Een interessante documentaire, ongetwijfeld, maar een goede?
Op geen enkele wijze wordt aandacht besteed aan het luisterverbod naar ‘vijandige’ zenders (per 6 juli 1940), het verbod op het bezitten van radio’s door joden (per 15 april 1941) en vervolgens het verplicht inleveren van radio’s (per 13 mei 1943).
Hoewel de documentaire over uitzenden- en conspiratie met de Nazi’s gaat, had men deze feiten niet onbenoemd mogen laten; de verboden/voorschriften hebben uiteraard invloed gehad op het effect van de uitzendingen.
Temeer omdat immers na mei 1943 alleen nog Nazi-gezinden de uitzendingen konden/mochten beluisteren.
Dat had natuurlijk tot een (nog) langere documentaire geleid, maar tweedelig was e.e.a. zeker waard geweest.
En, waarom geen advies gevraagd aan Gidi Verheijen. Zijn boek “Het radiotoestel in de tweede wereldoorlog” zou ook ‘behulpzame’ literatuur geweest zijn...