de Armstrong super héterodyne 1920 (Algemeen)

door John Hupse † , Schoonhoven, 24.08.2014, 18:18 (3747 dagen geleden) @ freddy vercruyce
Bewerkt door John Hupse †, 24.08.2014, 18:25

Het schema in de nvhr schemateek was voor mij makkelijker leesbaar dan die 'originele ' oude

Het originele RCA-schema laat alleen dat deel van de bedrading zien wat je ook in werkelijkheid in het toestel kunt zien zitten. De bedrading die je niet kunt zien (omdat deze is ingegoten) staat dus ook niet op het serviceschema. Vandaar dat het nogal lastig is om een en ander te ontwarren. Het ligt dus niet aan jou

Men hield op die manier het schema geheim. Een andere complicatie is het gebruik van een harmonische van de oscillatorfrequentie door RCA.

Lucien Lévy patenteerde zijn superheterodyne al in juni 1917 in Frankrijk, dus voordat Armstrong dit in de USA deed.

Het produktierijp maken van deze schakeling duurde een aantal jaren, waardoor er pas in 1923 een produkt van Lévy op de markt verscheen dat gebruik maakte van het principe. Dit was de "Superhotodyne", een voorzetapparaat waarmee je van een rechtuitontvanger een superheterodyne kunt maken. Deze converter werkt met twee triodes, de ene als mengbuis, en de andere als oscillator.

In 1925 kwamen de eerste complete superheterodynes van Lévy op de markt, met 8 triodes waarvan de eerste triode zowel h.f. als m.f. versterking levert. De tweede triode werkt niet als reflex, het m.f. signaal komt immers niet door de h.f. trafo heen. De daarop volgende drie triodes vormen een m.f. versterker, dan is er de tweede detector (een roosterdetector) en een l.f. eindbuis.

Hier zie je zo'n toestel, het blijkt alleen goed te werken met h.f/m.f. triodes die een versterking hebben tussen de 5 en 10 keer. Onder andere de Belgische Spheria buizen voldoen aan deze eis:

--
http://www.hupse.eu/radio