Het verteren van de rubber randen is een bekend verschijnsel. Evenwel zijn er bedrijven die ze prima kunnen vervangen. Er bestaan ook doe het zelf kits.
Een luidspreker slijt/veroudert wel. De ophanging wordt slapper en daardoor verandert ook de weergave. Er zijn luidsprekers uit het begin van de radio, die nog steeds functioneren.

Soundman2

Hoi Gerard,

Je hebt nu boxen waar er ontelbare van verkocht zijn.
Bij normaal gebruik gaan ze nog tientallen jaren mee.
En onderdelen zijn er nog altijd voldoende te krijgen.
Als het geluid je blijkbaar ook goed bevalt kun je voorlopig vooruit.
De wooferranden verrotten ook niet snel.

Met een verversing van de filtercondensatoren wordt het geluid nog wat beter maar je moet het zelf nodig vinden.

Groet Frank

Het hangt zeer sterk van het materiaal van de rand af. Geweven stof, rubber en sommige soorten kunststof houden zich uitstekend, maar veel foamachtige kunststoffen drogen uit of worden te zacht. Het proces zal vergelijkbaar zijn met de beruchte snaren en aandrukrollen. Vervangende randen zijn los verkrijgbaar en kan je met wat moeite zelf op hun plek lijmen. Zoek op refoamen.

Lang niet alle luidsprekers hebben dergelijke losse randen; als de conus gewoon uit 1 stuk is zal er in principe nooit iets stukgaan. Hooguit dat de boel wat slapper wordt (materiaalmoeheid).

Filtercondensatoren voorzover bipolaire electrolyten zullen langzaam uitdrogen net als normale elco's. Op een gegeven moment zal dat effect wel hoorbaar worden, maar dat gebeurt geleidelijk zodat je eigenlijk niets mist maar na vervanging de klank opeens een stuk beter is.

Indien er foliecondensatoren gebruikt zijn mag je ervan uitgaan dat - als de gemeten capaciteit binnen de toleranties ligt - er geen verbetering te behalen valt. Bij elco's tellen andere parameters zoals impedantie/ESR mee. Die gaan soms harder achteruit bij veroudering dan de capaciteit an sich. Afhankelijk van de constructie kan ik me ook voorstellen dat een (bipolaire) elco op een gegeven moment ook vervorming kan gaan introduceren.

Dat verschijnsel komt niet alleen bij Magnat voor . AR en Bose zijn ook bekende voorbeelden . Het vervangen van condensatoren is na zoveel jaren aan te bevelen , immers de scheidingsfrequentie verloopt als de condensatoren ouder worden . Bij Philips zitten er meestal elco's in , die zullen na zoveel jaar geheid hun originele specs niet meer halen ! De rubber conusranden zullen in de loop der jaren verharden waardoor de resonantiefreqeuntie van de speaker verandert . Ik heb ze vroeger wel voorzichtig ingesmeerd met vaseline om ze soepel te houden .Wat de units op zich betreft : Philips maakte in die tijd geen slecht materiaal , B&O heefdt in die tijd zelfs veelvuldig gebruik gemaakt van Philips materiaal . Het frappante is dat die boxen vaak beter klonken als die van Philips zelf , kasten bouwen was niet een sterk punt van Philips in die tijd en de filters zijn ook basic ., Als je je een beetje verdiept in het luidsprekerfenomeen is er aan zelfbouw nog steeds wel eer te behalen met oude Philips units . Goede jaarwisseling , Henk

Als die conusranden nog soepel aanvoelen kunnen ze nog jaaaren mee, ik heb zelf in de 70ties de RH427 gehad en die hebben bijna 30 jaar elke dag staan spelen, en ja, die kostten toentertijd meer dan 700 gulden per stuk.

