Eduard,
Vermoedelijk had de trafo origineel geen papierlaag tussen de windingen.

Ja zeker wel anders ontstaat doorslag.
Denk ook het wel of niet strak en zorgvuldig wikkelen een oorzaak kan zijn.
Of toch ook je papier wat dikker.

Meestal zit tussen bv Prim en sec wel wat dikker en vervolgens sec tussen laag en hoog een dikker papier.
Vervolgens tussen de eigen lagen een dun folie enkel elke laag.

Ik ben ook niet echt deskundig, maar als ik er over nadenk, vermoed ik dat het volgende wel waar zou kunnen zijn:

De papierlagen (tegenwoordig kunststoffolie?) hebben meer functies dan alleen isolatie.
Het dient er ook voor dat windingen niet tussen onderliggende lagen kunnen komen.
Vooral aan de kanten.
Dan staat er namelijk een veel groter spanningsverschil tussen de winding en de draden waar hij tussen gekomen is, in vergelijking met de spanning tussen 2 lagen windingen.
Daarnaast zorgt een folie of papiertje voor een wat vlakkere ondergrond zodat volgende lagen ook weer netter en gedefinieerder te leggen zijn.
Ik denk dat dat met huishoudfolie juist niet vlakker wordt.

Overigens heeft niet alle papier zinvolle isolatie-eigenschappen.
De laklaag van de wikkeldraad natuurlijk wel, en dat zal in de meeste gevallen (geen erg hoge spanningen tussen lagen windingen) wel voldoende zijn. Dan kun je bij het papier of de folie of de plakband vooral letten op het voorkomen van afglijden van windingen tussen eerdere lagen.

Jac

hallo Eduard.
Wat ik er (nog) van weet.

Ik heb vroeger ook wel trafo's gewikkeld.
Je had toen emaile (emaille) wikkeldraad en POVIN (POVIM, van Philips??) wikkeldraad.
De emaile draad had een isolatie van glas. Dat gaf soms problemen bij het verbuigen of klemmen van de draad om dat het glas er af sprong.
Dat POVIN draad kon je gewoon verbuigen en klemmen was geen probleem.
Verwar dit draad niet met Posijn (draad.
De isolatie van Posijn draad smolt meteen weg wanneer je er een soldeerbout tegen hield.Je kon gewoon met dit draad kris-kras de onderdelen verbinden.
Dit draad zat op een rolletje wat op een soort buisje gemonteerd zat. Onderuit dit buisje kwam dan de draad en dan naar van punt naar punt.
De zelfbouw Ikunullius computer werd volgens mij ook met dit Posijn draad bedraad.

ruud

Voor mijn pensionering....
werkte ik in een sigarettenfabriek, waar de pakjes werden omhuld met een doorzichtig folie. Vroeger was dat cellofaan maar dat werd al gauw vervangen door polypropyleen. Van dat spul heb ik nog flink wat liggen, het is verbijsterend dun (32 laagjes op elkaar = 0,76mm) en isoleert perfect! Breedte 12 cm, wie een meter of wat nodig heeft: roept U maar
Nico

Dag Eduard,

Ik leg tussen iedere laag een dubelzijdige kleefband, en maak aan de papieren koker steeds 2 flensjes van dunne printplaat.
Printplaat ets ik uit zodat er de nodige aansluitingen ontstaan voor de transfo.
Wikkelen zonder papier geeft problemen omdat de te wikkelen winding in de holtes loopt van de vorige laag (laag is niet perfect vlak en windingen sluiten niet meer aan).
Met dubbelzijdig kleefband heeft men dit probleem niet en als het dunne draad is kleeft iedere geplaatste winding direct vast aan de kleefband.
Vroeger heb ik nog het papier gebruikt uit grote papieren blokcondensatoren, wel wat werk om de aluminium stroken er af te halen, maar het lukt.
Waarschijnlijk zitten er eveneens aftakkingen op de primaire, deze laat ik weg daar de 110 Volt veel dikkere draad is, ik wikkel alles nu naar 230/240 Volt met dezelfde dunnere draad dan 110 V, zo win je ruimte tussen de vensteropening.
Zie ook eens bij tips en trucs,daar vindt je het erwikkelen van een push pull uitgangstransfo door mij.

Groetjes,

Marc