Op de vraag zèlf kan ik geen gefundeerd antwoord geven, dat zou gokken zijn; waar ik op gok, is dat je de spoeltjes in serie schakelt (voor een pentode eindlamp) of parallel (voor een triode). Zwart/rood is dan het éne spoeltje en wit/blauw het andere; in de stand "Schirmgitter" moeten de verende kontaktjes elkaar raken.
Het systeem zelf heet een "Freischwinger" zoals ook de fameuze DLR5 koptelefoons in elkaar zitten. De spoeltjes moeten zo geschakeld worden dat het midden van het ankertje de neutrale lijn van het magnetisme is. Magnetisch gezien "in serie", dus; als het ondereinde van het ankertje N wordt moet het boveneinde Z worden
Maar wat ik tot mijn spijt moet konstateren, is dat je de magneet er zómaar naast hebt liggen. Vóórdat je die eraf haalde, had je de polen met een blokje zacht staal moeten overbruggen. Nu je dat niet gedaan hebt ben ik bang dat de magneet een hoop kracht is kwijtgeraakt. In de grijze oudheid heb ik zelf al 's een sof gehaald met dat onderbreken van zo'n magnetisch circuit
Het schijnt mogelijk te zijn om zo'n magneet weer op kracht te brengen; ik heb dat zelf nooit geprobeerd. Maar als je er een zo groot mogelijk aantal windingen dik draad omheen legt zodat 't een elektromagneet wordt; vervolgens alsnog dat zacht stalen blokje aanbrengt; dan een zo groot mogelijke gelijkstroom door die spoel jaagt; terwijl die loopt zoveel en zo hard mogelijke klappen met een hamer op die magneet geeft;
De spoel wordt heet; als die weer afgekoeld is herhaal je dat nog 'n keer of wat en dan schijnt (zoals ik ooit heb gelezen in een oud Amerikaans tijdschrift) die magneet weer wat op te knappen
Ik hoop dat 't meevalt
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Ieder geval een
Grawor - Sektorkord
Grawor (Grass & Worff) 1931
Grass & Worff, Grawor-Lautsprecher-Fabrik, Inh. Walter Vollmann”

Deze met sector membraan of sektor-chassis.
Zoals de typen
Sektoral, sektorphone, sektor ,
deze laatste heeft tevens 2 magneten.

Omschakeling voor aanpassing op normale en schermrooster eind buizen.

Rm-org geeft wat typen hierop.

Zoals de schakeling kom ik niet verder als
1 spoel of beide parallel.

Hans, die Grawor systemen zijn relatief vaak voorzien van gebarsten Zamac. Mooi gerepareerd!

Hoe de spoeltjes precies moeten worden verbonden hangt af van de plek waar het draaipunt van het anker zit. Wanneer dit precies tussen de spoeltjes zit (wat mij het meest logisch lijkt) dan moet de wikkelrichting van het ene spoeltje net tegengesteld zijn die van het andere spoeltje.

In de stand "Penthode-Schirmgitter" is de impedantie het hoogst (b.v. 2000 ohm). In de stand "Triode-Normal" is de impedantie lager. Wanneer de spoeltjes verder gelijk zijn zal dit overeenkomen met de halve impedantie (b.v. 1000 ohm).

Je kan de wikkelrichting vaak wel beredeneren, maar je kan natuurlijk ook 1 van de spoeltje even ompolen en luisteren of het geluid harder of zachter wordt. Deze methode werkt natuurlijk alleen in de stand "Normal"

Het gaat zeker niet om een Duitse "Freischwinger". Bij dat type zit het anker niet tussen de poolschoenen, maar schuift het net langs de poolschoenen. Hierdoor kan de conusuitslag aanzienlijk groter zijn vergeleken met een normaal magnetisch twee- of vierpoolsysteem, wat voordelig uitpakt voor het laag.

--
http://www.hupse.eu/radio

dag Hans,

Als de magneet problemen zou geven dan wil ik met plezier een handje helpen. Ooit bouwde ik een opstelling op zwakke magneten op te krikken. Een condensator van 900 µF wordt opgeladen tot 1100V en dan over een spoeltje te ontladen. Dat spoeltje wordt gewikkeld om de polen van de magneet. Het aantal windingen is niet kritisch. Meestal is de beschikbare ruimte voor de spoel de beperkende factor. Het komt er op neer het product van het aantal windingen en de stroompiek zo hoog mogelijk te maken. Vandaar de noodzaak voor dikke draad. Het draaien van de Weiss gebiedjes vraagt minder dan 1 µsec. De hoeveelheid energie die daarvoor nodig is hangt af van de aard van het magneetstaal en het gewicht van de magneet. Typisch mag je rekenen dat mijn installatie tot 400A doorheen de windingen pulst. Veel heb je niet nodig om zulke installatie te bouwen. Ik heb 11 condensatoren van 10000 µF (met daarover een parallelweerstand) in serie gezet. Met een oude radiotrafo werd een spaartrafo gemaakt om de nodige laadspanning te leveren. Door serieschakeling van een 40W gloeilamp in de primaire wordt de laadstroom beperkt.De trafo wordt daardoor ook kortsluitvast.

In feite maakt het niet uit waar het magneetveld vandaan komt. Er is best kans dat de in deze draad aangehaalde methode met moderne supersterke magneetjes even goed werkt. Voordeel van die methode is dat er niet gewerkt wordt met hoge spanningen en stromen. Je krijgt wel een nieuw riscico. Die moderne magneetjes zijn zo sterk dat ze vaak moeilijk te verwijderen zijn.

Vriendelijke groeten,

Eduard

.....en als de restauratie voltooid zal zijn
Wil ik je aandacht vestigen op de twee pagina's van "Het nieuwe(!) handboek der Radiotechniek" anno 1932
Met aanwijzingen voor het aansluiten van zo'n luidspreker op een eindbuis. In 't bijzonder de opmerking dat de anodegelijkstroom niet door de spoeltjes mag lopen is essentieel. De schrijver heeft het over "dubbelzijdig symmetrische systemen" wat voor jou van toepassing is

Het exemplaar waar jij mee bezig bent is duidelijk bedoeld voor de afgebeelde smoorspoel koppeling; bij toepassen van een uitgangs trafo zou het onderscheid "normal/Schirmgitter" niet nodig zijn
Houd me op de hoogte van je resultaten?
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Even ter geruststelling:

De hoefmagneet bewaar ik met een ijzeren strip als sluitstuk.
Alleen voor de foto heb ik de strip er even af gehaald.

--
Met vriendelijke radiogroet, Hans