Jan,
Ik heb de versterker weer uit de luidspreker gehaald.
Ligt echt aan aarde.

Schema deze STOET Radio PTT Distributie versterker is door Dick Zijlmans bovenwater gehaald
uit zijn archieven. (Wordt tzt in NVHR schematheek geplaatst)
In dat schema wordt duidelijk dat er wat verbouwd is aan mijn versterker.

Er horen 2 weerstanden geplaatst te zijn 100k en 10k en aan knooppunt 20k-100k anode B1.
Het verbaasde mij ook al en die 20k-100k geeft al aan dat men daar iets bedacht had.
Ook in 1954 bestond er immers al een 120k weerstand dus waarom die dan niet geplaatst.

Aan solderingen en dus tin en gebruikte draad is niet te ontdekken of dit al vanaf de bouw
versterker zo bedacht is.
De Kathode weerstand B1 3k3 is dan wel ooit vervangen maar waarde klopt met originele schema.

Het enige aanwijspunt is de connectie Kathode weerstand B2 180 Ohm en de bedrading met in midden
de soldeer druppel om beide te verbinden.
Je ziet in de soldering van aansluit lip dat er in midden een draad zit, andere zijde is leeg.
Foto's andere versterkers geven alle aan die plaats boven zijde 3 elko's en ik heb er ook 3
daar zitten.

Aan het knooppunt 20k-100k is niet te zien dat daar een aftakking extra nog gezeten heeft.
Foto andere versterker op internet gevonden geeft wel aan dat dat het aftak punt is .

Kan zomaar dat deze versterker om redenen een aanpassing heeft gekregen.

Hier duidelijk de aard draad te zien.

Zo zou origineel moeten worden.

Hier voorbeeld van dergelijke versterker en zijn die weerstanden 100k en 10k te zien.
Kijk goed net verscholen onder ingangstrafo.

--
"I haven't even turned this on to see if it works because as long as I don't it might"

Hoe dan ook: Zit het schermrooster g2 echt aan aarde dan zou ik graag verdere uitleg willen hebben hoe deze schakeling werkt. Wie kan daar meer over zeggen? Voor zo ver ik het kan bekijken blijft er van de roosterruimte g1 van B1 niets over als g2 geaard is. Ben deze schakeling niet eerder tegen gekomen.

Groet, Jan

Eerlijk gezegd snap ik er ook niets van, het schermrooster wordt vaak gezien als een hulprooster maar is in feite de 1e anode van de buis, dit is de elektrode die de totale stroom op gang brengt.
Echter doordat het grof gewikkeld is vliegen de meeste elektronen er doorheen en komen zo op de anode terecht.
Maar goed, dat is de theorie en in de praktijk pakt e.e.a. soms weleens iets anders uit en daarom heb ik vanavond even een opzetje gemaakt met een nieuwe (en nauwkeurig gemeten!) UL41 uit mijn voorraad welke het dichtst bij de Bogey value zit.
Onder dezelfde condities als bij Maurice zijn versterker, d.w.z. met 115 V op de anode, schermrooster op nul volt en -775 mV aan het rooster meet ik een instelstroom van slechts 97 μA.
Er blijft dus inderdaad niets meer van de roosterruimte over en je moet dus al vrij snel gaan sturen in de roosterstroom.
Nu is die versterker weliswaar stevig tegengekoppeld maar toch lijkt me dit verre van ideaal.
Misschien dat Maurice op een regenachtige zondagmiddag is een paar plaatjes met de scoop kan maken bij wat verschillende ingangssignalen?
Blijft wel een zeer apart iets.
Just my two cents.
m.vr.gr.
Anton van den Oever

Ik heb er beter onderzoek naar gedaan betreft originele positie onderdelen.

Is archeologisch onderzoek geweest van de hoogste graad
We zien de knutsel stukje draad gesoldeerd aan 180 Ohm naar lipje.
Duidelijk is ook dat andere stukje keurig omgebogen is vanuit andere lipje.
De soldering daarvan lijkt on aangetast.

Daar ieder ander , indien daar weerstand gezeten heeft , deze keurig uit gesoldeerd en een
heel fris draadje geplaatst zou hebben.
Je hebt immers toch de soldeerbout warm.

Dus we gaan uit van een makkelijke reparateur met een kniptang en weinig materiaal.

Dan ontdekken we op knooppunt 20k geel kous draadje naar B+ punt ,knoop met zwarte draad en de 2k7.
Daar vinden we bekende roldraad busje om meerdere componenten te verbinden.
Er steekt daar uit een stukje draad.
Ik heb er even soldeerbout tegen gehouden en betreft inderdaad los stukje draad van ooit een component.

Dus als we knutsel draadje wegnemen en origineel draadje weer terug buigen, ontdekken we
weerstand positie naar knooppunt boven die 20k aan B+.

Ik neem even aan 100k geweest moet zijn.

Bovenzijde ontdekken we ook 2 afgeknipte posities.
Ik denk dat daar dus aan die 100k(even aanname) een 4uF/350V gezeten heeft naar massa.
Betreft hier busje onder de 400k weerstand wat een massa punt is.

Het zwarte stukje draad aan schermrooster is exact identiek aan andere aanwezige zwarte
draad in de versterker.
Ook betreft solderingen valt op te maken dat allemaal even oud is.
Alleen soldering bij 180 Ohm en de 3k3 is nieuwer.

Zelf heb ik vers geplaatst de 2k7 en de 33nF koppel.

En dan heeft het denk ik zo gezeten.

--
"I haven't even turned this on to see if it works because as long as I don't it might"