Edwin,

Kijk eens op http://www.r-type.org. In het menu kies je 'base type'. Ik zou overigens niet kiezen voor U [bijvoorbeeld UX6] tenzij je buis twee dikkere pennen heeft. Het lijkt mij een B6.

Groeten,

hans

Is het niet een F442?

--
Maarten Gudde

Beste Edwin

Dat vind ik nu erg interessant, een rare buis met U-voet plus een topaansluiting!

Bij het Radiomuseum heb je de mogelijkheid om op die speciale voet te zoeken. Ze noemen het een B5+1Pin. Met een beetje selectie kom je dan op een z.g.h. Binode Type E444. Dus een tetrode plus een diode.

http://www.radiomuseum.org/tubes/tube_e444_u.html

Op het eerste gezicht herken ik op de scherpe foto's van jou alleen een penthode (=drie roosters). Maar ik kan mij herinneren dat in het verleden soms het remrooster als diode-anode werdt gebruikt, dwz. heeft dan ook niet de functie van een remrooster!

Op de foto meen ik te zien dat het derde rooster (r3) niet met de cathode is verbonden maar met de topaansluiting! Dat doe je normaliter alleen als er een hoogfrequent signaal erop staat.

Mijn voorzichtige conclusie: het is een tetrode-diode à la E444 waar de beschermlaag is verwijderd.

Mvg, Wolfgang

Inderdaad een intrigerende buis!

Philips gebruikte in 1931 een B5-huls met zijaansluiting, en in 1933 een B-huls wanneer er 6 hulsaansluitingen nodig waren zoals hier.

Alleen in 1932 gebruikte men de hier getoonde U-huls. Het bepalen van het jaar is dus geen probleem.

De structuur van deze buis is die van een indirect verhitte penthode. Zoals Wolfgang al opmerkte is het derde rooster naar buiten toe uitgevoerd via de topaansluiting.

In 1932 was de ontwikkeling bij buizen niet alleen gericht op combinatiebuizen, zoals b.v. de E444. De getoonde buis is trouwens geen combinatiebuis, maar heeft de opbouw van een eindpenthode.

De eerste eindpenthode op dit gebied was de B2043, een 180 mA seriebuis. Vervolgens ging men aan de slag met versies voor een lagere gloeispanning, dit werd de E453 (eind 1931 - begin 1932) en de E463 (1933).

Het lijkt mij dus aannemelijk dat het gaat om een variant van de E453, of om een voorloper van de E463.

--
http://www.hupse.eu/radio

Om welke buis of welk type nr het hier gaat weet ik niet, maar ik wil wel enkel ideeën geven, in welke richting mogelijk gezocht moet worden.

De topaansluiting is duidelijk verbonden met een spiraalvormige electrode, en de plaats suggereert duidelijk een derde rooster. Gezien zowel het stuurrooster, als de anode naar beneden uitgevoerd zijn, is de toepassing als HF versterker heel onwaarschijnlijk. Het derde rooster als diode/dinode zou ook eerder een aansluiting op de sokkel krijgen (De E444 is trouwens zo uitgevoerd)
De spoed waarmee het derde rooster is gewikkeld lijkt me te dicht om de functie van remrooster in een pentode te hebben.
Is het wel een Philips buis? En zo ja, komt ze uit Eindhoven?
Is het een Mullard buis?
Is de buis in commercieële productie geweest, of gaat het om een speciale (experimentele) buis, voor een test?

Het omcirkelde deel intrigeerd mij
Kan je dat beter fotograferen? En de beide zijden van de kneep met heelcrodesysteem

Laat ons eens veronderstellen, dat wat we hier het derde rooster noemen, een andere functie heeft? Stel dat het via een weerstand op een hoge spanning is aangesloten en als (tweede) anode gebruikt wordt?
De Cossor buis 4TSA word schematisch voorgesteld als een tetrode met 2 anode's, waarvan één via de topaansluiting naar buiten komt. Deze buis is anno 1936, 1937 in de prille engelse TV industrie gebruikt als sincronitatiescheidingsbuis.
Vanuit schematische voorstelling ga ik voor de fisieke vorm van het systeem uit van een tetrode, waarbij de anode gesplitst is in twee halve anode's, maar een systeem met een als anode functionerend rooster met dichtere spoed, plus daaromheen een anodecilinder als tweede anode is mijn inziens ook mogelijk.

Eleen