Kringen naast elkaar afstemmen kun je wel doen, dit heet staggered tuning, en wordt toegepast als de selectiviteit anders te groot wordt. Bijvoorbeeld in TVs waar de bandbreedte relatief groot is ten opzichte van de frequentie. Als de kringen niet gekoppeld zijn (een deel van hun energie delen) is de totale doorlaat het product van de afzonderlijke krommen.

Bij een normaal bandfilter zoals in een radio is het volgens mij NIET de bedoeling dat de frequenties verschillen! Beide kringen worden afgeregeld op exact de MF.
Het dipje in de doorlaatkromme ontstaat door de superkritische koppeling. Informeel gezegd, op de exacte frequentie dempen de kringen elkaar harder dan op de frequentie er pal naast zodat de doorlaatkrommen van de kringen apart een flinke deuk krijgen daar.

Weet je wat, ik maak even een plaatje. Beetje vaag ding, maar hopelijk kun je het een beetje zien.

Een afgestemde kring bestaat uit een spoel L en een condensator C en de energie in de kring huppelt heen en weer tussen de een en de andere. De ene keer is het een opgeladen condensator (spanning) de andere keer een magnetisch veld (stroom in de spoel). Helaas is geen kring perfect, dus er gaat altijd wat energie verloren. Dit kun je je voorstellen als een verliesweerstand over de kring, linksboven in het plaatje.
Dit wordt ook weergegeven in de verliesfactor Q, bv Q=100 betekent een honderdste deel van de energie gaat in elke slingering verloren. De oorzaak van het verlies kan weerstand van de draad zijn, maar ook verlies van magnetisch veld of een aangesloten elektrisch element.

De kromme lijnen ernaast geven de opslingering bij verschillende frequenties en waarden van Q van zo'n LC kring. De hoge grafiek hoort bij een hoge Q, dwz weinig verlies, goeie opslingering, scherpe doorlaat. Heb je veel verlies (onderste blauwe lijn) dan komt de grafiek minder hoog en is hij ook minder puntig.

Het mooie van een bandfilter is dat het verlies frequentieafhankelijk wordt gemaakt. Dat komt omdat er een tweede kring naast staat die op dezelfde frequentie resoneert en lichtjes gekoppeld is. Naarmate je dichter bij de resonantiefrequentie komt, begint de andere kring harder mee te slingeren en die onttrekt dan meer energie aan je eerste kring! Dus, naarmate je dichter bij het midden komt, ga je als het ware naar lagere lijnen van de doorlaatkrommen.
Dit is weergegeven met de rode stippen, en als je daar een lijn doortrekt krijg je de doorlaat van het bandfilter. Afhankelijk van hoe sterk de koppeling is ten opzichte van de Q van de aparte kringen lijkt hij (ONDERkoppeling) op een wat plattere doorlaat met piek, (KRITISCHE koppeling) een platte bovenkant, of kan hij zelfs (OVERkoppeling) een deukje krijgen.

Zoek eens op 'wobbelen'.
Misschien wordt je daar iets wijzer van.

succes Arjan

Ik heb al vanalles geprobeerd maar krijg geen doorlaatkromme te zien.

Je zegt "In het schema zie ik dat de eerste kring (via een weerstand van 10 ohm) signaal krijgt van de anode van de oscillator/mengbuis".

Het bandfilter moet hoogohmig worden aangestuurd om de doorlaatkromme te laten zien. Behalve die 10 ohm staat immers ook de inwendige weerstand van de ECH81 (700 Kohm) in serie met de ingang van het filter. Wanneer je het filter rechtstreeks aansluit op een signaalgenerator moet je dus een weerstand van ongeveer die waarde tussenschakelen, anders krijg je geen opslingering.

De uitgang van het filter wordt eveneens hoogohmig afgesloten, wanneer je een 1:10 probe hiervoor gebruikt lukt dat prima. Gebruik een h.f. ingangssignaal van circa honderd millivolt.

--
http://www.hupse.eu/radio

Ik beschik over de volgende meetapparatuur:

Een spectrum analyzer met bijbehorende tracking generator

Hiermee kun je de doorlaat zichtbaar maken. Ook het verschil tussen afsluiten met hoge of lage weerstand (Q dempen = grotere bandbreedte) kun je zien.

