Hij staat er nog niet zo lang. Eén keer een beetje onweer in de buurt gehad. Er is toen niets gebeurt. Maar ik heb wel eens een wat complexer ontwerp gezien waar een klein relais was ingebouwd en wat bij wegvallen van de voedingspanning de spriet doorverbond met de mantel van de coax. Dat was bedoeld als bescherming van de electronica.
Je moet dan nog wel zelf in huis op tijd de voeding uitzetten natuurlijk; op vakanties haal ik trouwens wel de coax los van de voeding. Helpt natuurlijk niet bovenin maar voorkomt hopelijk in huis het ergste. Overigens hangt beneden de mantel van de coax aan een aparte HF aarde maar die zal denk ik niet voldoen aan de normen voor een blikseminslag.

De impedantie van draadantennes en AM-ingangen is hoger, enkele duizenden ohms.

de ingangsimpedantie van een AM-omroepontvanger is sterk afhankelijk van het ontwerp. Er bestaan weliswaar standaards voor, maar men heeft zich daar nooit zo aan gehouden.

Bij oude toestellen is niet zelden de antennebus min of meer rechtstreeks aangesloten op een afgestemde antennekring. De ingangsimpedantie is dan zeer hoog (minimaal enkele honderden Kohms). Ook wanneer de antennebus via een kleine seriecondensator (10 tot 100 pF) is aangesloten op de antennekring is de ingangsimpedantie zeer hoog.

Bij zeer oude toestellen wordt de antennedraad vaak via een instelbare verlengspoel afgestemd op de golflengte van de zender. In dat geval is de impedantie niet eenvoudig te voorspellen, denk hierbij b.v. aan glijspoelontvangers en oudere kristalontvangers.

Bij latere toestellen is er meestal sprake van een inductieve antennekoppeling. Deze kan op verschillende manieren worden gerealiseerd. De ingangsimpedantie kan hierbij nogal variëren. Een transformatieverhouding van 1 op 3,75 (zoals b.v. bij de Amroh 402 spoel) leidt tot een ingangsimpedantie van circa 50 Kohm bij 1 MHz.

Wat betreft het gebruik van coax kabels voor AM-omroeptoestellen zal het duidelijk zijn dat het effect hiervan grotendeels door de capaciteit van zo'n kabel wordt bepaald. Wanneer de uitgangsimpedantie van de toegepaste antenneversterker voldoende laag is (een paar honderd ohm) is het effect van de kabelcapaciteit meestal klein.

In de praktijk kan het direct aansluiten van een antenneversterker op een oud radiotoestel echter slecht uitpakken, afhankelijk van de schakeling. Wanneer de antennebus direct is verbonden met een afgestemde kring zal de uitgangsimpedantie van de versterker parallel komen te staan met deze kring, waardoor het toestel niet meer op een zender kan worden afgestemd.

--
http://www.hupse.eu/radio

Een redelijk duidelijk verhaal nu.
Ik heb een BX580 AM ontvanger die via circa 15 meter 75 ohm coax zit aangesloten op een simpele actieve spriet van 80 cm (het actieve is een J-fet als source volger geschakeld). De antenne staat op 7 meter hoogte aan de houten zijgevel.
Bij testen zakte het stoorniveau bij elke meter dat de antenne omhoog ging.
Wel vreemd dat het signaalniveau lager werd op het moment dat ik beneden de mantel van de coax (en daarmee aarde van de radio) aan een apart geslagen HF aarde hing.

Uit de voorgaande discussie begrijp ik dat de BX580 uit de begin jaren '50 vermoedelijk een hoge ingangsimpedantie heeft.
Uit het schema kun je alleen concluderen dat de antenne voor elke band direct aan een tap van de betreffende afstemspoel is aangesloten. Helaas worden er geen wikkelverhoudingen genoemd maar mag ik aannemen dat het redelijk waarschijnlijk is dat de impedantie niet op 75 ohm uitkomt?
Is dat te meten / heb je daar moeilijke apparatuur voor nodig ? of is het handiger om wat te experimenteren met een autotrafo zoals Gerard die beschrijft?

John bedankt voor de correctie.

groet Sander

--
groet Sander