gitaarversterker schema (Techniek Radio/TV)

door soundman2 , Wouw, 14.08.2012, 17:03 (4486 dagen geleden) @ robot797
Bewerkt door soundman2, 14.08.2012, 17:38

Je zou best wel eens wat versterking te kort kunnen komen. De anode weerstanden van de triodes zijn erg laag. 220 k ohm zou beter in de richting liggen. Bovendien wordt het signaal op de anode van de tweede triode nog eens extra belast door de roosterweerstand van de EL84. Die laatste mag best 0,5 M ohm zijn.

De eerste triode heeft geen roosterlekweerstand, waardoor die spoedig zal worden afgeknepen als er een groot signaal op de ingang staat. De condensator van 0,022 mag desgewenst worden weggelaten, of desnoods verplaatst naar de ingang. De potmeter wordt dan roosterlekweerstand. Je kunt ook een weerstand van 0,5M ohm van het rooster naar aarde zetten.
Het regelbereik van de tweede potmeter is gereduceerd tot minder dan een zesde

waarom heeft de eerste triode een gedeelde anode weerstand?
Het lijkt een schema dat uit meerdere ontwerpen is afgekeken, maar dan niet begrepen wat en hoe.
De tekenwijze van het schema werkt ook nog eens montagefouten in de hand.
Verder krijgt de tweede EL84 geen signaal!

De smoorspoel zou best wel eens in verzadiging kunnen gaan als er tweemaal EL84 mee gevoed wordt. Er loopt dan bijna 100mA. Dat vergt een forse spoel met luchtspleet en ook een dito uitgangstrafo.

Ik zou er snel een balansversterker van maken. Een balans uitgangstrafo op de kop tikken. Die is makkelijker te vinden dan een trafo met de impedantie voor tweemaal EL84 parallel (ca 2,8 K ohm)
De eerste triode als voortrap, de tweede als fasedraaier en daarachter tweemaal EL84 in balans.
Wil je voor thuis een lager vermogen, wat is er dan eenvoudiger om de volumeregelaar wat minder ver open te draaien. Je kunt ook in serie met de eerste volumeregelaar een weerstand naar de ingang zetten met een gelijke waarde als de potmeter. Je krijgt dan ook maar de helft van het signaal.

Maar gesteld dat het allemaal goed zou werken volgens het originele ontwerp, en je verwijderdt een buis, dan zou het vermogen de helft worden. Dat levert een 3dB minder geluidsdruk op. Een vermindering die het oor (dat logaritmisch is,) nauwelijks waarneemt.

Een versterker met twee eindbuizen parallel, kan per definitie minder vermogen leveren als met dezelfde buizen in balans. Bij parallelschakeling staan beide buizen ingesteld in het midden van de karakteristiek en zullen dus al veel vermogen dissiperen.De anodespanning mag ook niet al te hoog zijn, om de dissipatie te beperken. Bij volle uitsturing mag de anodedissipatie niet overschreden worden. De totale audiooutput zal ergens rond de 8 watt liggen met twee buizen. In een balansschakeling staan de beide buizen onder in de karakteristiek en loopt er gemiddeld veel minder gelijkstroom. De maximale anodedissipatie wordt bij een veel grote audiovolume bereikt, terwijl daarbij ook de anodespanning nog wat hoger mag zijn. Tweemaal EL84 in balans kunnen bij een vervorming van 10%, wat voor een gitaarversterker heel acceptabel is, bijna 18 tot 20 watt leveren. Je had het over een groot publiek toch? Voor de huidige begrippen is dat nog een redelijk klein vermogen. Bij optredens wordt het dan nog vaak akoestisch versterkt door de PA installatie.
Soundman2