--
Stuff is the junk you keep -- Junk is the stuff you throw away

De theorie over bandfilters beslaat ongeveer twaalf pagina's in de Sietsma. Dat is dus niet één twee drie in enkele woorden samen te vatten.
Als je er echt belang aan hecht wil ik die pagina's wel inscannen, maar dan stuur ik ze naar je mail- adres.
De doorlaatcurve is afhankelijk van de kombinatie "koppelfactor" (K) en "kwaliteitsfactor van de kringen" (Q)
Die vermenigvuldig je met elkaar.
Bij K x Q < 1 is er een scherpe top die beneden de bereikbare waarde blijft.
Bij K x Q = 1 is er een min of meer vlakke top in de curve
Bij K x Q > 1 komt er een "deukje" in het midden van de curve.
Overigens zal een bandfilter dat niet meer in een toestel zit zich van betekenis ànders gedragen dan de bedoeling was. Het is ontworpen om te functioneren in de omgeving die het toestel biedt.
Hier is de link naar een voorbeeld van een doorlaatcurve, in een FM ontvanger (10,7 Mhz)

http://www.nfor.nl/archief/index.php?id=151656

Nico

Heren erg bedankt maar het lukt mij helaas nog niet ,

Gerard bedankt voor je mooie plaatje, je maakt het voor mij weer een beetje helderder. Dat wat je uitlegde over wat je met rode puntjes had getekend, had ik nog niet eerder gelezen.

Arjen, over wobbelen heb ik alles gelezen wat ik kon vinden. Een wobbelaar is moeilijk te vinden en anders erg duur en zeker nogal fors van afmeting.

John, ik heb een weerstandje van rond de 700 kohm in serie met de eerste kring gezet. Geen soelaas... Ik was blij te lezen dat je mij een indcatie gaf van de amplitude (100mv). Mag ik je nog vragen bedoel je dan rms, top of top top?
De trackinggenerator kan maxmaal -10 dbm leveren, vandaar...
Ik heb ook je advies over de probe's opgevolgd, maar het geeft geen verschil in het resultaat.

Mans, ook bedankt voor je reactie. Wat ik hierboven schrijf probeer ik zichtbaar te maken op de spectrum analyzer met tracking generator.

Nico, Dank je wel voor je aanbod maar ik voel me bezwaard jou te laten scannen.
Zal ik eerst maar niet zoeken of ik op internet een PDF van "de Sietsma" kan vinden? Hoe heet het werk voluit?

André

Na veel gepruts toch (een soort) van succes!

Zonder de weerstandjes maar met de probe's eerst een deukje op een veel lagere frequentie dan ik verwachtte (438 khz).
Toen toch maar even aan de kernen gedraaid.
En..., voilà.., een heus piekje op 452 Khz.

Ik denk een bandfilter van niets, maar tis ook uit z'n element hè

Ik ontdekte trouwens dat de tracking generator toch op 0 dbm kon uitgeven.

Allemaal nogmaals erg bedankt,

André

TS hier

Ik begrijp best dat ik gekke dingen aan het doen ben door op deze manier aan een uitgebouwd bandfilter te gaan meten.

Het enige doel wat ik nastreef is de werking van de verschillende onderdelen en schakelingen in radio's, beter te leren snappen en en passant ook de werking van mijn eigen meetapparatuur.

Mijn achtergrondkennis is roestig en zeker nog onvoldoende op dit moment.

Ik lees met veel interesse, en een zekere bewondering, jullie reacties die blijk geven van een diepgaande kennis.
Zeer waarschijnlijk kennis die is opgebouwd door een lange studie en ook nog eens jaren ervaring in de praktijk.
Ik ben gewoon een hobbyist, iemand die het leuk vind om met radio's te knutselen.

Voor mij geldt dat ik het beste leer als ik experimenteel met de hobby bezig kan zijn.
Maar ook de theoretische kant heeft zeker mijn belangstelling en draagt in hoge mate bij tot het begrijpen hoe het werkt.

Hoe het ook zij..., ik heb er veel plezier in en ik leer erg veel van de verschillende reacties.

Hopelijk helpen mijn vragen en jullie antwoorden, naast mij, ook nog anderen.

Met groet,

André