Kado: Radarbuis 1939-1945_AEG HR2/100/1,5A (Algemeen)

door Hans van der Marel , Hilversum, 25.09.2015, 15:24 (3349 dagen geleden) @ Eleen

Het princiepe van RADAR was al een tijdje voor de tweede wereldbrand bij vriend en vijand gekend. Wat echter op zich liet wachten was een zendbuis die op zeer korte golflengtes voldoende vermogen kon leveren. Daar waren de Engelsen het eerst mee.

Dat klopt niet helemaal, de Engelse radar aan de kust ( 1937 ) werkte op een frequentie ( 22 MHz ) die dicht in de buurt van de TV MF destijds lag. Zie ook http://www.radarworld.org/england.html
Later varieerde de frequentie tussen 22 en 50 MHz.

De duitsers hadden overigens een vergelijkbaar radarnetwerk met ook van die enorme antennes langs de kust staan voor hetzelfde doel als de engelsen. Deze zijn tot het einde van de oorlog in dienst geweest ( Radar museum Drouvres Fr ).

Omdat TV in Engeland voor de oorlog al aardig was opgestart kwamen MF strips met een geschikte bandbreedte beschikbaar voor radar.
De Philips EF50 ( in engeland natuurlijk Mullard versies ) was het hart van de radar sets.

Deze radars waren vrij simpel, lijn op een scoop buis waarbij de afstand van de rand van de buis tot een piek de afstand weergaf tot het object. De amplitude/breedte van de piek gaf een idee van de grote van het object.

Later werden radars ontwikkeld met draaiende beeldbuizen ( zoals de Jagdschloss ) ontwikkeld.

Daarna kwam de behoefte aan hogere resoluties en dus hogere frequenties opzetten.
De magnetron en klystron waren daarvoor de oplossing.