Dit heeft in Radio Electronica gestaan.
Het principe is heel simpel. De eindtrap is in feite een balanseindtrap. Alleen wordt aan bijvoorbeeld de bovenste eindbuis het linker kanaal en aan de onderste eindbuis het rechterkanaal in tegenfase toegevoerd. Deze twee signalen komen in de uitgangstrafo samen en vormen daar het monosignaal (L+R). In serie met het midden van de uitgangstrafo primaire is een tweede uitgangstrafo geschakeld, aan de secundaire hiervan ontstaat het verschilsignaal (L-R). Door een matrix schakeling worden nu L+R en L-R opgeteld en van elkaar afgetrokken en zo ontstaat 2L en 2R, dus links en rechts apart.
De redenatie is nu dat de gelijkstroomcomponent in de balanstrafo wegvalt, net als bij een normale balanseindtrap. Dat geldt niet voor de tweede trafo, maar als we er van uit gaan dat de lage tonen in beide kanalen voorkomen, dan zal deze tweede trafo weinig laag hoeven te verwerken.

Het is ook toegepast is de platte Erres radio’s met twee maal ECL82. De firma Stare bracht een grammofoon uit volgens nagenoeg hetzelfde principe, de balanstrafo voedt hierbij een grote luidspreker voor hoofdzakelijk de lage tonen en via de matrix schakeling worden twee kleine luidsprekers gevoed voor het stereo effect.

Groeten,
Peter

Hoi Piet,

Duidelijke uitleg, interessant onderwerp en zoals Peter aangeeft heeft Erres de RA618 hier mee uitgerust en dat schema staat in de NVHR schematheek.
Ik zal er eens wat meer aandacht aan besteden in ieder geval bedankt voor het onder de aandacht brengen.

Met vriendelijke groet,
Jan van de Westelaken