Nederlands Forum over Oude Radio's

Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van buizenradio's en gerelateerde zaken

Terug naar hoofdpagina

Lineair

Beste forumleden,

Het is bekend dat dit model middenfreqquent trafo voorzichtig behandeld moet worden.

[image]

Onder de dunne stelschroef zit een kerntje ongeveer zo dik als het grafiet in een vulpotlood.
Ik vraag me af hoe dat werkte. Alhoewel er een donkere verkleuring te bemerken valt is de wikkeling niet onderbroken. De witte platic draad hoort er origineel niet bij. Daarmee kan je het kerntje omhoog drukken als de schroef ver is uitgedraaid.Met scoop een generator bekijk ik de resonantie terwijl ik de schroef verder indraai. Dat gaat goed. De frequentie daalt als de schroef wordt ingedraaid. Het kerntje is dus nog aanwezig en wellicht ook goed. Ik kan de wikkeling afstemmen maar die regeling werkt maar in één richting. Het is duidelijk dat de messing stelschroef het kerntje omlaag drukt. Draai ik de stelschroef weer los dan blijft het kerntje zitten. Ik zie ook geen reden waarom het kerntje naar boven zou komen.

Mijn kernvraag: Is zo'n trafo gemaakt om met de stelschroef links/rechts te draaien? Kon je terugkeren als de schroef ooit te diep werd ingedraaid met een te lage frequentie tot gevolg. In de praktijk bleef een geschoold reparateur van die regeling af. Is die regeling een éénmalige instelling die door Philips in de fabriek werd uitgevoerd? Het persen van een instulping in ronde spoelbussen was ook een eenmalige inregeling in de fabriek.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

813 keer gelezen

Dag Eduard,

Het messing schroefdraad deel is voorzien van een kunststof huls waar de kern in gelijmd is. Soms is de lijm waarmee het allemaal bij elkaar word gehouden geheel vergaan. De kern is dan niet meer verbonden met de messing schroef en gaat niet meer mee.

Edit; met een foto is het duidelijker.

[image]

--
Met vriendelijke groet,

Leo Snoeren

https://www.rrd.link/ (onder constructie)

leosnoeren(apenslingertje)freedom.nl

Reageer op dit bericht

707 keer gelezen

Dat van een kunststof hulsje klopt.
Ik heb wel meegemaakt dat uit zo'n "hulsje" (was eigenlijk een gerold stukje "cellofaan" ) het kerntje was gezakt. Je kon dan het kerntje alleen maar nog meer omlaag drukken.
Oplossing was dan het toestel op z'n kop te zetten en vervolgens een klein druppeltje warme/gesmolten bijenwas in het buisje (waar de kern zat) laten vallen en dan met een dikke naald de kern weer zover mogelijk omlaag (in de spoel dus omhoog) drukken. Voorwaarde was wel dat de stelschroef weer op z'n oude plak was gedraaid. Wanneer de rode borg lak was verdwenen met rode nagellak de juiste stand aangeven.
Na het stollen van de was was het filter weer werkzaam op de juiste frequentie. :-)
Deze methode pasten we meer dan 60 jaar geleden toe.
ruud

Reageer op dit bericht

650 keer gelezen

Dag Leo en Ruud,

Inderdaad. Ik herinner me dat dunne doorzichtig velletje dat kern en schroef verbond. In feite waren het trafo's die je best met rust laat.

Als ik de schroef uitdraai kan ik met de soepele witte draadisolatie de kern zover naar beneden duwen dat het uiteinde zichtbaar wordt en tegen het bakeliet botst. Omgekeerd lukt niet. De kern of het restant van zijn verpakking is blijkbaar te dik om bovenaan door de binnendraad te passeren. Straks ga ik proberen de parafine weg te halen zodat de kern kan worden verwijderd.

Ik vraag me af of het lukt een soort mal te maken die de schroef en de kern vastzet terwijl een zacht blijvende lijm tussen beide wordt aangebracht. Misschien biedt smeltlijm ook mogelijkheden. De vervelende draden die dat spul trekt zijn mogelijk met het SMD hetelucht soldeerstation lasbaar. Ik hoop op een flexibele verbinding tussen schroef en kern die het een flinke tijd volhoudt.

