Frank,

Ik denk ook dat het de moeite niet gaat lonen maar als (vermoedelijk eenmalige) excercitie vind ik het wel interessant. Hij geeft 1 volt per 5 windingen. Als ik dan uitga van minimaal 250V volt per hoogspanningswikkeling heb ik al 250 meter 0,3 nodig. Als het tegenzit zelfs 2x die lengte.

Heb al even gekeken bij C naar wikkeldraad. Daar begint de ellende al. Grootste klos is 140 meter en 2 klossen kosten dan al 17 euri...
Maar misschien zijn er wel andere leveranciers die wel de gevraagde lengte aan een stuk hebben. En als de kwaliteit van de lak van de nog goede wikkeling net zo beroerd is als de gloeiwikkeling moet ik ze beide vervangen.
Voor de gloeiwikkeling moet ik al een rol van 30 meter kopen a 20 euri...
Ik denk dat het een ietsje te kostbare grap gaat worden.

Kerndoorsnede (middenbeen) is 28 mm met een stapelhoogte van 34 mm.
Vermogen zou dus zijn (2,8 x 3,4)^2 x 0,64 = 58VA. Klopt wel; hij komt uit een oude buizenradio.

Frank, was een ding vergeten.
Het isolatieapier zou circa 38 mm breed moeten zijn.
Qua lengte heb ik nog geen idee. Zal blijken als ik ga afwikkelen.

Fred, dank voor je aanbod maar dat gaat hem niet worden.
Het is me in dit geval vooral te doen om de nostalgische waarde te behouden en als een interessante leuke oefening met in het achterhoofd de opgedane ervaring een keer te kunnen gebruiken om een specifieke UGT die me doorgebrand is opnieuw te maken.

John,

Er zitten nu semitransparante lagen isolatiemateriaal (papier?) tussen de lagen voor zover ik het nu gezien heb. Bedoel je dat ik gewoon printerpapier zou kunnen nemen?

Een voedingstrafo uit een sloopradio gaat een stuk goedkoper worden maar zoals ik al aangaf: het lijkt me een interessante, waarschijnlijk eenmalige) oefening.
En misschien de opmaat om de UGT van mijn Aetherkruiser opnieuw te wikkelen. Er zit nu een alternatieve in die werkt maar fysiek maar nauwelijks past en denkelijk ook niet helemaal goed aangepast is. Met die UGT loop ik tegen het probleem aan dat ie zwaar in de teer zit. Dat schijnt niet zo'n heel leuke klus te zijn om dat schoon te krijgen.

Naast de moderne isolatie materialen, heb ik als tussenslag jaren lang vliegerpapier gebruikt, dat knisperende spul. Ik weet alleen niet of het nog bestaat. Het is zuurvrij en weinig hygroscopisch.
Gebruik geen sellotape, dat levert in de toekomst problemen op. Wat dat betreft is isolatieband weer beter, e.e.a. om bijvoorbeeld het begin van een winding vast te zetten.
Zorg ervoor dat alle windingen netjes naast elkaar liggen. Elkaar kruisende draden kunnen bij elkaar door de isolatie drukken. Tegenwoordig worden trafo's wel "wild " gewikkeld, ik denk dat de levensduur op termijn korter is.
De stroken papier snij je met een scherp stanleymes, een paar lagen gelijk om op te schieten. Als de spoelkoker zijwanden heeft, moet je het papier een fractie breder snijden, Het sluit dan vast tegen de zijwanden en verhindert dat het wikkeldraad ertussen schiet. Overigens moet je toch een eindje van de flenzen afblijven, om te voorkomen dat de windingen afglijden.
Bij een gering aantal toeren per volt en dunne draad, kan het spanningsverschil aan het einde van twee lagen behoorlijk zijn. In dat geval is het aan te raden een dubbele laag papier te gebruiken, als de kernruimte het toe laat.
Bij transformatoren met alleen een kokertje, gebruik je twee tijdelijke zijwanden van triplex. Zaag daar een paar zaagsneden in om het wikkeldraad naar buiten te voeren. Maak voor het kokertje ook twee vulblokjes, zodat het precies in vorm blijft.
Als onder de kracht van het wikkelen het kokertje vervormt, krijg je het blikpakket er niet meer in!
Het einde van een wikkeling zet je vast, door een dubbelgevouwen stukje isolatiekarton mee te wikkelen en de uitloper door het kartonnetje te steken, trek het kartonnetje daarna wat aan.
Tussen de lagen van netbedrading primair en secondaire, worden meerdere isolatielagen of isolatiekarton toegepast,
Het toepassen van meer lagen heeft tot voordeel, dat foutjes in het isolatiepapier nooit samenvallen.

Je kunt je het vandaag de dag moeilijk voorstellen, maar op de vrij primitiever wikkelmachine op de foto's zijn in de jaren vijftig honderden trafo's vervaardigd, van allerlei pluimage.
In de jaren 70 heb ik er nog nieuwe trafo's op gewikkeld voor mijn Geloso versterkers. De originele trafo's gingen nog al eens stuk.

Soundman2