Nederlands Forum over Oude Radio's

Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van buizenradio's en gerelateerde zaken

Terug naar hoofdpagina

Lineair

Beste forumleden,

Voor mijn Marconiphone 282 zoek ik een werkende LF transformator. Zie afbeeldingen. Deze LF unit bestaat uit C6 en L11, 12 en 13. Bij die in mijn toestel is de spoel L11 defect. Indien u de unit niet als los onderdeel wilt verkopen, wil ik ook wel een heel chassis van de 282 overnemen, mits de genoemde spoelen unit maar goed is.
L11 plus L12 = 1500 Ω en L11 plus L13 = 4250 Ω, C6 is 500 pF.

Hartelijke groeten, Geri

[image]
[image]

Reageer op dit bericht

1086 keer gelezen

Heb je al gekeken of er inwendig niet gewoon een uitlopertje losgeraakt is?

Reageer op dit bericht

886 keer gelezen

De ellende met zulke trafo'tjes is vaak dat de primaire wikkeling onderbroken
raakt, ondanks het feit dat die draad dikker is. Die wikkeling zit ook meestal
het dichtst om de kern, wat ook meteen de verklaring is voor wat er gebeurt:
Die wikkeling voert een positieve spanning tov de kern en die kern zit vaak aan
aarde. Het isolatie materiaal was lang niet altijd volkomen vochtvrij en in het
emaille van de draad kan zomaar 'n barstje zitten. Het (minieme) stroompje dat
dan kan gaan lopen zorgt voor elektrolyse, de zuurstof komt vrij bij het barstje
- na verloop van tijd einde oefening....
In de tropen had men daar natuurlijk nòg meer last van; de oplossing was: hètzij
de kern óók positief maken, hètzij "stroomloos schakelen" door aan de voorgaande
lamp een anodeweerstand te zetten en de wikkeling via een condensator verbinden.
Met deze verklaring is TS natuurlijk niet geholpen maar het kàn ervoor zorgen dat
je door 'n kleine aanpassing in het toestel zo'n trafo tegen dit onheil beschermt

Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Reageer op dit bericht

879 keer gelezen

In dit geval is het geen primaire kring, maar de helft van een HF sperfilter met maar een spoeltje.

Reageer op dit bericht

837 keer gelezen

Topic titel is
LF trafo Marconiphone 282 gezocht
Ach láát ook maar....
N.

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Reageer op dit bericht

829 keer gelezen

"Ach láát ook maar".
Zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp de opmerking dan niet.
TS heeft het over L11 die onderbroken is. L11 vormt samen met condensator C6 een parallelkring die een hoge impedantie heeft voor HF signaal en een verwaarloosbare impedantie voor LF.
Als ik het schema goed bekijk maakt hij ook geen deel uit van de LF trafo.
Dat de twee mogelijk in één behuizing zitten, verandert daar weinig aan. Over dit laatste geeft het schema geen informatie.

Reageer op dit bericht

776 keer gelezen

Als je de trafo openmaakt, valt deze misschien nog te herstellen.
C6 en L11 in de trafobehuizing dienen om fluitsignalen te onderdrukken.

Groeten, Armand

Reageer op dit bericht

784 keer gelezen

Als je de trafo openmaakt, valt deze misschien nog te herstellen.
C6 en L11 in de trafobehuizing dienen om fluitsignalen te onderdrukken.

Groeten, Armand

Door het schema wordt je wel een beetje misleid.
Als je naar de componeneten waardes kijkt, lijkt het of L11 en L12 een spoel vormen met een aftakking. Evenwel laat het schema echt wat anders zien, L11 zit dan kennelijk toch niet op de kern van de LF trafo.
In de manual staat inderdaad dat het een fluitfilter is, maar voor welke frequentie is dan weer een raadsel.
[image]

[image]
Alwaar het onderdrukkingscircuit kennelijk toch een aparte schakeling is.
Open maken van de bus kan uitsluitsel geven, ook al op het antwoord wat ik eerst gaf over mogelijk een losse uitloper.

