Beste Buurjongen,

waaruit maak jij op dat het museum slordig met de spullen zou omspringen ? Wellicht is het ooit zo binnengekomen. Musea doen meestal niet aan restauratie zoals hobbyisten dat doen (Doekjes vervangen, kasten overlakken, elco's opnieuw vullen). Het is goed dat men het in originele staat laat. Zo blijven er toestellen bewaard in originele staat.

Overigens is er naar mijn mening niks mis met restauratie / reparatie.

Groet,
Pim.

--
En nao 't straevele ein bietje zônneschien.

De discussie lijkt helemaal de verkeerde kant op te gaan. Het omroepmuseum Beeld en Geluid vertelt in de eerste plaats het verhaal van de Nederlandse omroep en is niet per definitie een verzameling prachtig gerestaureerde toestellen. Daar zijn andere museums voor. De luistervink is maar illustratie. Het gaat niet zozeer om de Luistervink maar wel om de situatie van de radio-omroep in 1944/1945. Daar was niets meer van over. Een groot deel van Nederland had zijn radio in moeten leveren en kreeg zijn toestel niet terug. Philips had een zender in Eindhoven gebouwd die in eerste instantie het programma uitzond van Radio Herrijzend Nederland voor het bevrijde deel van Zuid-Nederland en misschien ook boven de rivieren. Door het grote gebrek aan radio's heeft Philips een eenvoudig radiootje gemaakt uit restpartijen om Herrijzend Nederland te ontvangen. Verkrijgbaarheid van de onderdelen ging boven kwaliteit; er werd niet voor de eeuwigheid gebouwd toen. Technisch gezien was dit toestel al jaren achterhaald. Dit is een voorbeeld hoe men zich moest behelpen. Ze kunnen in Beeld en Geluid net zo goed een zelfbouwtoestelletje laten zien van oude onderdelen (bv. Radio Bulletin staat er vol mee) die toen ook populair waren. Dat was ook realiteit toen.

Radio Herrijzend Nederland was in de eerste plaats voor de nieuwsgaring; er zal weinig amusement uitgezonden zijn zodat de geluidskwaliteit van de ontvangst toen ondergeschikt was. De luistervink was een toestel voor lokale ontvangst; dus een beperkte markt. In Noord-Nederland zul je Herrijzend Nederland er niet mee ontvangen kunnen hebben . Wie kocht er nu zo'n toestel? Je moest niet kieskeurig zijn. Als je geluk had (of een goede kruiwagen) kon je er een op de kop tikken. Van mijn vader en opa weet ik dat je lang op een wachtlijst kwam te staan bij de radio-handel als je nieuwe radio wilde hebben. En dan was er weinig keus. Je moest maar nemen wat er toevallig voorhanden was. In het geval van mijn ouders een Philips plank BX360A en dat was niet hun voorkeurstoestel.

Groet, Jan

Het verbaasd mij behoorlijk dat u op basis van één Luistervinkje en misschien nog een paar andere toestellen suggereert dat de hele Beeld & Geluidcollectie zo is. Dan heeft u vast niet alle depots mogen bezoeken. O.a. de topstukken uit de collectie van Frans Driessen staan er en vele prachtige toestellen van Idzerda en ga zo maar door. Allemaal stuk voor stuk exemplaren in topconditie en ook uit andere decennia staan er prachtige exemplaren. Het is begrijpelijk dat u zich verbaast over de toestand van een paar radio's, maar het vast zo dat daar ook een verhaal achter zit en bent u niet door de juiste personen rondgeleid. En ja, zoals al eerder werd gememoreerd, er wordt i.d.d. niet gerestaureerd maar alleen geconserveerd en gedocumenteerd op basis van zoals het binnen kwam.
Ik ben er diverse malen geweest met groepjes radiovrienden en keer op keer hebben we genoten van al het moois wat daar te zien is.
Ik respecteer uw mening, maar ik zou het ontzettend jammer vinden als dat de algemene mening zou worden.
Geri