Teerdotten vóór en na 1940 (Techniek Radio/TV)

door John Hupse † , Schoonhoven, 18.02.2015, 18:25 (3569 dagen geleden) @ Hans Steenman

Het onderwerp teerdotten is hier uit en te na aan de orde geweest. Tot vervelens toe.Toch waag ik het om het nog eens aan de orde te stellen. Ik heb sterk de indruk dat de teerdot condensatoren in vooroorlogse Philips radio's de tand des tijds véél beter hebben doorstaan dan hun broertjes in naoorlogse radio's. Deelt iemand die observatie? En wat zou de reden kunnen zijn?

ja, dat klopt. Dit verschijnsel heeft trouwens niets met "teer"-afdichting te maken, en ook niet met Philips. Het komt immers ook voor bij andere onderdelen zoals transformatoren, papiercondensatoren zonder zwartgekleurde afdichting, en zelfs bij weerstanden. Dat men het maar steeds heeft over "teerdotten" is dus nogal misleidend.

De reden is vrij simpel, de na-oorlogse toestellen hebben gemiddeld gesproken veel vochtiger gestaan vergeleken met de jaren '30 toestellen. Hoe vochtiger hoe meer defecten. Men wist dit al in de jaren '20.

In de periode tot ongeveer 1985 werden voornamelijk toestellen verzameld van voor de oorlog. De oudere na-oorlogse toestellen werden in die periode weggegooid of opgeslagen in vochtige onverwarmde schuren. Vandaar.

(Voor Maurice: de hardste "teer" afdichtingen zijn van rond 1940. Deze vertonen vaker scheuren, en er breken ook vaker stukjes spontaan af).

Vocht herken je aan roestvorming, en aan "luidsprekerdoek chromatografie":

--
http://www.hupse.eu/radio