Je vraag komt wat warrig over, na een aantal keertjes lezen snap ik nog niet wat je wil meten.
Het apparaat is een simpele enkelvoudige gelijkrichter, met een vaste anodespanning. Tussen belast en onbelast zal een verschil zitten.
De detectoruitgang zit via een instelbare weerstand aan de anodespanning. Met een huidige meter, die meestal 10M Ohm zijn, zul je onbelast in alle drie standen een spanning meten die vrijwel gelijk is aan de anodespanning. Het is dus belangrijk, als er ergens meetwaardes opgegeven zijn,dat je de eigenschappen van het destijds gebruikte meetinstrument kent. De genoemde weerstand van 30.000Ohm zegt ook weinig. Is dat de weerstand per volt of gewoon de ingangsweerstand in alle bereiken. Hoger dan is ook al zo'n vage waarde. Destijds waren er wel degelijk al buisvoltmeters, die een zeer hoge impedantie hadden (ook zeer vaag...... )
Buizenapparatuur is niet erg gevoelig voor wat hogere of lagere spanningen, dus iets opstoken zal niet snel gebeuren.
Als je het allemaal niet vertrouwt, kun je beter opstarten met de bekende variac/gloeilamp methode.
Aan het verhaal over de metingen in de gebruiksaanwijzing heb je feitelijk helemaal niets. Kennelijk wordt er gemeten met een goed werkend type toestel, waarvan dan weer niet het model is opgegeven.
Doordat er geen belasting is opgegeven, kun je ook de uitgangsspanning niet bepalen.
De anodespanning wordt bepaald door de anodestroom die gevraagd word. Daarvan is dan weer de detectorspanning afhankelijk, die ook belast moet worden om de ingebouwde weerstand te testen.
Die laatste kun je overigens gewoon met een Ohm meter testen zonder spanning op het apparaat. Sluit de Ohm meter aan op Anode en Det. Met de standenschakelaar hoor je dan 20, 40 of 60 K Ohm te meten.

Het schema bij mijn verhaal: