Ik denk dat het eerste rooster niet op voedingspotentiaal ligt, maar veel lager: de rooster-kathodediode gaat in geleiding, waardoor het grootste deel van de spanning over de 5,1 Mohm komt te staan. Geen idee waarom ze voor deze schakeling gekozen hebben of waarom ze een heptode als triode gebruiken.

Gerard,

De 33uH kun je eens op een tap van L2 aansluiten. Dan zal de boel wel genereren.

Piet

Hoi Gerard.

Schema klopt.
Heb het 2 jaar geleden gebouwd met exact dezelfde onderdelen.
Alleen heb ik als buis toen een DK97 gebruikt.
De 1A2 is te beschouwen als een DK91-achtige.
Ik ontving veel zenders in de FM-omroepband.
Echter wel zacht met een kristaloortelefoontje.

Voor meer power kun je hier aan denken: (nog steeds met oortelefoontje of 2K koptelefoon):

Die 2P2 ziet er wat raar uit, maar het is gewoon een wat apart getekende DL92.
Men heeft kennelijk een 6-Voltstrafootje gebruikt als uitgang voor een laagohmig oor- of
hoofdtelefoontje.

Het schema is een beproefd schema:
Vergelijk het maar eens met deze peilontvanger uit 1959 uit de Electron van de Veron:

Men heeft hier een een staaftrimmertje omgebouwd tot een afstembaar spoeltje.
Permeabiliteitsafstemming.
De tankkring blijft evenwel hetzelfde.
Een balancering van de condensators t.o.v. massa is niet per se nodig.

Een superreg wordt bij voorkeur gebouwd rond een triode.
Toen was de hier gebruikte DC90 nog volop verkrijgbaar.
Of eventueel de DCC90 (of 3A5), een dubbeltriode, waarvan de helft gebruikt werd.

Bij gebrek daaraan en met de dumpvoorraden van nu wordt een truc gebruikt om zo'n triode
toch na te doen: alle roosters van een penthode, behalve het stuurrooster, doorverbinden met de anode. Precies wat er in jouw schema gebeurt.

Deed men al in de jaren 30.
Zie hier het stukje tekst uit een boek van Jan Corver over de superreg.
Weliswaar een boek uit 1946, maar de inhoud beslaat grotendeels schakelingen en onderdelen uit de jaren 30.

Ik heb het ding toen gebouwd door vrijwel alle onderdelen die deel uitmaken van de terugkoppeling direct te solderen op de buisvoet.

Je kunt inzien dat de schakeling oscilleert via de terugkoppeling vanuit de anode, via de tankkring, door de combinatie van hoogohmige weerstand en paralelle condensator naar het stuurrooster.

Hierdoor wordt telkens gedurende de oscillatie de rechterkant van de condensator steeds negatiever en wordt de buis steeds verder afgeknepen tot de oscillatie ophoudt en de lading op de rechterkant weer langzaam via de hoogohmige weerstand positiever wordt ( geladen vanuit de anode) en het proces zich weer herhaalt.
Dat gebeurt zo'n 20000 of meer keer per seconde en dat moet te meten en te zien zijn met een scoop aan de anode.
Weerstand zou ook tussen rooster en massa kunnen worden geplaatst.
In de oscillatiepauze lekt de negatieve lading dan vanzelf weg naar massa.
Maar dat terzijde.

Deze oscillatie is de basis van het superreggen.
Het gebeurt weliswaar op een onhoorbare frequentie, maar het bijproduct is wel als ruis hoorbaar.

Voor een uitleg van Jan Corver (pdf):
google op: Radio door zelf doen J. Corver

Jaap

--
Jaap

Ik ben vanmorgen wat vroeger opgestaan en heb dat simple FM-ontvangertje op een stuk hout in elkaar gezet.

Als buis dient een 1R5 = DK91. Het geheel werkt als een Regenerative Receiver en de zenders in de buurt komen goed door. Zoals wij dat van de AM-ontvangers kennen moet met de poti kort voor het genereren geregelt worden.

