De BX700 is één groot hoofdpijndossier geweest voor Philips - er zijn een stuk of vijf modificaties geweest voor verbetering van het FM-gedeelte. Tenslotte heeft de service-afdeling een ombouwsetje geleverd waarmee de Foster-Seeley detector omgebouwd kon worden tot een ratiodetector, maar een succes is het nooit geworden. Het toestel was feitelijk nog niet uitontwikkeld, toen het op de markt gebracht werd en is daardoor een flop geworden. Het ontwerp is van het NatLab en dat werkte goed (je kunt het vinden in het Philips Technisch Tijdschrift en in een van de delen "Electronenbuizen" ), maar de productieafdeling, die het toestel productierijp moest maken kreeg niet de financiële middelen om er iets fatsoenlijks van te maken en dus werd er onder hoge tijdsdruk (de Duitsers stalen de show al met goede FM-radio's) met de nodige nattevingerwerk veranderingen in aangebracht en werden er inferieure en ongeschikte onderdelen toegepast. Ik heb dit allemaal nog gehoord van mijn oom, die begin jaren '50 directeur van de service-afdeling werd. Zeer tegen zijn zin, want Philips hanteerde in die dagen het rigide standpunt, dat je niet langer dan 25 jaar voor het NatLab mocht werken. Voor hem was de BX700 een bron van ergernis, want hij kreeg alle klachten over zich heen.
Kortom, stel je niet te veel voor van de prestaties van het toestel, houd het zoveel mogelijk origineel als er nog niet aan gerommeld is, want het is door deze geschiedenis wel een leuk verzamelaars-item.

Ik was eens met een BX 700 bezig,die was heel ongevoelig,ook na afregelen.
Hier was R65 0 ohm geworden (kortgesloten dus) waardoor de zuigkring niet meer werkte.
Bij een andere was een massadraad van de afstemcondensator gebroken waardoor het
geheel parasitair oscilleerde en de zenders alleen sterk vervormd doorkwamen.
Ik heb er nog een op zolder staan waarvan de FM het wel goed doet met de oude
buizen die er in zitten,deze gaat parasitair oscilleren als je er 1 of 2 nieuwe
buizen in zet met de bekende vervormde ontvangst als gevolg.
Het parasitair oscilleren is goed te zien als je een oscilloscoop ergens in de
middenfrequent aansluit,bij goed geluid zie een mooie sinus bij vervorming zie je een
zootje rotzooi.
De foster seeley detector zelf doet het uitstekend maar als door een of andere oorzaak
de gevoeligheid onvoldoende is werkt de amplitudebegrenzer niet en is de ontvangst
heel storingsgevoelig.
Het is wel een beetje jammer dat het laagfrequent gedeelte en de luidspreker het
FM geluid in een soort goede middengolf kwaliteit om weet te zetten.

Henk