Nederlands Forum over Oude Radio's
Onafhankelijk medium voor liefhebbers en verzamelaars van oude radio's en gerelateerde zaken


Re: De PHILIPS TV model 23TX371A nader bekeken

Geschreven door Henk Roovers op 11. Maa 2006 10:02:39:

In reactie op: Re: De PHILIPS TV model 23TX371A nader bekeken geschreven door Henrik Ros op 11. Maa 2006 05:22:29:

Dag Hendrik,
ik ben het helemaal met je eens. Tips en trucs zijn mooi, maar leiden vaak tot het onnodig uitwisselen van onderdelen. Tips en trucs (ik bedoel niet expliciet de afdeling tips en trucs van het forum!) moet je volgens mij meenemen in je metingen, m.a.w. als iemand bij een bepaald symptoom een onderdeel met succes heeft vervangen, kun je bij de zelfde symptomen waarschijnlijk gewoon door een paar metingen al vaststellen of dat werkelijk ook in dat andere geval de oorzaak is. Het probleem bij televisie is, dat de signalen allemaal exacter zijn en nog aardig moeten koppen ook. Een radio met een wat mindere condensator, zal een misschien brom in het geluid opleveren, soms wat meer vervorming, maar heel vaak werkt die radio nog. Bij televisie ligt dat toch wat anders. Een uitgedroogde elco in de voeding kan grote gevolgen hebben voor het hele toestel. Door meting de juiste diagnose stellen is dan heel belangrijk, wil je niet in een ongeevenaarde slooppartij terecht komen. Ik noemde als voorbeeld (en ik ga daar verder niet over discussieren) een slechte elco. Dat kan tot gevolg hebben dat het geluidsgedeelte allemaal nog redelijk werkt, maar dat er bijv brom op het videosignaal zit. Doordat zo'n videosignaal niet meer de goede niveaus heeft, kan daarvan het gevolg zijn dat een synchronisatiescheider slecht werkt, met als gevolg een rollend en of een "omgevallen" beeld. Het heeft dan weinig zin om het hele synchronisatiecircuit te slopen door alles wat condensator heet te vervangen. Evenals bij een radio zijn sommige meetinstrumenten bij een TV haast onontbeerlijk, naast de nodige kennis. (Over dat laatste zie ik in het algemeen trouwens maar weinig vragen in de trant van: Wie kan mij haarfijn de werking van die of die schakeling uitleggen, anders dan wat zou er stuk kunnen zijn, maar dat even terzijde.)
Zo'n meetinstrument waar je bij TV haast niet onderuit kan, is de oscilloscoop. Ik vind dat eigenlijk dat instrument de universeel meter moet heten. De scope kun je nog slechter missen bij tv, dan een signal tracer bij een radio.
Ook de metode van zoeken moet bij een tv veel systematischer, omdat grote delen in het toestel afhankelijk zijn van elkaar. Het is dan ook niet aan te geven of je vooraan of achteraan begint. Een ervaren reparateur, prikt vak zijn scope ook midden in de schakeling. Ik kom even terug op het voorgaande voorbeeld (voorbeelden zijn nooit goed, want die leiden het gehoor af van het verhaal). De reparateur stelt bijvoorbeeld vast, dat er in elk geval licht en geluid is.
Dat is al een aanwijzing, dat vrijwel alles in het toestel werkt, zoals de voeding, de geluidsversterker, de horizontale en de vertikale oscillator, de lijneindtrap, waarschinlijk ook de videoversterker en niet te vergeten de beeldbuis. Nu is die reparateur vrij om zijn scope te prikken waar hij wil. Hij weet ook, dat als het videosignaal niet ok is dat er dan veel problemen kunnen zijn. Omdat een reparateur nooit veel tijd heeft, zal hij dat video onderzoeken op de meest gemakkelijke plaats. Die plaats zit vlak voor zijn neus, het rooster, of meestal de kathode van de beeldbuis. Met de voltmeter klopt het allemaal wel aardig, maar de scope laat meteen zien, dat:
1 er videosignaal is (dat zag hij ook al aan het beeld)
2 dat de spanniningsniveaus ongeveer wel kloppen
3 dat het videosignaal geen strak signaal vertoont, maar dat er een hevige brom op zit.
De volgende test is dan de scope even op de spanningsverzorging van de videoversterker en eventueel de MF versterker te prikken. De elco uit het voorbeeld komt dan vrijwel meteen in beeld. Was het echter een buis geweest in de MF of de lf videotrappen, dan bespaart die meting hem in elk geval het onnodig uitwisselen van (moeilijk verkrijgbare) elco's etc. etc.
Als de AGC dan niet te veel roet in het eten gooit, kun je met de scope ook nog direct bepalen welke pit er in de fout gaat en die bijv sluiting heeft met de gloeidraad. In elk geval hoeft hij slechts een paar buizen uit te wisselen om de fout te lokaliseren. Dit heet structureel repareren. Je kunt dus wel aangeven hoe het kan, maar niet hoe het moet.

Ook voor de reparatie aan de lijneindtrappen zijn wel een paar eenvoudige hulpmiddeltjes, de zgn quick-diagnose. Je mag daaruit nooit 100% concluderen dat er dan geen probleem is.
Zo is er het neonlampje bij de lijntrafo. Als dat op een cm brandt, krijg je een aardige indruk over de werking van die hele schakeling, maar dat zegt nog niet genoeg over die schakeling, voor wat betreft de frequentie waarop hij werkt en of de amplitudes echt wel goed zijn, soms ontkomt ook een reparateur er niet aan om na onderzoek dan uiteindelijk toch maar de trafo uit te wisselen om helemaal zeker te zijn. Niet voor niets heeft Philips de lijntrafo's jarenlang aangesloten via een steker. En een niet volledige sluiting in de trafo kan symptonen vertonen die net zo goed het gevolg kunnen zij van een andere component. Vergeefs uitwisselen, komt dus zeker voor, maar normaal gesproken is dat toch zeer beperkt. Een goed reparateur vervangt normaal gesproken alleen het defekte onderdeel.

In het verleden heeft een klant van mij wel eens opgemerkt dat er aan zijn defekte tv niets vervangen was, want hij had het opengeschroefd (gevaarlijk gedrag) en geen nieuwe onderdelen zijn zitten. Ook al het stof zat er nog in. Op mijn vraag of het toestel niet goed werkte, moets hij wel toegeven dat het prima werkte. Had de klant goed gezocht, dan had hij aan de onderzijde van het chassis een nieuw gesoldeerde condensator gevonden, op de plaats waar eerst een beruchte bruine WIMA had gezeten. Dat risico loop je dus wel. Er is in mijn reparatie carrier maar een geval geweest waarbij zondermeer uitgewisseld werd. Destijds verkochten we LOEWE OPTA tv's en die zaten helemaal vol met de bovengenoemde WIMA's. De mensen klaagden steen en been over de overigens prima toestellen, dat ze zo vaak stuk gingen. Het betrof een serie WIMA condensatoren (die bruine dingen) die door een of ander fabrikageproces,voortijdig gingen lekken. Het was wel even werk, maar verving je die soms wel 30 stuks door de beroemde gele van Philips, dan speelden de toestellen jaren zonder problemen. Dat was dus niet repareren op goed geluk, maar een soort particuliere terughaalactie, zoals tegenwoordig bij auto's aan de orde van de dag is.

Ik heb al weer te lang op de praatstoel gezeten en zou zeggen wie vertelt er meer

mvg Henk Roovers





Reacties / Answers:


Terug naar Nederlands Forum over Oude Radio's