Je ziet dat de buis vanaf onderen is gescheurd.
Kijk eens naar de pennen, vaak zie je wat wit/groen poederachtige aanslag rondom de pennen bij het glas.
Dat tast dus de pennen aan en als het naar binnen groeit dan kan spontaan het glas scheuren met dit als gevolg!

Het beste is om de aanslag weg te poetsen met een klein borsteltje, dan vertraag je het proces in ieder geval.
Ik heb het ook meegemaakt bij NIB buisjes, doosje geopend, buisje gescheurd agv dit probleem.

Ook meerdere keren defecte(witte) PL36 nieuw uit de doos gehaald, oorzaak mij nog niet bekend.

Groet Frank

Dag François,

Vocht is wellicht de oorzaak.
Voor enkele jaren kreeg het Olens radiomuseum een schenking van 10 tallen m3 dozen gevuld met NOS buizen. Die stonden jarenlang, in de originele doosjes, in een vochtig magazijn opgestapeld. Veel van die buizen hadden dezelfde kwaal. Pinnetjes oxyderen. De oxyde kruipt tussen het metaal van de pin en het glas. Ook in de bouw kent mijn dit verschijnsel. Ze noemen het daar betonrot. Het roest van het betonijzer drukt het beton kapot. Hetzelfde gebeurt met het glas als buizen in een vochtige ruimte worden bewaard.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Roest of metaaloxide of hoe je het noemt heeft de eigenschap uit te zetten. Vandaar dat glas kan knappen en beton kan barsten. Roest is een bescherming voor verdere oxidatie. Wegschuren bevorderd wel de geleiding. Echter oxidatie gaat gewoon door. In feite zou je de “roest” plek moeten behandelen zodanig dat er geen zuurstof bij komt. En daar zit juist het probleem. Veel metalen zijn oppervlakte behandeld om roest tegen te gaan. Duur te schuren wordt vaak die laag verwijderd /verzwakt waardoor oxidatie gewoon door gaat. Buisvoeten bladveertjes sleepcontacten assen van condensatoren en relais niet schuren maar voorzichtig schoonmaken met speciaal daarvoor bedoelde middelen is beter.

--
groet Sander