Eidophor grootbeeldprojectors gebruikten een systeem waarbij er met een elektronenstraal in een oliefilm geschreven werd, en dat moduleerde dan weer licht van een enorme xenonlamp. Voor zover ik weet heeft Eidophor niets met Philips van doen.

Ik heb begin jaren negentig stage gelopen bij een grootbeeldprojectiebedrijf dat onder andere een Eidophor-projector had. Je moet dan denken aan een apparaat dat ruim meer dan 1 miljoen gulden kostte en uit een fors 19-inchrek vol met apparatuur, een grote xenonlamp en de eigenlijke projector bestond. Het hele ding trok zo'n 10 kW uit een driefaseaansluiting. Het verhaal ging dat sommige plaatsen bovenop de kast van de xenonlamp heet genoeg werden om er een sigaret mee te aan te steken.

De kathodes van de elektronenkanonnen werden zo zwaar belast dat er drie op een carrousel zaten. De technicus kon dan door de carrousel te draaien snel de kathode vervangen als er een kleur uitviel. Dat was nog wel eens nodig, namelijk.

Geschiedenis

1955-1958
Philips had ervaring met beeldweergave via een projectiebuis geplaatst in een Schmidt-optiek. Voor het weergeven van het kleurentelevisiebeeld werd gebruikgemaakt van projectie door drie projectieweergeefbuizen met respectievelijk een rood, een groen en een blauw lichtende fosfor. Om de drie grondkleurbeelden op elkaar te krijgen is gebruik gemaakt van kleursplitsende spiegels.
Daarnaast ontwikkelde Philips een eigen kleurentelevisiestandaard. Het betrof het door ir. K.Teer en ir. J. Haantjes in het Natlab ontwikkelde Two Sub-Carrier (TSC) transmissiesysteem. Op 10 april 1956 realiseerde Philips zijn eerste experimentele kleurentelevisie-uitzending. Hiervoor was de Internationale adviesraad CCIR (Comite Consultatif International des Radiocommunications) uitgenodigd. De opnames met de oproepster Mies Bouman en het orkest van Max Woisky vonden plaats in een studio in het Natuurkundig Laboratorium. Achtereenvolgens werden de twee transmissie-systemen gebruikt. Eerst het TSC systeem en als als tweede het NTSC systeem aangepast voor 625 lijnen. De demonstratie vond plaats met een aantal ontvangers uit een proefserie waarvan er 10 werkten volgens het NTSC systeem en 10 volgens het Philips TSC systeem. Deze eerste serie kleurenontvangers kreeg als generatie nummer K1.

K1 3x Schmidt-optiek en het kruisspiegelsysteem.

--
"I haven't even turned this on to see if it works because as long as I don't it might"