Volgens deze Philips datasheet kan de EZ3 geen spanningsverschil tussen kathode en gloeidraad aan. De gloeidraad en kathode moeten met elkaar verbonden worden en via een aparte 6,3 V wikkeling worden gevoed.

EZ3 Philips

De EZ2 kan wel maximaal 500 V verschil aan tussen kathode en gloeidraad.

EZ2 Philips

--
Groet,
Robert

Hoi Gerard

Ja, batterijapparaten, zo hoog mogelijk rendement, bij de DL96 kon je zelfs
de helft van de gloeidraad afkoppelen om langer met je batterij te doen.
De DM70 kom je in sommige bandrecorders zelfs tegen met de gloeidraad als kathodeweerstand voor de eindbuis in klasse A. Die kathodestroom kan je nog een keer hergebruiken.

Het was in het begin misschien makkelijker om een hoog spanningsverschil tussen trafowikkelingen te beheersen dan tussen gloeidraad en kathode van een elektronenbuis?
Of er waren geen klachten en men hield het gewoon zo.

vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

...en dn zijn er ook nog de booster- dioden
Waarvan de topaansluiting vaak de kathode is.
De EY 88 verdraagt 6000 volt tussen kathode en
alle andere komponenten
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Hoog vermogen eindbuizen zoals zendbuizen zijn ook direct verhit.

Hoi Herm

In mijn - overigens bescheiden collectie - kom ik alleen de GZ40 en GZ41 als indirect verhitte dubbelfasige gelijkrichters tegen. De rest (5U4, 5V3, 5V4, 5Y3, 5Z3, 5Z4, 80, GZ30, GC32, GC33, GZ34, GZ37, UX213 en alle 4 Volt buizen) is allemaal direct verhit.

Het is misschien makkelijker om een groot spanningsverschil tussen trafowikkelingen te beheersen dan tussen gloeidraad en kathode van een elektronenbuis?

vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Hmmm, interessant Evert-Jan. Bij dubbelfasige netgelijkrichters kwam het eigenlijk helemaal niet zo vaak voor dat er een verbinding was tussen kathode en gloeidraad. Even door een MK-buizenboek gebladerd. Dan vind ik: GZ32 en 34, 5V4, 5Z4 en 83V. Handje vol dus.
De vraag is: waarom deden fabrikanten dat eigenlijk bij genoemde pitten? Ik kan geen enkel voordeel van die constructie bedenken. Of viel dat, om wat voor reden dan ook, onder de categorie voedingstrafofabrikantje pesten?

Bij sommige buizen zat die verbinding niet in de buis, maar moest je als constructeur die wel leggen in de schakeling. John schrijft dit bv op de pagina over de EZ4:
https://www.hupse.eu/radio/tubes/EZ4.htm
Hier lijkt dus wel de gloei-kathode spanning een kritiek punt te zijn.

Het voordeel van een indirect verhitte 6,3V gelijkrichter lijkt natuurlijk evident, dat je maar 1 gloeiwikkeling nodig hebt. Alleen bij die EZ buizen gaat dat dus helemaal niet op, omdat de gloeispanning weliswaar gelijk is aan de andere buizen, maar op verschillend potentiaal dus alsnog aparte wikkeling. Vandaar mijn idee dat radiofabrikanten geen voordeel zagen in die EZ1, 2, 3 en 4 en gewoon de AZ types bleven gebruiken.

De blijvende noodzaak van een extra wikkeling zal de winsten van de voedingstransformatorfabrikanten tot ongekende hoogten hebben opgedreven dus het voedingstrafofabrikantengilde zal hier best blij mee geweest zijn.

Ik heb de EZ2 wel eens in een meetapparaat gezien de Philips GM2884
https://webspace.science.uu.nl/~tel00101/FotoAlbum/RadioCorner/Sets/Phi2884.htm
en de EZ3 in een Franse radio:
https://webspace.science.uu.nl/~tel00101/FotoAlbum/RadioCorner/Sets/Bfr38.htm
Die ik ook al 25 jaar niet meer heb…. Ik vond het een obscuur pitje toen! Helaas weet ik niet meer echt of er een aparte gloeiwikkeling voor deze buis was (denk het niet). Twee 1N4007 diodes in een P-huls solderen was toen mijn eerste replicabuis-project.

Hoi Piet

Het ziet er inderdaad schitterend uit, en het spaart
grote hoeveelheden gas of huisbrandolie, wat ook een
voordeel is als je groene stroom gebruikt

Ik denk alleen dat het jammer is dat de buis direct
verhit is in plaats van dat hij een wat verder ontwikkelde
kathode heeft.

Ben jij ooit een indirect verhitte eindtriode tegengekomen?

Veel luisterplezier, vrgr, EJ

--
We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint als we ons realiseren dat we er maar één hebben.

Maar een nadeel van een direct verhitte netgelijkrichter is wel dat de voedingselco gedurende een aantal seconden een hogere spanning moet kunnen hebben dan de normale bedrijfsspanning.

Philips kwam inderdaad rond deze tijd met een (complete) lampenserie voor autoradio's Jan, de EZ1 en FZ1 maakten daar ook deel van uit. Om helemaal precies te zijn, dat was in 1934. Maar de EZ2, EZ3 en de (nu zeldzame) EZ4 verschenen pas in 1937 voor het eerst in de Philips lampenboekjes. Maar dat terzijde.

Los van de theorie, een praktijk testje met een 3A5 buisje geeft ongeveer een factor 1,5 verandering in de anodestroom, als alleen de polariteit van de gloeispanning omgewisseld wordt. De spanning over de gloeidraad is dus wel degelijk van invloed. Bij de specificatie van D-buizen wordt ook altijd de polariteit, waarbij gemeten is, aangegeven.

Piet

Veel effect verwacht ik dus niet. Maar ik ben benieuwd wat de forumleden van deze theorie vinden.

Wat de forumleden ervan vinden is niet interessant, wel wat erover aangetoond en beschreven is.
Bij buizen welke specifiek voor batterijgebruik bedoeld zijn is het eenvoudig, de karakteristiek(en) gelden bij de daarbij vermelde polariteit.
Bij buizen bedoeld voor wisselstroom gloeispanning, zoals bijvoorbeeld een E443H moet je de negatieve roosterspanning corrigeren met de halve gloeispanning om op het zelfde resultaat uit te komen.
Een interessant stukje hierover met goede uitleg en de curves bij de verschillende gloeispanningen erbij vindt je hier: KLIK
m.vr.gr.
Anton van den Oever