het principe van foutzoeken is dat je het gebied waar de fout zich kan bevinden stapsgewijs verkleint via wat testjes. Wanneer het gebied op deze manier voldoende is verkleind is het meestal niet erg tijdrovend meer om het defecte onderdeel te vinden. Bij buizentechniek verklein je het gebied meestal tot 1 versterkertrap, in dit geval dus de h.f. versterker of de mengtrap.

Wanneer je al zover bent dat je zeker weet dat de fout zich in de FM-afstemmer bevindt is het eigenlijk helemaal niet zo lastig meer om het gebied waar de fout zit verder te halveren. Het belangrijkste wat je dan moet doen is uitzoeken of de oscillator nog correct werkt.

Zoals bekend straalt elke superheterodyne ontvanger zijn eigen oscillatorsignaal uit. Door dit te beluisteren met een tweede ontvanger kan je nagaan of de oscillator nog correct werkt. Je hoeft hiervoor niet eens de achterwand van je toestel te verwijderen!

Het resultaat van dit testje kan zijn:

- ja, de oscillator oscilleert, en wel op de juiste frequentie
- ja, de oscillator oscilleert, maar niet op de juiste frequentie
- nee, de oscillator oscilleert niet

Afhankelijk van de uitslag ga je dan de volgende stap bepalen. In elk geval weet je nadat je dit testje hebt gedaan meer over de fout die je zoekt, en daar gaat het bij foutzoeken nu eenmaal om. Probeer je te concentreren op het lokaliseren van de fout, en ga pas meten aan onderdelen wanneer je de schakeling waarin de fout zit hebt gelocaliseerd.

Veronderstel nooit iets, maar ga bij foutzoeken alleen af op de feiten.

Het oscillatorsignaal van een superheterodyne is niet FM-gemoduleerd, je hoort het echter wel via een tweede ontvanger omdat het signaal zo sterk is dat het de achtergrondruis wegdrukt.

Het meten van de anodestroom van de eindbuis, de gloeispanningen, schermroosterspanningen en anodespanningen op de buisvoeten doe je vlak na het opstarten van het toestel. Dit voorkomt erg veel gezoek naar fouten naderhand.

De anodespanning van de tweede triode in de FM-afstemmer (B1') is geen 500 volt, maar 160 volt DC. Je meet deze apanning dus, zoals gezegd, vlak na het opstarten van het toestel met behulp van een multimeter. Wanneer je veel radio's met novalbuizen repareert maak je hiervoor natuurlijk een verloopvoetje met meetlippen, anders draai je tijdelijk een stukje dun soepel snoer om pootje 6 van de buis zodat je een en ander eenvoudig kunt meten

Vergeet nooit om de genoemde stroom en spanningen te controleren vlak na het opstarten van een toestel. Er is nog veel meer bekend over het repareren van radiotoestellen en versterkers, volg eventueel een goede reparatiecursus op dit gebied.

tweede ontvanger, ik zie niet in hoe je dat moet doen

Je sluit op de tweede radio een antenne aan die zich in de buurt van de SA5213A bevindt. Anders kan je het oscillatorsignaal niet opvangen. Het bereik wisselt van een halve meter tot wel 5 meter, afhankelijk van de toegepaste afscherming en de kwaliteit van de toegepaste neutrodynisatie.

Een SA5213A oscilleert op een frequentie die 10,7 MHz hoger ligt dan de naald op de stationsschaal aanwijst. Dus het oscillatorsignaal ligt tussen 98,2 en 114,7 MHz. Zelfs met een normale FM-onvanger moet je een flink stuk van dit gebied kunnen ontvangen en aantonen. Sommige superheterodyne ontvangers oscilleren juist onder de ontvangstband, maar dit komt maar zelden voor. Je kunt het signaal dan natuurlijk nog steeds ontvangen op de tweede ontvanger.

--
http://www.hupse.eu/radio