Het zou best kunnen dat het onderdeel ergens nieuw en ongebruikt op de plank ligt, maar probleem is altijd waar is die plank. Repareren is dan een betere optie. Met een paar uurtjes knutselen heb je dan weer een werkend onderdeel.
Het is allemaal geen rocketscience, anders als bijv een custom ontworpen digitale chip ofzo.

Reageer op dit bericht

830 keer gelezen

Door het schema word je wel een beetje misleid.

De afbeelding van Geri liet al duidelijk zien dat L11 niet op de kern van de trafo zit.
Ook wordt de totale waarde 1500 ohm opgegeven van L11 + L12, wat laat vermoeden dat ze samen in de behuizing van de LF trafo zitten.
Een foto van de onderkant van het chassis zal meer duidelijkheid geven.

[image]

Groeten, Armand

Reageer op dit bericht

783 keer gelezen

We zijn het helemaal eens!
Dat ik mijn visie op het onderdeel wat verder uitgelegd heb, kwam door deze opmerking van een ander forumlid.
"Topic titel is
LF trafo Marconiphone 282 gezocht
Ach láát ook maar....
N."

Maar als ik het goed begrijp, is de koppeltrafo zelf niet stuk.

Reageer op dit bericht

773 keer gelezen

Maar als ik het goed begrijp, is de koppeltrafo zelf niet stuk.

Volgens TS is alleen L11 defect.

Groeten, Armand

Reageer op dit bericht

752 keer gelezen

Als L11 (onderdeel van het 9kHz fluitfilter) defect (onderbroken) is dan kan hij als noodreparatie gewoon kortgesloten worden. Je hebt dan in ieder geval weer ontvangst.

Willem

Reageer op dit bericht

774 keer gelezen

Als L11 (onderdeel van het 9kHz fluitfilter) defect (onderbroken) is dan kan hij als noodreparatie gewoon kortgesloten worden. Je hebt dan in ieder geval weer ontvangst.

Willem

Klopt, maar als het filter samen in het busje zit met de trafo wordt het weer wat lastiger, dan zul je het toch open moeten maken. Overigens staat in de tekening van het chassis C6 buiten de bus aangegeven, als die echt buiten het busje zit, dan kun je het proefje doen met de kortsluiting en kun je ook nog experimenteren met allerlei spoeltjes.

[image]

Zo blijkt maar weer, dat je ook foto's kunt maken, die maar heel weinig informatie geven.

Reageer op dit bericht

771 keer gelezen

:OK:

Willem

Reageer op dit bericht

744 keer gelezen

Heren,
Ontzettend bedankt allemaal voor het meedenken! Zoals ik al aangaf zit alles (C6, L11, L12 en L13) in die ene behuizing en er komen 3 draden uit. Het geheel is ingegoten in een teerachtige mastiek. Vanaf de bovenste draad meet ik maar de beide onderste aansluitingen oneindig, maar over de onderste twee aansluitingen de serieweerstand van de koppeltrafo L12 en L13. Vanaf de bovenste aansluiting naar de onderste twee van de koppeltrafo kan ik wel de capaciteit van C6 meten. Vandaar mijn conclusie dat alleen L11 defect is. Echter met die drie draden kan ik L11 niet extern vervangen.
De radio speelt, zij het met een duidelijke voorkeur voor hoog. Dat heb ik tijdelijk opgelost door een C over de luidsprekeruitgang te monteren, maar dat krijg je een beetje futloos lager geluid. Omdat de radio nog even zo vrolijk speelt, wil ik het risico niet lopen dat de koppeltrafo sneuvelt bij een poging om L11 te repareren.
Ik zoek dus naar die plank waar Soundman het over had.

Groeten Geri

Reageer op dit bericht

753 keer gelezen

Hoi Geri

C6 is natuurlijk maar heel klein (500 pF) t.o.v. C5 (100 nF), in serie leveren ze een gecombineerde capaciteit van 498 pF. Lage frequenties worden dus behoorlijk afgeknepen voor ze naar het stuurrooster van V3 gaan. Daardoor heeft de radio zo’n “duidelijke voorkeur voor hoog”.