Bedankt voor jullie advies,

Eduard

Reageer op dit bericht

675 keer gelezen

Hoi Eduard

Misschien biedt smeltlijm ook mogelijkheden. De vervelende draden die dat spul trekt zijn mogelijk met het SMD hetelucht soldeerstation lasbaar.

Je kan ook een koude druppel smeltlijm (die je toch van je werkbank moet pulken) op de juiste plek aanbrengen en dan met je SMD-gun vast smelten.

Succes, vrgr EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Reageer op dit bericht

627 keer gelezen

Goede morgen,

Samen komen we er wellicht uit. Vanuit de SMD gebeuren heb ik capton tape. vanuit een uitgeharde druppel smeltlijm iets knippen dat ongeveer past lijkt me haalbaar. Met de capton tap die ongeveer plakt zoals de transparante plakband voor kantoorgebruik en rolletje maken met tussen de kern en de schroef het smeltmateriaal dat kan lukken. Met hete lucht of in de SMD oven kan het geheel zo warm worden gestookt dat de lijm vloeit. Het voordeel van de oven is dat de hele omgeving inclusief de fixatie warm wordt. De hetelucht blazer werkt wellicht maar het blijft oppassen dat het geheel niet wordt weggeblazen. Bij smd werk moet je die handigheid wat in de vingers krijgen. De onderdeeltjes kleven in de soldeerpasta. Als je te vlug te dicht bij het werkstuk komt dan wordt dat klein spul weggeblazen.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

614 keer gelezen

Hoi Eduard

Klinkt als een goed plan!
Ik heb geen ervaring met SMD's, maar om die minuscule schilfertjes met een
heteluchtpistool op een printplaat vast te zetten zonder ze weg te blazen,
lijkt me een crime.

Een oven is dus waarschijnlijk handiger. Blaast niet en verwarmt gelijkmatiger.
Eerst even uitzoeken wat de minimale temperatuur is waarbij de lijm smelt. Heter hoeft tenslotte niet. De tape is natuurlijk hittebestendig genoeg, maar over ferriet ben ik niet zo zeker.

We zijn benieuwd, vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Reageer op dit bericht

519 keer gelezen

Ooit een Philips gehad die niets deed op de MG banden, alle kernen op 1na lagen onderin , deze spoelen gedemonteerd en ook ge opent en kern langs onderen uitgeduwd met een afgeknipte draad van een c, s-deze er met lijm weer in gelijmd en achteraf werkte alles weer goed

Reageer op dit bericht

588 keer gelezen

Beste forumleden

Het vermoeden dat het kerntje te dik is om langs de binnen schroefdraad boven te passeren werd bevestigd. Door de schroef opzij te drukken kwam de parafine van het bakeliet los. Langs onder kon de kern worden verwijderd. Tot mijn verrassing is het celofaan buisje nog intakt. Met meisjes in de buurt is nagellak nooit ver weg. Dat is een vlug drogende en heel vloeibare lijm. We hebben een een kleur gekozen die goed opvalt. Donkerrood met wat glitter zoals op volgende foto: [image] Door een opvallende kleur kan ik vaststellen dat de lak zich goed verdeelt tussen het koper en celofaan.

Er zit niets anders op dan schroef, buisje en kerntje langs onder in te voeren en zodra het doorschuiven niet meer lukt verder uitdraaien met een horlogemakers schroevendraaiertje. Ik zie dat de kern de schroef volgt. Hiermee is het probleem verholpen.
[image]

Iedereen bedankt voor de hulp. Het was een leerzame klus waarover in een hobbyblad kan worden geschreven.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

534 keer gelezen

Er zit niets anders op dan schroef, buisje en kerntje langs onder in te voeren en zodra het doorschuiven niet meer lukt verder uitdraaien met een horlogemakers schroevendraaiertje. Ik zie dat de kern de schroef volgt.

Beste Eduard,

Het geheel kan gewoon bovenlangs in de koker worden gebracht. Indien dat niet past is de kern dikker geworden. Dit is mogelijk doordat de kunststof folie waarmeer messing en ferriet zijn verbonden, uit elkaar is geraakt. Dit wordt weer veroorzaakt doordat de originele Philipslijm zijn kracht heeft verloren.

