Bijna 100 jaar geleden geschreven... (Algemeen)
door Herm Willems 
, Maastricht, 15.10.2016, 12:27 (2963 dagen geleden)
Uit het blad "Radio", orgaan van de amateurs-vereeniging Radio
1e jaargang, nummer 1, 15 augustus 1919
Eens zal de dag komen, als wij allen vergeten zijn, als koperdraden, gúta-pércha omhulsels en ijzerbanden slechts nog in musea te vinden zijn, dan zal het menschenkind, dat met den vriend wenscht te spreken en niet weet waar hij zich bevindt met met electrische stem roepen, die alleen slechts hij hoort, die het gelijkgestemde electrische oor bezit. Hij zal roepen: "Waar ben je?" en het antwoord zal in zijn oor klinken: Ïk ben in de diepete van de mijn, op de toppen van de Andes, of op den wijden Oceaan."
Of wellicht zal geen stem antwoorden en... hij weet dan dat zijn vriend dood is.
Prof. Ayrton
Bijna 100 jaar geleden geschreven...
door John Hupse † 
, Schoonhoven, 15.10.2016, 13:02 (2963 dagen geleden) @ Herm Willems
Bewerkt door John Hupse †, 15.10.2016, 13:37
en... hij weet dan dat zijn vriend dood is.
Hopelijk hebben de nabestaanden van de dode vriend van de professor hem voor die tijd al een overlijdensbericht gestuurd. B.v. via Facebook.
William Ayrton was overigens al 11 jaar dood toen dit blad deze vertaling van zijn voorspellingen publiceerde. De "draadloze" visie (geen koperdraad meer) die er uit spreekt heeft de tand des tijds prima doorstaan!
De oorspronkelijke tekst van Ayrton is uit 1901 (Electrical Review, June 29, 1901), zijn voorspelling is dus 115 jaar oud. In deze tekst wordt overigens gezegd dat de feitelijke voorspelling 4 jaar eerder was uitgesproken, dus in 1897.
Let ook op de wens van Ayrton dat het bij een dergelijk gesprek niet zou gaan om een "noisy babble". Of zoals Otto zegt, een "babbelbox". Uiteraard is die wens niet integraal nageleefd.
The chairman: Although still far away, he thought they were gradually coming within thinkable distance of the realization of a prophecy he had ventured to make four years before, of a time when if a person wanted to call to a friend he knew not where, he would call in a loud, electromagnetic voice, heard by him who had the electromagnetic ear, silent to him who had it not. "Where are you?" he would say. A small reply would come, "I am at the bottom of a coal mine, or crossing the Andes, or in the middle of the Pacific." Or, perhaps, in spite of all the calling, no reply would come, and the person would then know that his friend was dead. Let them think of what that meant, of the calling which went on every day from room to room of a house, and then think of that calling extending from pole to pole; not a noisy babble, but a call audible to him who wanted to hear and absolutely silent to him who did not, it was almost like dreamland and ghostland, not the ghostland of the heated imagination cultivated by the Psychical Society, but a real communication from a distance based on true physical laws. On seeing the young faces of so many present he was filled with green envy that they, and not he, might very likely live to see the fulfillment of his prophecy.
Bijna 100 jaar geleden geschreven...
door Herm Willems , Maastricht, 15.10.2016, 18:44 (2963 dagen geleden) @ John Hupse †
Dat maakt het natuurlijk nog veel interessanter John, dat deze profetie reeds werd gedaan vlak na de eerste proefnemingen van Marconi.(ik had Ayrton nog niet aan Google gevoerd)
Nu nog een betrouwbare manier vinden om ook op internet te sterven nadat iemand's lichaam er de brui aan gegeven heeft 
Bijna 100 jaar geleden geschreven...
door ruudtx , 15.10.2016, 15:07 (2963 dagen geleden) @ Herm Willems
Zijn wens is niet helemaal uitgekomen.
In de diepte van de mijnen werkt draadloze communicatie niet echt goed.
Bijna 100 jaar geleden geschreven...
door Antoine , Diepenbeek, 15.10.2016, 16:11 (2963 dagen geleden) @ ruudtx
Google op ‟William Edward Ayrton‟ dan weet je wat hij technisch in zijn marge had.
https://en.wikipedia.org/wiki/William_Edward_Ayrton