Omdat C6 bij de LF-aanpassingstrafo is ingebouwd en je die niet wilt openen is de enige mogelijkheid om de radio nu al goed te laten spelen het uit het zicht inbouwen van een vervangende LF-trafo.

Om de wikkelverhouding L12/L13 te bepalen kan je de trafo uitfluiten met 1.000 Hz over de aansluitingen van beide spoelen en de wisselspanning op de aansluiting van C6 meten.
Dan kan je een trafo zoeken met de juiste wikkelverhouding, en een vergelijkbare gelijkstroomweerstand omdat de negatieve roosterspanning ook over L12/L13 loopt. Lager mag ook, dan zet je nog een extra weerstand tussen L13 en het stuurrooster van V3.

Dan nog “even” rekenen aan de vervanging voor C6//L11. Kennelijk heeft het fluitje dat uitgefilterd moet worden een heel specifieke frequentie: C6//L11 is een bandsperfilter.
Als je de nieuwe aanpassingstrafo aansluit zonder C6/L11 moet je het fluitje kunnen horen, c.q. meten. Daarmee en met de waarde voor C6 kan je de juiste waarde voor L11 bepalen.

En dan maar wachten tot er eens een keer een origineel exemplaar ergens van een plank rolt.

Succes! vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

905 keer gelezen

Misschien is het proberen waard om C5 rechtstreeks naar het rooster van de eindbuis te brengen. De impedantie van de trafo zal het signaal door C6 flink verkleinen, misschien wel meer als de kleine wijziging.
Eventueel optransformeren van het signaal door de trafo is er dan niet meer, maar misschien haal je toch nog wat signaal winst.

Reageer op dit bericht

721 keer gelezen

Ook een goeie!

Mij staat bij dat dit soort trafo's de spanning ongeveer een factor vier optransformeren. Laat je dat weg dan verlies je dus 12 dB, maar je krijgt er wel een veel gelijkmatiger frequentiekarakteristiek voor terug.
Wel even afwachten hoe noodzakelijk dat antifluitfilter van C6//L11 nou blijkt te zijn.

vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

725 keer gelezen

Hoi EJ,

De tip hoe de trafoverhouding van L12 en L13 vastgesteld kan worden was nog niet bij mij opgekomen, maar logisch, bedankt EJ!
In de documentatie noemen ze C6/L11 idd een fluitfilter, maar de eerste fluittoon moet ik nog horen. Het enige wat ik kan bedenken is het genereren van de vroegere toestellen van de buren (Mexicaanse hond). Verder blijf ik toch sterk vermoeden dat door dat filter ook de geluitdskwaliteit verbeterd moest worden. Netjes het laag, midden en eerste hoog doorlaten en het hele hoog vrij abrupt afknijpen.
Ik heb een hele partij LF trafo's met verschillende wikkelverhouding en daar ben ik al mee aan het experimenteren geweest en uiteraard rechtstreeks aangesloten op C5. Ik verwachtte ook, zoals jij al aangaf, een veel betere geluidskwaliteit in het laaggebied, maar helaas dat viel tegen. Ook de weerstandskoppeling, zoals Soundman2 voorstelde had ik al geprobeerd, maar dan valt het uitgangssignaal idd te veel terug, zij het met minder vervorming. Die trafo's waren met die lage versterkingsfactoren van de toenmalige buizen zeker geen overdreven luxe. Wel typisch dat ik met negatieve roosterspanning op V3 het laag behoorlijk kan verbeteren. 0 v duidelijk beter laag, -1,5 duidelijk minder laag en dat blijft min of meer hetzelfde, tot je de buis te veel afknijpt. Daar heb ik nog geen verklaring voor, anders dan dat het een bepaalde vervorming is, die in dit geval beter klinkt.
Ik ga denk ik toch maar eens kijken of misschien ergens in Engeland zo'n plankje is.

