MG spoelen 402 (Algemeen)

door Hans Steenman , 09.08.2015, 10:24 (3397 dagen geleden)
Bewerkt door Hans Steenman, 09.08.2015, 10:53

Ik ben van plan een rechtuit ontvanger te maken uit de serie Amroh ontwerpen uit de vijftiger jaren. Dus met de mooie rode buizen zoals de EF9.
De spoelen wil ik zelf maken. Maar met een schuin oog naar de 402 spoel. Als proef heb ik een spoel gewikkeld op een 1-duims PVC electriciteitsbuis met montagedraad. Kerndiameter 0,5mm, dikte met isolatie 1mm. Dankzij de isolatie blijft er spatie tussen de wikkelingen, voor een lage eigen capaciteit.
Met een wikkellengte van 10cm en een windingtal van 106 (ca. 1 1/8 laag) krijg ik met een 5cm ferrietstaaf in de pijp in combinatie met een 500pF varco een frequentiebereik van 500KHz-2000KHz. (Frequentie)ruimte genoeg dus voor een paralletrimmertje aan de varco. De spoel meet 160uH. De weerstand is slechts 0,4 ohm (6x kleiner dan de 402 spoel) en de kringkwaliteit dus hoog. De eigen (resonantie)capaciteit is 11pF. Ze krijgen een octal plug als voet en een stelschoefje voor de ferrietkern. So far so good.
Nu wil ook de aftakkingen ongeveer zoals de 402 spoel heeft, aanbrengen op de definitieve spoelen.
En ik loop tegen iets raars aan.

Bij de 402 spoel tellen, volgens opgave van de fabrikant, de delen van de primaire spoel niet op tot de zelfinductie van de hele spoel. 76+5,2+18=99uH. Terwijl de hele spoel 175uH is.
Het is toch zo dat in serie staande spoelen, net als weerstanden, een totale zelfinductie hebben gelijk aan de som van de delen. Ze zijn op één spoellichaam gewikkeld, rond één poederijzer kerntje, dus ik verwacht geen moeilijke vectoriele optelsom.
Wat is hier aan de hand?