Alles naar evenredigheid.
De draad 0,65 kun je tellen en je weet ook welke spanning die moet hebben. De andere primaire krijgt een windingtal dat x maal de windingen krijgt van de dikke winding.
Is de dikke winding voor bijv 12 volt en de dunne voor 120 volt, dan krijgt die dus 10 maal zoveel windingen.
Voor de primaire geldt hetzelfde. Wil je daar 230 volt opzetten, dan krijg je tweemaal zoveel windingen als die voor 117 volt. Als je ze niet meer kan tellen, kun je weer uitgaan van de dikke winding. De vermenigvuldigfactor krijg je door het delen van de spanningen.
In een trafo gaat wat verloren. Voor kleine trafo's kan dat oplopen tot ca 10%
In de praktijk betekent dat, dat de secundaire wikkelingen 10% hoger gewikkeld worden als volgens de berekening.
Voor de draaddikte zijn er tabellen, die de stroomdichtheid van een winding op geven.
Hier beschrijft een zendamateur zijn werkwijze
https://pd3wmz.blogspot.com/p/blog-page_15.html

Hier vindt je een koperdraad tabel
http://www.veron.a63.org/cqfrwden/jrg7/nov-92/trafo.htm

Op het internet is er veel over te vinden. Ik kan me voorstellen dat het afwikkelen zeer moeilijk gaat. Ik heb daar ook ervaring mee. Evenwel helpt het soms om de spoel wat te verwarmen en een pincet helpt ook. Je hoeft niet persé af te wikkelen. Het winding pakket kun je ook doorzagen en dan in de doorsnede de draadjes tellen. Allemaal niet simpel, maar als er geen andere trafo is, is dit een van de manieren o m je toestel toch weer aan de praat te krijgen.

Hieronder zie je een speciale trafo voor een vroege digitale voltmeter. De trafo is met de hand gemaakt van een kern die uit een TV gesloopt is. Jaartal 1972