Reageer op dit bericht

723 keer gelezen

Hoi Geri

Jammer dat de oplossing van Soundman2 hier niet werkt, maar een interstagetrafo is geen goedkoop onderdeel dus als het niet nodig was geweest had die er niet ingezeten

Inderdaad opmerkelijk dat je zoveel minder negatief moet gaan zitten met de stuurroosterspanning voor V3 voor een acceptabele geluidskwaliteit. De datasheets voor de PT2 geven een negatieve roosterspanning op van -3 Volt bij anodespanningen van 100-125 Volt. Misschien voor de zekerheid even de gelijkspanning meten over de serie L12-L13 om zeker te weten dat er geen stuurroosterstroom loopt. En nagaan of er een potentiaalverschil staat tussen de -LT en -HT van je plaatspanningsapparaat die de roosterinstelling verstoort. Als laatste ook nog tussen de aardaansluiting en de -LT.

Iets anders waar ik nog vraagtekens bij heb is het feit dat L11 stuk kon gaan. Mechanisch zit het spoeltje te goed opgeborgen om schade op te lopen, dus het moet wel iets elektrisch zijn. Was C5 doorgeslagen en inmiddels vervangen? Is er daarbij misschien toch ook iets misgegaan met L12 en/of L13?

Tussen twee haakjes: als je L12 en L13 nog zou willen uitfluiten denk ik dat je beter een 400 Hz kan gebruiken. Dat ligt dichter bij het logaritmische midden van het frequentiebereik van middengolf-uitzendingen en daar hebben de technici indertijd zeker rekening mee gehouden.

Bedankt intussen voor de leuke puzzel!

vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

732 keer gelezen

Hoi EJ,

Ja bij -3V geeft de PT2 wel een wat strakker geluid, maar vrijwel zonder laag. Ik denk dat er bij 0 V wat vervorming komt die de indruk van laag geeft en nu welkom is.
De verhouding van de LF trafo ga ik zeker nog meten, maar nu heb ik even andere prioriteiten. Ik ben net aan het opknappen van een zware griep. ja die bestaat kennelijk ook nog... Ik hou je op de hoogte en dan meet ik gelijk de eventuele roosterstroom.
De verhouding van de LF trafo zal wel groot zijn, zeker 1:5 of meer. Volgens schema is de weerstand van L13 4,2K, maar die kun je niet meten, dus ze zullen vast ook L11 + L13 bedoelen. Ik meet 3,1K als serieweerstand van L12 + L13. Dat houdt in L11 = 1,3K is, L12 = 0,2K en L13 = 2,9K. Dus echt een flinke ratio, maar niet staat voor de trafoverhouding.
Tja, waardoor kon L11 stuk gaan? Toen ik de radio, die ik van een Belgische liefhebber overnam, ging bekijken viel mij op dat in serie mat C5 een moderne C van 5000? was gesoldeerd. Gelukkig was C5 ook nog aanwezig. Die bleek zo lek als een mandje en ik heb die van een nieuw binnenwerk voorzien, evenals de ontkoppelcondensator van de gridbatterij C1, waarvoor hetzelfde gold. De overige condensatoren waren na 90 jaar nog wel goed!
De goed lekke C5 moet er debet aan geweest zijn, dat door de anodespanning van V2 een gelijkstroom is gaan lopen via C5, L11, L12, de gridbatterij naar massa. L11 zal toen de zwakste schakel geweest zijn. Dat euvel moet toen ook een positieve spanning op het rooster van V3 veroorzaakt hebben, waardoor die waarschijnlijk ook gesneuveld is. Daar zat nu een "nieuwe" P240 in.
Ik denk dat ik je opmerking niet goed begrijp, want potentiaal over -HT en -LT lijkt mij onwaarschijnlijk. Mijn zelfgemaakte PSA/gloeistroomvoeding heeft twee volkomen gescheiden circuits achter verschillende trafo's. Bovendien zijn -HT en _LT in de radio verbonden, dus kunnen geen potentiaal t.o.v. elkaar voeren.
De kast is weer helemaal in orde, de slechte delen opnieuw gepolitoerd, Corrien Maas weeft een nieuw luidsperkerdoekje voor me en het chassis is weer origineel met de juiste buizen en alle componenten ogen nog origineel. Nu de LF trafo nog. Misschien moet ik maar eens in Engeland gaan zoeken.
Weet jij daar goed de weg? Ik heb al eens geprobeerd via Goldborne Vintage Radio Forum. Alleen lukt het mij daar nog niet afbeeldingen bij mijn thread te plaatsen. Ik denk dat ik maar eens de moderator moet contacten.

