Piet,
Mooi gevonden , schitterend overzicht van div toestellen en extra documenten.

--
"I haven't even turned this on to see if it works because as long as I don't it might"

Hier in Belgie was de firma Bell Telephone jarenlang een gevestigde waarde.
Zelf heb ik er ook decennia lang gewerkt weliswaar na de radio/televisie productie periode.
De getoonde toestellen zijn zeker voor velen in de streek nog herkenbaar.
Aangenaam verrast was ik wel om een foto te zien van iets dat hier al 40 jaar op zolder ligt
namelijk een camera systeem.
Lang heb ik gezocht naar meer informatie maar nooit iets gevonden. IK vermoed dat dit een nevenproduct was voor beperkt gebruik in een vaste opstelling.
Destijds gaf de monitor een zeer scherp beeld maar op de sync unit die de camera aanstuurt was het toch wat zoeken naar de juiste instelling om een mooi beeld te krijgen.
Is er misschien iemand die hier iets meer van weet?
Grt Staf

Mooie collectie toestellen.

We nemen niet zo vaak dergelijke toestellen waar hier.

--
"I haven't even turned this on to see if it works because as long as I don't it might"

België was van 1940-1944, net als Nederland, weliswaar in oorlog met Duitsland, maar de situatie in België verschilde toen nogal met Nederland. Dat gold voor het Duitse bestuur over België (België had een militair bestuur, Nederland een burgerlijk bestuur), maar ook voor de opstelling van de Belgen jegens de bezetter.

Het bezit van radiotoestellen was in de ogen van de bezetter in België een geringere kwestie dan in Nederland. In België werd dan ook geen collectieve inleveringsplicht afgekondigd. Alleen in april 1944 moesten de bezitters van een radio in een kleine strook langs de kust en in de buurt van de Scheldemond, in opdracht van de bezetter, hun radio bij hun gemeentebestuur inleveren. De Duitsers vreesden toen namelijk een invasie door de geallieerden vanaf zee. Ze wilden voorkomen dat de bewoners van het betreffende gebied dan via de radio instructies van de geallieerden zouden krijgen. Die verwachte invasie vond uiteindelijk ook op 6 juni 1944 (D-Day) plaats.

Uit mijn onderzoek is gebleken dat toen ongeveer 70.000 radiotoestellen zijn ingeleverd. Die toestellen zijn evenwel in gebouwen van de betrokken gemeenten opgeslagen. Bij de bevrijding in september 1944 konden de meeste toestellen weer aan de eigenaren worden teruggegeven.
Nederlanders die WO II hebben meegemaakt, of kort daarna zijn geboren, zijn bekend met de diefstal door de bezetter van metalen, fietsen, radio’s, etc. Na de bevrijding waren nog maar weinig Nederlanders in het bezit van een radio.
In het collectieve geheugen van de Belgen is nauwelijks bekend dat België ook, zij het op kleine schaal, te maken had met inlevering van radio’s. De verklaring daarvoor is dat na de bevrijding vrijwel alle Belgen nog in het bezit van hun radio waren.

Zie voor verdere details mijn boek “De opeising van radiotoestellen in België in WO II”.