Wat scheelt er toch met die weerstanden van 220 K? (Techniek Radio/TV)
Hallo;
Ik heb een vraagje; Wat is er toch aan de hand met de weerstanden van 220 K Ohm
Ik zal het even toelichten; we weten allemaal wel dat de kwaliteit van de weerstanden van de jaren 40 en 50 niet al te best waren ( zeker de koolstofweerstanden, zo kunnen we regelmatig weerstanden aantreffen waarvan hun waardes zeer sterk is toegenomen ( tot zelfs dubbele waarden), doch het valt me steeds op dat vooral de weerstanden met een waarde van 220 K Ohm zeer slecht zijn en vaak hopeloos verlopen tot een waarde die kan oplopen tot een paar Megs. Zo komt het zeer vaak voor dat die anodeweerstanden van 220 K van de ECC83 in de plano-radio's helemaal stuk zijn ( waarden tot in de MegaOhm's. Nu had ik deze week een iets modernere radio ( een Siemens ) waar er 2 keer ECL86 als eindbuis gebruikt wordt; de waarde van de anodeweerstand...juist...220 KOhm en ook nu weeral hopeloos foutief.
Ik besef dat deze anodeweerstanden heel wat te verduren krijgen wanneer de buis overbelast wordt ( door bijvoorbeeld een lekkende koppelcondensator ), doch dan zou ik toch denken dat op den duur deze weerstand gewoonweg opbrand en onderbreekt ( dus waarde oneindig ); maar nee, steeds die 220 K's blijken steeds zo een gekke waarde aan te nemen. raar he!!
Heeft er nog iemand ook dergelijke ervaringen met die weerstanden..ben benieuwd!
Groetjes....Dirk Kloeck