EJ, Jij bedankt voor het meedenken en de leuke conversatie. Je hoort van mij als ik in deze weer wat te melden heb.

Geniet van het vroege voorjaar op het prachtige Schier.

Groeten, Geri

Reageer op dit bericht

694 keer gelezen

Hoi Geri

Over de spanningen heb ik me inderdaad vergist, -HT, -LT en +GB zitten allemaal aan elkaar vast. Is dus ook de oorzaak niet.

Misschien hebben het gebrek aan lage tonen en het gebrek aan sturing op V3 twee verschillende oorzaken. Het netwerkje van C3, C4 en L10 heeft ook nog een negatieve feedback naar de kathode van V2. De condensatoren heb je gecheckt, dus misschien L10?

In Engeland ken ik heg nog steg, ik gebruik eigenlijk alleen de PSU-simulator van DuncanAmps.

Overigens goed om te horen dat Corrien nog doekjes weeft, ik had begrepen dat ze aan het afbouwen was.

Ik hoop dat je snel opknapt en hoor graag het vervolg van je zoektocht.

vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

674 keer gelezen

Dag EJ,

De overzetverhouding van L12/L13 gemeten en is "maar" 1:3. Het luidsprekervolume deed, zoals ik al eerder aangaf, meer vermoeden. Ook even vergeleken met andere bekende trafo's. Deze methode werkt betrouwbaar. Waardevolle tip dus!
Wat mij wel opviel t.o.v. een paar andere trafo's die ik testte, deze van Marconi laat geen harmonischen zien tijdens de meting, iets wat van de anderen niet gezegd kan worden, o.a. een Philips en een Lissen. Gewoon werkend als trafo, is daar overigens niet veel meer van terug te zien.
Er loopt geen roosterstroom naar of van g1 van V3, iets wat ik ook niet verwachtte. Waarom was jij daar beducht voor?

Groeten Geri

Reageer op dit bericht

676 keer gelezen

Hoi Geri

Fijn dat de truc met het uitfluiten van L12/L13 heeft gewerkt: je weet nu in ieder geval voldoende om een andere trafo in te zetten en dat L12/L13 aantoonbaar in orde zijn. Het verschil tussen de transformatie- en de weerstandsverhouding kan ook in een verschil in wikkeldraaddikte zitten. Ze geven de ohmse waarden alleen om te helpen met foutzoeken.

Ik bleef inderdaad maar hangen op de instelling van V3. Waarom moet je zoveel van het datasheet afwijken om een acceptabel geluid te krijgen? Dat er geen roosterstroom loopt is goed nieuws voor de instelling van V3. Dus ja, L11 is stuk maar nee, dat verklaart niet (alleen) de “voorkeur voor hoog”.

Dat wordt dus niet veroorzaakt door de schakeling rond V3 en moet eerder in de radio ontstaan. Wat gebeurt er als je een audiobron (over een hoogohmige trafo, er moet een gelijkspanningspad naar de grid van V2 zijn voor GB-1,15) op de PU-aansluiting zet? Als dat hetzelfde klinkt is er kennelijk rond C3/C4/L10 wat mis. Als de PU-ingang wel goed klinkt, zit het in het radiogedeelte.

