Toch nog even over de TWEAMZ (Techniek Radio/TV)

door Paul Brouwer , Haarlem, 13.09.2010, 18:04 (5185 dagen geleden) @ Ed van der Weele †
Bewerkt door Paul Brouwer, 13.09.2010, 18:14

Dit heeft niets met dat alles wat jij nu opsomt te maken. Een ECC82 en E80CC zijn equivalenten van de ECC40 met licht afwijkende ondelinge specificaties. Deze zijn bij gebruik van een andere buishouder onderling uitwisselbaar maar kunnen wel net het verschil maken. Een ECC85 kan ook gebruikt worden maar dient de anodespanning omlaag gebracht te worden.

Een ECC83 door een ECC85 vervangen zal echt niet werken omdat alleen al de penbezetting voor de gloeispanning verschilt en die ECC85 echt niet op zal gloeien.

Er zijn bij al jouw experimenten en de uiteenzettingen nog meer buizen voorbij gekomen: EL41, EF42, ECL met een vraagteken, twee ECC's parallel en ik zal er nog wel een paar hebben vergeten. Door al die wijzigingen wordt het er niet duidelijker door waar je nu precies mee bezig bent. Je creëert daardoor een heleboel ruis, niet met je zendertje maar met je berichtgeving.

Klopt. Maar nu haal jij berichten met betrekking tot andere en deze modulator door elkaar.

Een ECC40/ECC82/E80CC realiseert een modulatiediepte van ±70%. Is voor een 40-er jaren radio meer dan genoeg.

Het is niet meer dan genoeg, het is gewoon veel te veel. De nominale modulatiediepte is ooit vastgesteld op 30%. Meer modulatie betekent meer vervorming, heb je daar wel eens bij stilgestaan?

Volgens mij is die modulatiediepte nooit vastgesteld. Men moduleerde vroeger niet dieper dan 30% wat in de loop der jaren aanzienlijk veranderd is. Klein nuanceverschil.

En hoe weet je dat de modulatiediepte 70% is? Beschik je over een AM-modulatiemeter?

Zie de beschrijving van Otto's mudulator. Otto geeft hier zelfs 80% tot 90% aan voor deze buizen.

"quote"
ECC82 of ECC40 als modulator:

Als genoegen wordt genomen met een minderde modulatiediepte, kan de ECF82 worden vervangen door een dubbeltriode met een lage inwendige weerstand. Een ECC82 (en in iets mindere mate een ECC40) is dan een goed alternatief. Er hoeft dan niets aan het schema te worden aangepast, behalve de andere buisaansluitingen en dat C19 & R19 komen te vervallen. Met een dubbeltriode wordt een modulatiediepte bereikt van 80 tot 90 procent. Voor een buizenradio is dat ruim voldoende, omdat vroeger uitgegaan werd van een modulatiediepte van rond de 30 procent. De reden dat de modulatie minder diep is met een triode is dat de capaciteit tussen rooster en anode er voor zorgt dat een deel van de HF spanning van de oscillator capacitief naar de ferrietstaaf wordt overgedragen.
"unquote"

Het vermogen van deze modulator/zender is klein en interesseert mij verder ook niets. Het bereik van zo'n 50 tot 60 meter met een verticaal geplaatste antenne van 5 mtr. is voor zijn doel royaal voldoende.

Hm, een verticaal opgestelde antenne van 5 meter... Dan moet je wel over een uitzonderlijk huis beschikken om die in de kamer kwijt te raken.

Sorry. Moet zijn horizontaal.

Waar ik naar op zoek ben geweest is het elimineren van een irritante bromtoon die hoorbaar is/was bij hogere volumes van de ontvanger. Door de ECC40 door een andere ECC40 te vervangen, was die bromtoon hoorbaar minder. Dit is een simpele constatering.

De constatering is misschien wel simpel, maar de verklaring is dat niet. Waarom zou de ene buis meer brommen dan de andere terwijl ze van hetzelfde type zijn?

De ene auto model X van merk A hoeft de andere auto van exact het zelfde merk/type nog niet te zijn.

Vandaag ben ik nog iets verder gegaan en heb de twee 10nF C's over de brugcel vervangen door 22nF C's. Het resultaat is dat er nu helemaal geen bromtoon meer hoorbaar is op de BX760X. Ook niet bij geheel opengedraaid volume (zonder audio-input).

Niet zo verbazingwekkend dat de brom verminderd als je de ratelcondensatoren in waarde verdubbeld. De HF-aarding wordt gewoon beter.

Experimenteren, zonder hoogdravende theoretische onderbouwing, kan tot verbluffende resultaten leiden.

Als je de bereikte resultaten niet kan beredeneren zal je inderdaad verbluft staan.

Een andere technisch onderlegde forumgebruiker opperde een tijdje terug om over alle diodes van de brugcel een C te plaatsen. Dit heb ik gebrobeerd met als resultaat een doorgebrande voedingstrafo. Gelukkig heb ik genoeg voedingstrafo's liggen en was dit euvel ook weer snel verholpen.

Wil je dat nooit meer doen, zulke grappen maken? Ik schoot van mijn stoel onder tafel van het lachen.
Of bedoel je het misschien serieus? Denk je werkelijk dat door 4 ratelcondensatoren over een brugcel je trafo is doorgebrand? Dan hebben gerenommeerde fabrikanten het altijd verkeerd gedaan.

Of zou je ... heel misschien ... zelf een fout hebben gemaakt?

Daar heb ik ook aan gedacht en heb zowel vóór inschakelen als nadat het kwaad geschiedt was de schakeling gecontroleerd. Er was echt niets op aan te merken. Het enige wat ik kan verzinnen is dat 10nF/630V tussen ~ en massa te weinig is geweest. De C's na verwijderen gecontroleerd en meette correct en vertoonde bij een 450V-lektest ook geen lek.

Het schema van mijn TWEAMZ-variant staat in de rubriek Artikelen. Technisch is deze nagenoeg gelijk aan Otto's variant, echter met een ander type oscillator en gebruik van andere spoelen waardoor een groter frequentiebereik mogelijk is en een betere geluidskwaliteit gerealiseerd wordt. Deze week zal ik een aangepast schema naar Otto mailen.

PS
Ik zou bijna zeggen: bouw beide varianten zelf eens en presenteer dan hier jouw onderbouwde bevindingen. Dat is tot op heden nog uitgebleven.

Als ik dat zou doen zou het toch blijven bij het ontwerp van Otto. Daarin heb ik wél enig vertrouwen.
Maar ik geen enkele aspiratie om etherpiraat te worden dus het zal wel nooit gebeuren.

In dit geval blijft jouw benadering puur theoretisch en wordt het erg lastig om over constateringen uit de praktijk mee te praten als je ze puur vanuit de theorie blijft benaderen. Praktijk en theorie willen nog wel eens uit de pas lopen.

Paul, tot slot nog een welgemeend advies: pak het boek "Van het Electron tot de Super" en begin vanaf pagina 1 van Les 1 het boek zorgvuldig door te lezen. Je hebt het heel hard nodig.

Tja. Je kon erop wachten. Het bekende stokpaardje.

--