http://www.grammofoon.com/Philips/Philips_HX472A.htm

Er stond er eentje op de NVHR beurs.
Ik heb begrepen dat deze houten kist zo genoemd werd omdat ze leken op de
toenmalige kistjes om spek in te bewaren. Het heeft niets met een Franse
benaming te maken. Vooral door Philips samengesteld vanwege materiaalschaarste
na de tweede WO. Er zat zelfs geen fineer op, dat werd met de kwast geïmiteerd.
Het is dus een radio-grammofoon. Best een leuk ding waar ik een paar jaar
plezier aan beleefd heb met demonstraties geven.

--
Vriendelijke groet, René

Ik denk dat het een Franse term is voor een voorwerp, zoals wij in Nederland dat kennen van de hoedendoos, een ronde pick-up van Philips.
Sommige termen laten zich lastig vertalen.
Een boite a jambon kan een soort opbergdoos voor bijv. vleeswaren. Wellicht is er enige vormelijke overeenkomst.

Soundman2

Heeft de benaming niet te maken met de afwisselend lichte en donkere strepen op het hout?
Vergelijkbaar met de speklagen in de bouwkunst http://nl.wikipedia.org/wiki/Band_%28bouwkundig%29

De spraakverwarring zit hem in de vertaling.

Een spekkoffer is inderdaad de HX472A (ik zag er op de beurs inderdaad iemand mee lopen), bestaande uit het chassis van een BX373A, een houten koffer en een platenspeler.

Een boite de jambon (gangbare vertaling: ingeblikte ham - dat heeft niets te maken met wat wij als spek kennen) heet zo vanwege de vorm die doet denken aan de traditionele vorm van een blik ham: http://www.bonisupermarkt.nl/webwinkel/product/salland-ham/204065

Bedankt iedereen,

Spek en ham zijn inderdaad verschillende dingen. Ook de kennis der vleeswaren is waarschijnlijk niet meer zoals in de "goede?" oude tijd! De vorm van de kast van een paasei of een puntje zou wel eens kunnen lijken op de omtrek van een hesp en de doos waarin die kan worden bewaard.

Wij kennen nog weinig van vleeswaren. Het zelf opkweken en slachten van een varken was tot in de jaren 50 in de Belgische dorpen heel gewoon. Mijn ouders en grootouders kweekten een eigen slachtvarken. Dat gebruik is,zoals de langdraad antenne, uit de samenleving verdwenen. Het was tenslotte een gruwelijk vertoon. Niet zelden schreeuwde zo'n slachtbeest een hele buurt bij elkaar. Uiteraard ging daarmee ook de diepere kennis van de vleeswaren verloren.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Toen ik de Spekkoffer had viel het me op dat hij geen onaardig geluid gaf.
De radio had goede ontvangst en de schellak platen die ik er mee draaide
klonken best wel goed.
Niks mis mee zeg maar, gezien de tijd waar hij uit stamt.
Zoals de NGG site aangeeft was de platenspeler al achterhaald
en moest je die 'aanzwengelen' met de hand.
Op zich historisch gezien best wel weer een aardige bijkomstigheid,
maar indertijd toen dit ding nieuw op de markt verscheen hopeloos
achterhaald.
De materiaalschaarste was echter enorm, wat zich bijvoorbeeld ook
uitte in de weekbladen zoals De Spiegel. Ik heb een aantal boeken
van dit blad uit de jaren 1946 tot 1948 (waarin ook onverbloemd nog
de haat naar het buurland zich uitte) waar dit duidelijk naar voren
kwam. Ook de reportages over de vernielingen in het land. In de
reclame komt geen enkele fabrikant voor met elektrische artikelen
(hoofdzakelijk schoonmaak artikelen en andere noodzakelijke
levensbehoeften). Er is dus ook geen enkele reclame van radio's te
vinden. In mijn boeken met Panorama's uit 1951 tot en met 1953 is
er een ware explosie van elektrische artikelen en is er bijvoorbeeld
ook aandacht voor de opkomst van het nieuwe fenomeen: de televisie.
In de RHT van de NVHR is daar nu af en toe wat van terug te vinden.

--
Vriendelijke groet, René

Heren dit Forum is geen babbelbox en evenmin een politiek-discussie-forum.
Wij sluiten daarom deze draad.

Forumbeheer.