Daar schiet mijn kennis te kort, ik zie dat er niet met een middenfrequentie wordt gewerkt (geen oscilator en er wordt niks gemixt) en dat het ook geen rechtuitontvanger is, want er wordt via L6 en L7 (waarom zijn dat twee spoelen?) teruggekoppeld. Het zal dus wel een regeneratieve ontvanger zijn, maar alles tussen een kristalontvanger en een heterodyne is voor mij hogere wiskunde. Kennelijk heeft V2 een dubbelfuntie: detectie en tegelijkertijd versterking van het LF-signaal. Wel zo economisch

Ben benieuwd hoe het verder gaat, wordt hopelijk vervolgd.

vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

680 keer gelezen

Hoi EJ,

Voor een beter laag heb ik echt het filter C6/L11 nodig. Dat was al mijn conclusie bij het uitproberen van al mijn LF trafo's. Die overtuiging wordt nog eens gesterkt door een schema wat ik op Radiomuseum.org vond. Daar wordt het filter geen fluitfilter genoemd, maar een "tone compensating filter".
Ik moet overigens ook niet te hoge verwachtingen hebben van dit toestel, want dit model uit 1932 loopt ver achter op wat op dat moment mogelijk was. Er waren toen zelfs al mondjesmaat supers. Vergelijk maar eens de techniek met die van de Philips 830A (1932) of de Radiobell 6 (super uit 1934).
Ik begrijp nog steeds niet dat men anno 1932 nog met een toestel kwam, waarbij je moest klungelen met een gloeistroom accu, een anodebatterij en roosterbatterijen. En dit model is niet alleen door Marconi zo op de markt gebracht. Ook door His Masters Voice (HMV 148) en Columbia (1008). Het enige wat ik daarbij kan bedenken, is dat ze een toestel bouwde, waarbij je gebruik kon maken van je plaatspanningsapparaat en acculader, als je die nog voor een ouder model had staan. Maar dan bouw je toch een veel geavanceerder toestel, zou ik denken!
Deze techniek is gebaseerd buizen met zeer weinig versterking. Een heel groot deel van de versterking wordt verkregen door optransformeren.
Volgen we de MF (minste spoelen) dan begint dat al met het opslingeren via L1/L2 van de gewenste zender in de antennekring naar het rooster van V1. Die tetrodes hadden last van secundaire emissie van het schermrooster, vandaar experimenteel vastgestelde schermroosterspanning. Het versterkte signaal gaat via de selectief afgestemde RF trafo L4/L8 naar het rooster van de detectiebuis V2, waar door de diodewerking van het stuurrooster alleen de negatieve perioden van de draaggolf versterkt worden. Aan anodekant van V2 wordt de draaggolf-rest er middels filter c3,L10 en c4 uitgefilterd en via koppelcondensator c5 als LF signaal aangeboden aan aan de LF trafo L12/L13. Daar wordt het signaal weer opgetransformeerd voor versterking in V3. Het geluid met veel hoog zou verbeterd moeten worden met filter c6/L11.
Maar dit driemaal optransformeren en driemaal versterken geeft nog maar een heel bescheiden output. Om nu het onderste uit de kan te halen werd terugkoppeling toegepast, i.d.d. reflexversterking. Het door V2 versterkte negatieve signaal wordt variabel middels VC3 en L6 naar L8 teruggekoppeld en zo weer aangeboden aan V2 (L7 doet niet mee, omdat L9 is kortgesloten). Dat terugkoppelen kun je opvoeren, waardoor de totaalversterking steeds sterker wordt, totdat het geheel gaat genereren (rondzingen) met veel nevengeluid en de even later de boel dichtklapt. VC3 is aangemerkt als volumeregelaar. Dat staat ook op de knop. Hoe vervelend is dat als je het volume door terugkoppeling opregelt, je makkelijk de zaak aan het genereren brengt (anno 1932).
Met de potmeter VR1 stel je de gevoeligheid van V1 in als er sterke lokale zenders zijn. Dat werkt ook een beetje als volumeregelaar, alleen met die 50 Ohm was dat min of meer aan/uit. Met een weerstandje daaroverheen van 15 Ohm werkt het een stuk beter.

