Volgens mij hoort deze vraag hier niet thuis maar eerder op het Nederlands Transistorforum.
Maar het antwoord is: jawel, zie:

https://en.wikipedia.org/wiki/Crystal_radio

Willem

de ontvangst van een kristalontvanger verbetert dramatisch bij gebruik van een geschikte antenne.

Een glijspoelontvanger wordt afgestemd met behulp van een variabele zelfinductie, om deze reden ontbreekt meestal een variabele condensator. Met de kwaliteit van de ontvangst heeft dit niet te maken, integendeel, de antenne wordt op die manier keurig afgestemd.

Er zijn inderdaad veel kristalontvangers (vaak bouwdoosjes) verkocht bedoeld voor kinderen.

Kristalontvangers voor omroepdoeleinden werden vooral gebruikt in het Verenigd Koninkrijk. De omroep begint daar eind 1922 wanneer de BBC uit gaat zenden.

In de jaren 1923 t/m 1925 gebruikt men in de UK 4 maal zo veel kristalontvangers als ontvangers met buizen. In de periode 1926 t/m 1928 wordt deze verhouding lager, ten gunste van de ontvangers met buizen. Na 1929 worden er niet veel kristalontvangers meer verkocht en verdwijnt dit radiotype zeer snel van de markt.

In b.v. Nederland was de situatie anders, en zijn er nooit veel kristalontvangers verkocht voor omroepdoeleinden.

--
http://www.hupse.eu/radio

De kristalontvangers voor "professioneel gebruik" uit die tijd
waren nogal wat ingewikkelder van opzet dan wat Jan Modaal kon kopen
Daar had men keuze tussen verschillende soorten kristallen (carborundum, pyriet en nog andere)
Zoals ook in de WIKI vermeld wordt was er ook de mogelijkheid om door een kristal een heel klein "bias- stroompje" te sturen
waardoor de detectie in een werkpunt plaatsvond: de "knie" in de doorlaatkarakteristiek
Er waren ook "sleeprad- detectors" met een metalen veertje op een draaiend schijfje
Soms nam men dan ook een kristal in plaats van een metalen veertje
N.

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Als ik hier even op mag inpikken... Zo een keer of twee drie per jaar flans ik eens zo'n kristalontvanger in elkaar met een varco uit een oude Philips radio en een spoeltje van een ferrietantenne. Verder een 1N69 diode die aangesloten is naar een koptelefoon waarvan ik de 2000 Ohm oortjes in serie heb gezet en waar 220 pF over staat. De basics, dus. De antenne is een 6,5m lange, soepele montagedraad op bijna het tweede verdiep, zeg maar zes à zeven meter hoog. In de tuin, net aan de rand met het terras zit een aardingspen van twee meter in de grond specifiek voor radioproefjes.

Tot verleden jaar kon ik met zo'n constructie 2 à 3 zenders ontvangen in het Antwerpse waarbij de RTBF natuurlijk het beste doorkwam.
Tegenwoordig ontvang ik niks meer... De brom die er vroeger ook wel was, ik veronderstel van verschillende huishoudelijke toestellen, verdween als er een zender doorkwam. Die brom is er nog steeds en op de stand van de varco waar de RTBF zou moeten zitten verandert de brom een beetje.
Dan maar op een wc rolletje een spoel gewikkeld met draad van een industriele relais (contactor) met 120 wikkelingen en aftakkingen op 80 en 100 wikkelingen. De diode is vervangen door een AA118 maar dat brengt geen soelaas, de brom blijft en verandert een beetje als ik probeer op die RTBF af te stemmen.
Ik heb me laten wijsmaken dat ik de spoel per sé met Litzedraad moet maken. Klopt dat? En hoeveel adertjes moet die dan hebben? Ik heb wel wat liggen met 5 adertjes er in, zou dat beter werken? Trouwens, waarom kan ik plots niks meer ontvangen?
Enfin, ik zit met de handen in het haar, gelukkig heb ik dat nog, want ik vind kristalradiootjes heel leuk om te bouwen.

Groeten,
Patrick