Uit liefhebberij bouw ik zo nu en dan versterkertjes van enkele watts. Onlangs bracht ik onderstaande radioluidspreker mee uit de kringloop. Toen ik deze aansloot op een van mijn knutsels bekroop mij het gevoel dat vooral de lage tonen worden benadrukt en dat er enkele 'piekerige' frequenties bestaan. Het is mijn ervaring dat luidsprekers naarmate zij enige tijd in gebruik zijn beter gaan klinken (minder vervormen). Het karakter van deze luidspreker bleef echter.

Wat ik mij afvraag is of radioluidsprekers in de jaren vijftig werden ontworpen voor een ongekleurde weergave ('WerkelijkheidsWeergave'). De corrigerende toonregeling gaf immers een stevige 'afwijking' vanwege de typisch kleine Q-faktor.