Dat is een tegenvaller, maar is er niet langs een andere weg iets te bedenken met IC's en een aantal LED's in de kleuren blauw, wit en rood in plaats van deze kwetsbare draaispoelmeter?

Om zoiets te ontwerpen, bijvoorbeeld met venstercomparatoren zie ik niet zo’n probleem in en is best goed te realiseren.
Maar dingen met gekleurde ledjes noemde mijn zoontje toen hij nog heel klein was al: “papa spele speel”
Die komen er dus niet in.
Maar er zijn natuurlijk wel andere oplossingen te bedenken.

Mogelijk zou een alternatieve oplossing kunnen zijn om van een meter met de dezelfde constructie en gevoeligheid de draaispoel compleet met de kern over te zetten naar het bestaande blikpakket c.q. poolschoenen.
Maar ga daar maar eens aan beginnen want dan moet het hele systeem uit elkaar, de spiraalveertjes moeten los gesoldeerd en de lagers overgezet.
Moet ik eerst maar eens de bloeddruk laten controleren, een maandje van te voren geen slaapmutsje meer nemen en zeker 9 uur per nacht slapen.

Een tweede mogelijkheid is een normaal meetinstrument in combinatie met een logaritmische (opamp) versterker.
Ooit eind jaren 80 wel eens zoiets gebouwd op basis van een (dacht in tenminste) Elektuur ontwerp maar daar zaten toen nog wel wat haken en ogen aan vast qua temperatuurstabiliteit en het was in mijn herinnering niet een van mijn beste prestaties.
Maar met moderne componenten zijn er natuurlijk veel meer mogelijkheden.
Toch wacht ik het nog wel even af, de Cartomatic II werd namelijk na slechts ca. 1 jaar in 1947 al opgevolgd door de Cartomatic III welke tot 1958 zijn gemaakt!
Desondanks zijn er nog best veel van bewaard gebleven.
In een productieperiode van ca. 11 jaar voor de Cartomatic III moeten er dus nog veel meer zijn gemaakt!
Hij eet geen brood en belangrijker nog; hij kost geen gas dus heb ik nog wel even geduld.
Toch bedankt voor het meedenken.
m.vr.gr.
Anton van den Oever

Sommige VU meter ic's hebben al een logaritmisch verloop en kunnen vaak zowat 10 leds aansturen.

Hallo Gerrit Jan.
Ik ben blij te zien dat er meer mensen zijn die er aan rekenen, top
Het klopt inderdaad dat de schema’s van het testergedeelte grotendeels identiek zijn, ik was wat de shunt en voorschakel weerstanden grotendeels tot dezelfde conclusies gekomen.
Ook de afkeurpunten welke op schema’s te vinden zijn ter controle van de tester kloppen.

Tevens heb ik heb het meetgedeelte van beide testers (vereenvoudigd) opnieuw getekend en hierin zijn de verschillen c.q. de gelijkenis duidelijk te zien, de piston contacten zijn hierin vervangen door schakelaars zodat e.e.a. wat duidelijker wordt, zie hieronder.

Het afkeurpunt ligt bij de Cartomatic II en III inderdaad op (afgerond) 167 µA, maar tot hier houd de gelijkenis dan ook op.

De meter van de Cartomatic III heeft een gevoeligheid van 1 mA volle schaal, ik heb zelf een GM7633/02 (laatste uitvoering) in perfecte staat en daar de basismetingen aan verricht.
Nu is 1 meter vergelijken natuurlijk niets en daarom heb ik daarna nog 5 andere meetinstrumenten van Cartomatic III bezitters gemeten en ben tot dezelfde resultaten gekomen.
De meter van de Cartomatic III heeft tussen het rode en blauwe deel een stukje “mogelijk bruikbaar” het blauwe deel ligt 25% hoger dan de afkeurgrens van 167 µA en begint op 208 µA en het einde ervan (volle schaal) is 1 mA.
De reden van het toepassen van een logaritmische meter is dat het aflezen en beoordelen natuurlijk een heel stuk aangenamer wordt.
Als je naar de foto’s kijkt dan is duidelijk het logaritmische verloop te zien, immers het afkeurpunt ligt op ≈ 40% van de schaal en het begin van het blauwe gedeelte (208 µA) ligt op ≈ halve schaal terwijl de dit bij een lineaire schaalverdeling op ≈ ⅙ en op ≈ ⅕ van de schaal zou liggen.

Bij de Cartomatic II (en ook bij de vooroorlogse GM7629) heeft Philips een compromis moeten sluiten omdat het toestel meer als totaal werkplaats instrument gedacht was en dit heeft dan ook een uitgebreide universeelmeter sectie.
Mijn indruk is dan ook dat het buizentester gedeelte op de tweede plaats kwam bij deze apparaten.
Vergeet ook niet het tijdsbeeld waarin dit apparaat is gebouwd, zo vlak na de oorlog (1946) en het is slechts een goed jaar in productie is geweest.
Ik ben het wel met je eens dat een meetinstrument met lineaire schaal weliswaar toepasbaar is, maar dan met een enorm gedrongen schaal waardoor de eerder genoemde voordelen verloren gaan.
m.vr.gr.
Anton van den Oever