Waarom zou je de ESR willen verhogen? Dat wil je juist niet. Die moet zo laag als mogelijk zijn.

Verder zijn de bekerelco's uit het tijdperk van deze versterker van erg hoge kwaliteit en vaak nog geheel in orde. Niet aanzitten tot ze daadwerkelijk lek zijn of capaciteit zijn verloren.

De elco's met soldeerdruppel op de bovenkant en eerder, die gaan regelmatig stuk, maar de eind jaren 50 elco's tot het einde van het buizentijdperk? Daar heb ik eigenlijk nooit problemen mee.

Kleine axiale elco's is een ander verhaal, die willen wel eens uitdrogen. Doormeten en indien nodig vervangen, maar niet gaan rommelen met het toevoegen van weerstanden, da's kapotrepareren.

--
Ik neem op kleine schaal reparaties voor anderen aan voor een leuke prijs.
Stuur een mailtje bij interesse.

Los van de vraag of vervanging nodig is:

Ik heb twee stereo eindversterkers gebouwd naar het schema van de AG9015 (dus de delen met de ECC83 en 2 x EL86). Alleen de dubbele smoorspoelen en de voedingstrafo's waren origineel.

De gebruikte elco's zijn goede moderne exemplaren. Ik heb de capaciteiten van de elco's hoger gekozen (het dubbele, soms nog meer) en ze overbrugd met niet-electrolytische condensatoren van 0,22 uF of iets hoger (geen idee of dat beter is maar ik dacht destijds: baat het niet dan schaadt het niet).

Beide versterkers werken prima. Dat ondersteunt wat Laurens al aanvoerde. Lage ESR lijkt me juist goed.

--
Groet,
Robert

De vraag of het nódig is om de elco's te vervangen hangt af van een meting.
Als de rimpelspanning redelijk overeenkomt met de uitkomst van de formule
volgens Sietsma kun je ze gewoon laten zitten.

Je voltmeter moet natuurlijk de DC component blokkeren
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Hoi Harry

Algemeen geldt: een lage ERS is goed en kan zeker geen kwaad.
Philips geeft in 1960 voor de gebruikte condensatoren de volgende ESR op:
2 x 50 µF en 2 x 32 µF : 1 - 3,6 Ω.
Lager hoeft dus niet, maar mag wel.

Belangrijker is de lekstroom, die binnen de perken moet blijven.
Dat is voor de buffer- en ontkoppelelco’s minder belangrijk dan voor
condensatoren die de verschillende gelijkspanningen van de versterker-
trappen van elkaar isoleren (C11,111,15,115,17,117,21,121,22,122,24,124,25,125).
Voor deze condensatoren geldt dat de lekstroom 0 (nul) moet zijn.

Philips geeft in 1960 de volgende maximale lekstromen voor de elco’s op:
2 x 32 µF : max 600 µA (C3,3a)
2 x 50 µF : max 900 µA (C1,1a,2,2a,29,30,129,130)

Voor elco’s van voor 1970 geldt een maximaal toelaatbare lekstroom die uitgedrukt in μA
gelijk is aan 0,05 x C x V + 250 (C in μF, V in Volts). Gemeten op de maximale
werkspanning van de condensatoren.
Dus voor de 50 µF elco’s 1,5 mA, en voor de 32 µF elco’s 1,05 mA.

Als de versterkers een tijd niet in bedrijf zijn geweest, is de lekstroom hoger en zullen de elco’s even moeten formeren, voordat ze weer op specificatie zijn. Dat kan je doen door de versterker met een variac en een echte gloeilamp van 100 Watt in serie met de versterker, langzaam naar de netspanning op te draaien.
Je kan het proces monitoren door de gelijkspanning op C1a in de gaten te houden.
Zodra de GZ34 gaat geleiden zal je deze spanning vlot zien oplopen en daarna nog wat omhoog kruipen. Als de wijzer weer stil staat kan je de variac weer wat verder opdraaien.
Dat kan in stappen van 20% van de netspanning. Het is geen haastklus: reken per stap op een 10 minuten tot een half uur. Verwacht aan het eind van het traject een spanning van een 300 VDC op C1a.
Let intussen op de temperatuur van de bekerelco’s (natte vinger), kijk of het rubber afdekplaatje met de aansluitingen niet bol gaat staan en gebruik je neus.

Als de versterker daarna goed werkt ben je klaar: if it aint broke, don’t fix it

Succes, vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Bedankt voor alle adviezen, informatie en ervaringen. Hier kan ik mee verder en wat mij betreft sluiten wij dit topic.

Groetjes Harry