Even een aanvulling:
Ik schuif over de pennen een strak passend kousje over de pennen van ong een halve cm.
Ik heb als tiener nl een oplawaai gehad door de beide pennen met mijn vingers aan te raken, ik wilde platen gaan draaien.
De witte stekker zat aan een Philips AG1003 platenspeler uit ‘56.
Ik heb de stekkers ook nog gezien bij latere spelers, een AG1115 had hem ook.

Kom de stekker regelmatig tegen.

Mvg Frank

De getoonde steker met gladde randen past net niet in een randaarde stopcontact, die is te breed. Die steker is niet van bakeliet maar van platic en de pennen zijn hol. Niet de beste uitvoering.

Ik ben zelf niet zo weg van eurostekers. Wel eens het dunne snoer gezien dat bij veel apparaten zit? Bij sluiting fikt het complete snoer af, zo dun zijn de draden. Gelukkig zijn er ook goede snoeren met degelijke stekers.

De eurosteker is eigenlijk niet bedoeld voor losse verkoop. Er is best wel wat over te zeggen. Het is een steker voor de industrie, die ze vast aan de snoeren zet, of complete kabels inkoopt met aangespoten stekers. Inderdaad komt het voor dat de mantel niet ver genoeg in de spuitmal heeft gezeten, waardoor de aders soms zichtbaar worden.
Afgefikte snoeren heb ik nog niet meegemaakt, wel snoeren waarvan de aders door verkeerd gebruik, zoals veelvuldig oprollen, net achter de steker gebroken waren. Ik heb daarvoor (uit België) een wat groter model eurosteker
Uitbranden kan haast niet. Bij een volle sluiting is zelfs 2x 0,5 dik genoeg om een 16 A zekering door te laten branden. De snoeren zijn meestal redelijk kort.
Op de foto's een steker zoals die ook door Philips is toegepast. Deze is wel demontabel. Destijds had men bij Philips niet door, dat het niet handig was om de aders te vertinnen, wat na jaren dan weer storing opleverde.

De getoonde steker met gladde randen past net niet in een randaarde stopcontact, die is te breed. Die steker is niet van bakeliet maar van platic en de pennen zijn hol. Niet de beste uitvoering.

Nieuwsgierig geworden geworden heb ik mijn bak met stekkers even omgedraaid:

1) is een contra-stekker maar die zijn er ook in de stekkerversie.
2) is van porselein
3) is een zeer goedkoop aandoend stekkertje
4) lijkt veel op 1
5) en 6) zien er degelijker uit.

Toen geprobeerd ze in een geaard stopcontact te steken:

1) past met moeite (misschien afhankelijk van de kwaliteit van het stopcontact)
2) past niet
3) past makkelijk
4) als 1)
5) past makkelijk
6) past niet

Voor de niet passende stekkers waren er verloopjes, zie nummer 7), dan past het wel weer:

Ik neem aan dat die verloopjes al even verboden zijn als die driewegdingen

Otto

--
Ohm sweet Ohm...

Deze is ook wel interessant, met afschroefbare pennen.
Dat mag (mocht) in Engeland meen ik.
Een keer een Engelse stekker gehad en toen bleef een pen in (gelukkig)
de verdeelstekker omdat hij losgedraaid was door gebruik.
Deze stekker komt trouwens uit België, zat op de draad van een vintage lamp.
Heb ik er toch maar af gehaald en vervangen voor eentje die TS zoekt.

--
Vriendelijke groet, René

Daarbij wel tweelingsnoer gebruiken 2x 0,75. Dan kun je de draad met spijkertjes in het midden mooi vast timmeren. Aan het einde een stopcontact erop en moeder de vrouw kan het strijkijzer op een andere plaats aansluiten.

Sinds 1966 verboden!
Een winkel in Nederland die ze verkoopt kan daarvoor een boete krijgen van de NVWA, net als het verkopen van een plakje kaas wat over de datum is, of een wasmachine waar het energielabel niet duidelijk opgeplakt zit.

Ja, grappig he, heel gewoon tot ver in midden vorige eeuw.
Gebeurden er veel ongelukken toen? Nauwelijks.
Wat had men immers toen in huis, niet veel aan licht en apparaten.
Tegenwoordig aanzienlijk veel meer met de enorme hoeveelheid
elektrische apparaten en de daarbij gebruikte verdeelstekkers.
Waarbij moderne apparaten lang niet altijd zo veilig blijken te zijn.

Dat is natuurlijk onzin, als je puur kijkt naar ongevallen door elektrocutie is dat tegenwoordig vrijwel uitgesloten in tegenstelling tot de apparatuur van 50 jaar geleden.
De boel wordt natuurlijk vaak geromantiseerd maar neem b.v. de kookplaatjes en kacheltjes met open gloeispiralen en al deze door je zelf getoonde en in dit draadje genoemde levensgevaarlijke stekkers, tussenfittingen e.d.

Vergeet ook niet de nu zo geliefde U’tjes met soms zelf geknutselde aanpassingen of het schroefje van het knopje wat zoekgeraakt was en door eentje uit de jampot was vervangen of het met Leukoplast aan elkaar geknoopte netsnoer.

Zo herinner ik me nog wel dat mijn oma bijvoorbeeld absoluut niet meer aan stekkers durfde te komen (zelfs niet aan die van de kerktelefoon!) omdat ze in de loop der jaren diverse malen een schok had gehad.
De luidspreker van de kerktelefoon had haar weliswaar geen optater bezorgd maar de knal toen de stekker per abuis in het stopcontact werd gestoken was voldoende geweest om tot dat besluit te komen.

Als ik kijk naar al het prutswerk wat (zeker vroeger) door Jan en alleman aan allerlei apparaten is verricht en die uiteindelijk op de werkbank belanden schoten de tranen soms in je ogen.
Ook nu nog wordt er op de reparatie dagen soms dingen binnengebracht waarvan je denkt: hoe is het mogelijk!
Misschien toch nog wel een voordeel van moderne apparatuur, gezien de kostprijs is het zelfs voor de knutselaar al vaak niet meer interessant om er aan te gaan klooien.
m.vr.gr.
Anton van den Oever

Het model dat je toont is in mijn herinnering zelfs berucht om de slechte contacten. Je kon ze wel op de markt kopen toen ze al verboden waren, maar uiteindelijk wist de NVWA ook wel waar je gulden een daalder waard was.