Het is GEEN Superregenerative Receiver want dan zal de gevoeligheid veel beter zijn.
Nadeel is dan wel, het setje gaat altijd genereren met "bursts" in het ritme van 20 kHz of nog hoger. Je hoort zonder ontvangst steeds een harde ruis!
Deze storende uitstraling is geen pretje voor de buren die ook graag FM willen ontvangen....
In het verleden heb ik zoiets geprobeerd met één FET volgens een ontwerp van de bouwdoos Kosmos XN3000. Hier zie je duidelijk de rotzooi:

Maar dat doet deze Chinees niet.

Ook heb ik het voorstel van Piet (met de aansluiting van de plus aan het midden van de spoel) geprobeerd, geen veranderingen....

Mvg, Wolfgang

Afgaande op het schema is deze contraptie bedoeld om als superreg te opereren.
Om het te laten oveoscilleren (quenchen) is voldoende stuurrooster-energie nodig,
aangezien de antenne ook direct gekoppeld is ,is de belasting (demping) hierdoor van grote invloed op de instelling.Hij werkt het beste op am-signalen,bij fm moet je op de flank afstemmen.Een geaard-rooster triode met de dipool in de kathode en linkje in de anode kan goede diensten verrichten om de stoorstraling te beperken.Opbouw en werking op fm-omroepfrequenties is moelijk te voorspellen cq berekenen,volop mogelijkheden om te experimenteren,
succes,
Sieme

--
het experiment heeft altijd gelijk

Heel erg bedankt voor jullie bijdragen! Ik heb hier heel veel aan.

@Marcel: ik had de schakeling als triode gemist en zat veel te ingewikkeld te denken omdat een pentagrid converter werd gebruikt. Zat dus te denken in de richting van onderkant is LF quenchen en bovenkant is HF osc, etc. Dit is natuurlijk eigenlijk een heel simpele schakeling! Misschien voor deze pit gekozen omdat een handige figuur er nog een baal van had liggen, of omdat toch niet elke batterijtriode voor 100MHz geschikt is...

@Piet: dit is toch wel goed gezien! Ik miste ook de fase-omkering die je voor oscillatie nodig hebt. Je zou dit kunnen verkrijgen met een tak op de spoel...
@Jaap: ... toch ga ik voor de oplossing van Jaap met het schema waarin de capaciteit van de tankkring in het midden geaard is.
Uiteindelijk is de benodigde aanpassing in het schema dus maar heel gering: de regel-C die getekend is bestaat uit de serieschakeling van de twee condensatordelen, en de middentak moet worden geaard! Dit staat niet in het schemaatje getekend, ik betwijfel ook of het duidelijk in de Chinese begeleidende tekst wordt uitgelegd. Misschien is hierin dan toch de reden te zoeken dat veel bouwers teleurgesteld raakten over de werking.

@Wolfgang: dat heb je snel voor elkaar! Maar heb jij ook het midden van de tankkring (spoel of condensator) voor HF geaard? Anders kan hij nooit genereren en blijft het een eenkringer.

Dat je voor FM op de flank moet afstemmen was me wel duidelijk.

@Sieme: die belasting door de antenne moet ik dus goed in de gaten houden, misschien de twee spoelen van de antennetransformator niet te dicht bij elkaar?

Ik weet nu genoeg om enig vertrouwen in het projectje te krijgen en ga hem tzt met goeie moed opbouwen!
Zo snel als Wolfgang kan ik het niet, maar ik zal weer een keer van me laten horen.

Dit is wel degelijk een superreg ontvanger!
G2,3,4 en de anode zitten allemaal doorverbonden dus het buisje staat als triode geschakeld, die op een speciale manier oscilleert .
De kombinatie van 5.1 Megohm en 100 pF is zo gekozen dat het oscilleren telkens òphoudt. De negatieve spanning op G1 bouwt snel zó ver op dat de buis dichtgeknepen wordt; als de condensator van 100 pF weer ontlaadt begint het oscilleren weer. De gevoeligheid is op 't hoogst als de schakeling nèt aan 't oscilleren begint. Het afslaan en weer aanslaan van de oscillator repeteert met zo'n 20 à 30 Kilohertz.
Dàt is het principe van de superregeneratieve ontvanger met als belangrijkste nadeel dat 't een stoorzender is
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg