Beste forumlezers,

Al een hele tijd had ik dit toestelletje op mijn verlanglijstje staan en vorige week kwam ik er onverwachts een tegen. Omdat het radiootje er nog
erg netjes uit zag verwachte ik weinig tegenslagen bij de reparatie ervan. Toch kwam ik bij het herstellen van het chassis een paar verrassingen tegen,
waardoor er toch de nodige tijd in ging zitten, maar dat is ook niet zo verwonderlijk bij een radio van bijna 70 jaar oud.

Allereerst het chassis uit de kast gehaald en ontdaan van kwetsbare onderdelen die bij de reparatie alleen maar in de weg zitten, zoals de glazen schaal
met de zender Herrijzend Nederland, de buizen en de luidspreker.

Het chassis is volkomen identiek aan de Philips 208U-05 uit die tijd, dus is er voldoende informatie te vinden in de NVHR-schematheek. Alleen jammer dat er
van de 208U-05 geen tekening is waarop de onderdelen en bedrading te zien zijn, maar met een beetje fantasie kom je er met de tekening van een
andere 208U-versie ook redelijk uit en gelukkig had ik nog een compleet 208U-05 chassis als voorbeeld.

Wat mij meteen opviel is de extra smoorspoel die boven op de uitgangstrafo is gemonteerd. Dat dit niet origineel kon zijn was me duidelijk, maar waarom
dat ding ooit in het toestel is geknutseld, daar kwam ik later achter…

Ook die niet-originele dikke 50-50 uF afvlakelco zat mij niet lekker, want hij zat strak tegen de varco aan en was men vergeten om de pertinax isolatiering tussen
elco en chassis te monteren. Originele afvlakelco’s heb ik voldoende in voorraad. Weg dus met dat ding!
Omdat ik de meeste originele componenten wilde behouden heb ik me beperkt tot het vervangen van de ratelcondensator, de koppelcondensator naar de eindbuis
en de bekende ontkoppel elco C75 in het schema. Die laatste heb ik gereviseerd door er onzichtbaar een moderne elco in te stoppen.

Vervolgens heb ik die extra smoorspoel verwijderd met het resultaat dat de radio nu niet meer speelt en werd het even zoeken hoe het er oorspronkelijk
heeft uitgezien. Zonder duidelijke tekening waar de onderdelen op staan is dat lastig om uit te vinden, maar dankzij het reserve chassis kwam ik er vrij
snel achter dat er oorspronkelijk een draadgewonden weerstand, de R1 van 1200 ohm heeft gezeten.

Waarom iemand die R1 ooit met veel moeite heeft vervangen door een smoorspoel is mij nog steeds een raadsel….
Met een nieuwe R1 speelt het radiootje weer, maar met vervorming en fluitgeluiden als je met de afstemming even naast de zender zit. Eigenlijk logisch met een
70 jaar oude koppelcondensator en een kathode elco er nog in. Na vervanging van die twee, evenals de ratelcondensator speelt het toestel weer prima;
voor mij een goed excuus om de overige teercondensators mooi origineel te behouden.
Tot slot heb ik een mooi stoffen netsnoer met een originele stekker gemonteerd en kan het chassis terug in het kastje.

De bekleding van het kastje – geweven papiertouw uit een periode van materiaalschaarste - is door de jaren heen een beetje egaal verkleurd, maar ik laat het zo,
want het is nog te mooi om er aan te gaan klooien met bleekmiddel met het risico dat het mislukt.
Op de foto is nog mooi te zien hoe de kleur oorspronkelijk is geweest.

Helaas is de achterwand er niet meer bij. Ik dacht dat een achterschot van een Philips 208U zou passen maar dat is helaas niet het geval. Aan de onderkant
kom je een paar centimeters te kort.

Met een beetje geluk heeft Jan Post er nog een in voorraad en dan is de NSF H54U weer helemaal compleet en krijgt hij een mooi plaatsje in huis.
Tot besluit een paar plaatjes van het uiteindelijke resultaat:

--
Met vriendelijke radiogroet, Hans