Wanneer ik iets moet repareren, kijk ik altijd eerst even wat ik in de "rommelkast" heb liggen. Voor het inlijsten van een affiche heb ik ooit bij een bouwmarkt (Gamma of Praxis) een plaat acrylglas gekocht. Er bleef toen een flinke strook over; gooi ik uiteraard niet weg. Ik heb dat stuk voor allerlei reparaties/restauraties toegepast.

Voor de hand liggend bijv. voor het maken van een vensterglaasje van een Philips 836A (uitgezaagd met een figuurzaag).

Ik heb er ook "anodebatterijen" voor replica's van de Maxwell Pupil en Padvinder van gemaakt (paneeltjes uitzagen en aan elkaar lijmen met twee-componentenlijm). (Zie mijn "Nostronica" website.)

Recent: ermee de achterwand van een LX444AB gerepareerd (zie foto's).
Eerst een strookje gezaagd dat het missende deel van de opstaande rand moest gaan vormen. In een gasvlam verhit en passend gebogen. Op maat gevijld en met 2-componentenlijm op z'n plaats gelijmd. Van het vlak van het achterwandje ontbrak toen nog een stukje: stukje acrylglas passend gezaagd, bijgevijld en op z'n plaats gelijmd. Daarna de vorm bijgewerkt met tweecomponenten houtrot vulmiddel (soort kunsthars). Het klinkt raar, maar ik vind dat houtrotvulmiddel heel bruikbaar: het is goed vlak te vijlen en te schuren. Daarna met verf op kleur brengen. De beige bies is alleen niet verdiept, maar overigens valt de reparatie nauwelijks op.

Voor wie er wat aan heeft...
Groeten, Gerard Jongb[img][/img]loed