Ik zou me geen zorgen maken , aansluiten en proberen maar

In het verleden heb ik vaak luidsprekers ``gerefoamed``
Het is een geduld en precisie werkje maar zeker de moeite waard
Zonde om de oude boxen weg te gooien, voor een redelijk bedrag kan een refoam set aangeschaft worden, als het goed gedaan is kan de box weer tientallen jaren mee.

Lee

In principe heeft een luidspreker onder normale omstandigheden en bij normaal gebruik, practisch het eeuwige leven.

Ik heb in mijn verzameling apparatuur luidsprekers die inmiddels bijna 90 jaar oud zijn, en nog steeds prima werken.

Je kunt rustig stellen; hoe kleiner het vermogen/toepassing, hoe langer de luidspreker mee gaat.
Zo zul je in een buizenradio zelden een kapotte luidspreker tegen komen, bij 10 tot 15 Watt heb je het echt over maximaal.

In een (moderne) stereo-installatie moet een luidspreker soms vermogens van wel 100 Watt aan kunnen...dat een luidspreker dan sneller slijt en eerder kapot gaat is logisch.

De foamranden zijn in dit geval verre van ideaal...enerzijds heb je het voordeel van een erg soepele en vooral lichte ophanging, waardoor de basluidspreker makkelijk kan bewegen met een grote uitslag.

Anderzijds is de levensduur erg kort en kun je door de erg soepele ophanging ook veel makkelijker een luidspreker "opblazen" omdat de spreekspoel makkelijk buiten de luchtspleet van de magneet komt.

Ik vind foam dan ook nogal goedkoop aandoen en verbaas me wel eens dat dure merken zoals Bose het toepassen...

"Foam" ofwel schuimrubber verandert op den duur in kruimels of in kleverige drop..10-15 jaar dan is het gebeurd met dat spul

Wat betreft de Philips boxen die zijn gemaakt van pakweg eind jaren 60 tot eind jaren 70; topkwaliteit!

Het vermogen wat er op het etiket staat is ook werkelijk het vermogen wat ze aan kunnen, de bouwkwaliteit is super en het geluid is gewoon erg goed.
De basluidsprekers hebben een rubberen rand en die is na 40 tot 50 jaar nog altijd heel.

Als er een middentoner in zit is die meestal voorzien van een kleine (extra!) drukkamer in de box.

De hogetonen-luidsprekers, de "tweeters" zijn een soort celluloid type, maar wel met een forse magneet en echte spreekspoel.
Deze tweeters zijn ook prima, maar te hard insturen met flink vermogen doet ze wel eens laten overlijden...

De boxen getoond op de foto gebruik ik zelf al jaren als testluidsprekers in mijn werkplaats, alwaar ze regelmatig flink op hun donder krijgen...niks mis mee, die Philips boxen

Ook oudere Engelse boxjes van Wharfedale, Mission, KEF, Tannoy, enz. klinken erg prettig en zijn goed gebouwd, foamranden heb ik er nog nooit in gezien...

Groet,
Jeroen

Wat betreft faalmechanismen:

In een oude radio van het merk Sonorton uit de jaren vijftig was de soepele aansluitdraad voor de spreekspoel losgeraakt op het punt waar hij aan de conus vast hoort te zitten. Daarnaast was de lijm van de centreerring helemaal losgeraakt. Met enig gebeun heb ik dat vast kunnen solderen respectievelijk lijmen en nou doet hij het al jaren weer prima.

Zou me veel meer zorgen maken
waarom
die oude stuk zijn gegaan.

Je krijgt niet zomaar Ls'n stuk.

Met slechte versterkers wel.
Kleine vermogens vol open zetten, de kunst van het niet kunnen luisteren
/opmerken dat een LS blokspanning door vastlopen/klippen de versterker dus defect raakt.

Zelfs een hagel nieuwe 100W LS op een 20W amp vol open krijg je die LS echt stuk.
Beter een 20W LS op een 140W amp dan anders om.

Verder natuurlijk de filters, de elko's die zijn wel slecht na 30 jaar.Ieder geval nazien.

Of die amp is defect kan ook nog.