Ja Eduard
Die schakeling is de bromcompensatie- balans van Philips. Het komt hierop neer:
Als gevolg is van de rimpelspanning op de buffer- elco gaat er in de primaire
van de UGT een wisselstroompje lopen. De éne kant op, naar de anode van de eindbuis
en de àndere kant op, via die weerstand naar de tweede elco. Nu ontstaat er een
balans, de verhouding tussen die weerstand en de Ri van de eindbuis in kombinatie
met de wikkelverhouding tussen die delen van de primaire. Die balans is zó berekend
dat die (tégengestelde) wisselstroompjes elkaar òpheffen en er geen brom wordt
geïnduceerd in de kern van de trafo.
Ik hoop dat deze uitleg helder genoeg is
Nico
EDIT het is dus fout om dat onder einde van de primaire als een smoorspoel te zien;
de werking is echt wat complexer
N.

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Wijlen John Hupse heeft dat ooit hier op het forum verklaard.
Zie https://www.nfor.nl/archief/index.php?id=3369

--
M.v.g.
Ben

Beste forumleden,

Eeen simpele ohm meting toont aan dat er geen sprake is van gelijkstroom compensatie met als doel een trafo zonder luchtspleet te bouwen. Omdat de stroom verbruikt door de eindbuis, circa drie keer groter is dan deze in de rest van de radio, zou compensatie van het DC veld een spoel met ongeveer drie keer meer windingen vragen. Op zich zou dat kunnen met dunne draad om ruimte te sparen. De ohm meter geeft 18 ohm voor de compensatiespoel en 404 ohm voor de primaire. Een compensatiespoel met veel windingen en dunne draad zou meer dan 404 ohm moeten meten. Er kan dus geen sprake zijn van een tegenwerkend DC magneetveld. De trafo heeft derhalve een luchtspleet maar die is niet zichtbaar bij dit type kern. Enkel de storende AC flux afkomstig van de rimpel wordt door de antibrom wikkeling tegengewerkt. Die uitleg staat heel duidelijk in de uitleg van John Hupse en enkele andere forumleden.

Iedereen bedankt voor het vlugge antwoord.

Vriendelijke groeten,
Eduard