Maar toch ben ik verliefd op dit eenvoudige radiootje. De kast vind ik prachtig en dat de techniek van 1927 is i.p.v. 1932 merk ik niet, omdat ik er toen nog lang niet was. Ik ben van 1945 en misschien is mijn techniek ook wel van vijf jaar eerder :-) . Nu nog het laatste zetje, de vervanging van L11. Ik blijf zoeken!

Groeten, Geri

Reageer op dit bericht

683 keer gelezen

Hoi Geri

Had je in de dertiger jaren niet zoiets als “farm radio’s”? Het Amerikaanse platteland was nauwelijks ge-electrificeerd omdat de boerderijen few and far between waren. Stroom voor apparatuur werd gemaakt door een windmotor en generator waarmee je dan ook je eigen radiobatterijen kon opladen. Het was in die tijd blinde armoe daar, dus die zullen wel lang in gebruik zijn gebleven. Hetzelfde zal voor Wales, Schotland en de Achterhoek gegolden hebben.
Ik was in oktober een weekje op Rottumerplaat om aangespoelde rotzooi op te ruimen en ook daar hebben ze nog een noodstroomvoorziening op 120 Volt gelijkspanning, een apart hok met zestig loodcellen en een luchtgekoeld eencylinder-dieselaggregaat. Het net is dubbel uitgevoerd met een noodpeertje in iedere ruimte met z’n eigen schakelaar. Ook de marifoon, het oplaadstation voor de walkie-talkies en een ijskast draaien erop.

Dank voor de uitgebreide rondleiding, ik snap nu ook waarom V2 voor radio-ontvangst geen roosterspanning krijgt en dus een soort SSB-signaal doorversterkt waar je dan vervolgens de draaggolf uitfiltert met C3/L10/C4 en de omhullende overhoudt, en voor de pick up wordt ingesteld als een gewone LF-versterker via GB-1,15. Wel jammer dat je dan het volume niet meer kan regelen met VC3.

C3/L10/C4 doen dus ook niets met het geluid, zeker niet met het laag.

Als je nog met een andere trafo gaat breadboarden en je wilt met de ƒ0 van C6/L11 in het audiogebied uitkomen zit L10 bij C6 = 500 pF in de tientallen mH’s (1000 Hz ≡ 51 mH, kleinere zelfinductie => hogere frequentie).

Ik begrijp heel goed dat als je je zo in een apparaat verdiept je eraan gehecht raakt. Qua bedieningsgemak denk ik dat “de jeugd van tegenwoordig” er niets meer van zou begrijpen, je moet echt weten wat de techniek erachter is. Dat is natuurlijk ook de charme van dit soort, of eigenlijk alle buizenapparatuur: het is geen zwart doosje met zestien pootjes waar je aan de ene kant een antenne aanhangt en aan de andere een koptelefoon.

Succes met je zoektocht, vrgr, EJ

--
Dingen moeilijk maken is makkelijk, dingen makkelijk maken is daarentegen moeilijk.

Reageer op dit bericht

674 keer gelezen

Dank voor de aangedragen mogelijkheid voor het platte land. Daar had ik nog niet aan gedacht. Dat zal vast de reden geweest zijn!

Dat je de pick-up niet kon regelen, vond men in die tijd heel normaal. Dat kon met een grammofoon ook niet. Later toen de versterking wat beter werd, kon je een volumeregelaar kopen. Die stak je in de luidsprekeruitgang en daar weer de de luidspreker stekers in. Even achter de radio aan de knop frummelen en je had de gewenst geluidsterkte :-)

Wat een geweldig voorrecht dat je wel eens op Rottummerplaat mag komen, zeg!

Groeten, Geri

Reageer op dit bericht

660 keer gelezen

RSS Feed van deze thread

Terug naar hoofdpagina

powered by my little forum