Kortom; origineel moet het passen, maar na reparatie is het goed mogelijk dat het kunststof deel net iets dikker is geworden.

--
Met vriendelijke groet,

Leo Snoeren

https://www.rrd.link/ (onder constructie)

leosnoeren(apenslingertje)freedom.nl

Reageer op dit bericht

555 keer gelezen

Dag Leo,

Het kan beeldvertekening van de foto in mijn antwoord van 17h06. Je ziet dat hetuiteinde van het ferriet dikker is. Van boven naar onder lukt niet. De diameter onderaan het ferriet is groter dan de diameter van de huls met binnen schroefdraad. Ik heb geen idee wat er met de kern in de loop der jaren is gebeurd. Een ferrietstaafje dat onder uitwendige invloed dikker wordt is een vreemd verschijnsel. De probleemspoel zat aan de primaire kant en het is te zien dat die ooit flink warm is geweest.

Misschien weet iemand hoe die trafo's bij Philips werden gemaakt. Werden ze in de fabriek langs boven ingeschroefd?

Het goede nieuws is dat de trafo nu regelbaar is.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

526 keer gelezen

Hallo Eduard,

Af fabriek is echt bovenlangs. Het kerntje wat ik op foto heb gezet is er immers langs boven uit gekomen en gaat er langs boven terug in. Het probleem zit in de folie laag. Ferriet wordt niet dikker, het folie sluit niet goed meer aan (zit niet strak genoeg)

--
Met vriendelijke groet,

Leo Snoeren

https://www.rrd.link/ (onder constructie)

leosnoeren(apenslingertje)freedom.nl

Reageer op dit bericht

517 keer gelezen

Hallo Eduard, wij hadden vroeger niet zoveel geduld. De klant wilde de radio zo goedkoop mogelijk weer goed spelend hebben.
Vandaar onze methode. Wat ik vergat te vermelden was dat onze operatie met het spelende toestel werd uitgevoerd.
Wobbulator signaal in de M.F trap injecteren en dan op het beeldscherm de kern zover inschuiven dat er een keurige doorlaatkromme te zien was op het beeldscherm.
Gemeten na de M.F trafo.
Was even heen en weer schuiven. Ondertussen de was "kneedbaar/vloeibaar" verwarmen d.m.v. een hete lucht pistool.
Ná het afkoelen van de was kon de radio weer over de toonbank naar de klant terug.
De kern kon hierna eigenlijk niet meer verdraaid worden, of moest het hete lucht pistool weer gebruikt worden. :-D
ruud

Reageer op dit bericht

512 keer gelezen

Dag Ruud,

Dat was toen een uiterst professionele aanpak. Een wobulator dat was geen speelgoed wegens het prijskaartje. Zelfs bij tv was dat een gereedschap voor de fabrikant of de grotere service werkplaats. In mijn middelbare schoolopleiding, richting radio en tv, had de school er maar 1. Als leerling mocht je daar niet aankomen.De praktijkleraar demonstreerde het werk met de wobulator en wij keken toe.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

522 keer gelezen

Dag Leo,

Je hebt gelijk. Als je de foto wat uitvergroot en herbekijkt zie je vlak bij de onderkant van de ferrietstaaf een luchtbel. Een luchtbel in de losgelaten lijm kan de passage langs boven verhinderen.

De spoeltjes die zwak gekoppeld op deze manier werden opgesteld zorgen voor een mooie Q factor die rond de 90 situeert. Philips had de juiste bouwstenen om MF versterkers met een mooie doorlaatband te bouwen.

Na 60 jaar is de garantie beslist vervallen. Met opgedroogde lijm kan een ritje over hobbelige straatstenen het einde van een radio betekenen. Vandaar dat wat prutswerk naar een reparatiemethode de moeite loonde.

Vriendelijke groeten,

Eduard

Reageer op dit bericht

464 keer gelezen

:OK:

vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Reageer op dit bericht

538 keer gelezen

RSS Feed van deze thread

Terug naar hoofdpagina

powered by my little forum