Grundig komt als eerste met de wonderbuis E88CC op de kanalenkiezer in 1956 als alle andere merken nog werken met een PCC84 die minder versterkt en meer ruist. Oorspronkelijk is de E88CC niet bedoeld voor deze functie en ze is ook heel duur in die tijd. Buizenfabrikanten spelen hier op in en brengen 2 commerciele versie's, de PCC88 als opvolger voor de E88CC, en de PCC89 die pencompatibel is aan de PCC84 en op de oude generatie kanalenkiezers kan worden gebruikt en deze een pak ruisarmer maakt, mits opnieuw afregelen. Met de PCC88 en PCC89 verschijnt voor het eerst het spanrooster in commerciele buizen.

Tot en met 1957 is de EF80 (of UF80) heer en meester in de 4 MF trappen voor beeld, ook in de geregelde trappen, alhoewel deze geen stuurrooster met variabele spoed heeft en eigenlijk een buis met vaste steilheid is. Er dienen dan ook minstens 2 van de 4 trappen geregeld te worden.
In 1958 wordt voor de eerste en dan enige geregelde trap een EF85 gebruikt en verdwijnt de vierde MF trap uit beeld.
In 1959 doet de EF184 haar intrede en blijft de EF85 nog in gebruik in de eerste (geregelde) trap. Het jaar nadien is ook de EF183 van de partij en verdwijnt de EF85 uit beeld.
In 1961 komt de PCF86 (ook in spanroostertechniek voor het pentode-deel) de PCF80 aflossen. Ook verschijnt de PCC189 die geregeld kan worden, op de plaats van de PCC88.
Voor de PY88 is het de beurt in 1962. Dan verschijnt ook de PCL85 voor de rastertijdbasis.
Als in 1965 de decal-buizen verschijnen, is de hele beeld-signaalverwerking vanaf antenne-ingang tot en met video-eindtrap in spanroostertechniek uitgevoerd.

Mvg, Eleen

--
Ik ben nog op zoek naar een PW4032 Philips Counter