buis met wat teruggelopen emissie in stoppen om te kijken hoeveel dat uitmaakt?
Als je tegenwoordig een IC ontwerpt, kun je een matrixpartij aanvragen waarbij de IC-fabrikant expres de procesparameters een beetje varieert zodat je kunt zien of je ontwerp daartegen kan. Had je vroeger ook matrixbuizen, bijvoorbeeld buizen waarbij de kathode-roosterafstand expres wat kleiner of groter gemaakt was dan bij een normaal productieëxemplaar?
Met vriendelijke groeten en alvast een goed oud en nieuw gewenst,
Marcel