Er was een samenwerkingsverband. Philips maakte niet alle types buizen of had op een bepaald moment voorraad genoeg en dat gold ook voor de andere merken.
Bij Philips kregen de gefabriceerde buizen alleen de ingeetste fabriekcode en gingen dan het magazijn in. Als Philips ze nodig had voor de productie of voor verkoop dan pas kregen ze de opgedrukte tekst Philips enz Als Siemens een partij nodig werden ze aan Siemens verkocht en kwam er Siemens op te staan
Anderom precies hetzelfde. Het samenwerkingsverband was o.a. tussen Philips,Siemens, Valvo, RT, Mullard, Ediswan, Mazda, Matsushita, CIFTE, Ferranti, Marconi, Toshiba, Telefunken, Tungsram, EI en nog een aantal andere. Al deze merken kochten onderling buizen van elkaar en zette er hun eigen merknaam op

Het lag niet zó simpel: Valvo, Radiotechnique en Mullard hoorden bij het Philips
concern en leverden aan vrolijk aan elkaar naar behoefte.
Siemens, Matsushita, EI, en in het grijze verleden ook Tungsram kochten de
technologie, de buisontwerpen en dikwijls ook onderdelen bij Philips en met name
EI (Jugoslaven met weinig geld) leverden dan weer buizen terug aan Philips bij wijze van betaling.
Al deze fabrikanten gebruikten de ingebrande Philips fabricagecodes inclusief
dat ene symbool voor de productieplaats.
Het stempelen van de buizen gebeurde, zoals gezegd, niet in de fabriek maar vóór
aflevering in het magazijn. De buizen lagen dus ongestempeld op voorraad.
Ediswan, Cifte, Marconi, Toshiba en Telefunken hadden geen samenwerking met
Philips maar wel was er een afspraak dat Telefunken en Philips elkaar van de
lopende ontwikkelingen op de hoogte hielden. Deze laatste twee waren het soms
ook heftig oneens over de te volgen route bij de ontwikkeling van nieuwe
buistypes maar het kwam (bijna) altijd weer goed. Bij types als ELL80, ECLL800,
werd dus geen overeenstemming bereikt, dat zijn geen Philips ontwikkelingen.

Ik zou de genoemde PCC88 van dichtbij moeten zien maar waarschijnlijk is hier
het zg. plaat-pillengetter gebruikt waarbij kleine pilletjes gettermateriaal
op de bovenzijde van het metalen schermplaatje gelast zijn. Dat was een Philips
ontwikkeling; de gangbare ring-getters werden in Italië ingekocht en daar wilde
men wel vanaf. Heel succesvol is dat niet geworden, de techniek hiervoor kwam
eigenlijk net te laat.
Het is een lang verhaal geworden maar misschien toch verhelderend?
Groet, Henk S.