Ben bang dat deze niet volledig is afgesloten, er zit wel een aluminium plaat onder maar niet geheel afgesloten.

Dag Pim,
Een goede buizenversterker is "EHF dicht" op een liefst metalen chassis gebouwd, precies zoals Maurice het heeft verwoord. Ik doe zelf ook veel aan zelfbouw-audio, klik voor een impressie daarvan èn omtrent het "EHF dicht" bouwen eens op m'n homepage. (het huisje naast m'n naam)

Een enkele horizontale metalen plaat met daaromheen kunststof, of decoratieve houten zij- en onderkanten, is in feite prutswerk.

Dat witte kunststof is Corian, en daar zit aluminium oxide in verwerkt.

Dat helpt in dit geval niet, het is geen afschermend metaal.

Die Unitran 9U13 uitgangstransformatoren die je hebt zijn uitzonderlijk goed, daar kun je echt wat moois mee bouwen. De matige Lafayette trafo's waar je ervaring mee hebt vallen daarbij in het niet.

Als inspiratie voor een zeer goed versterkerontwerp; zoek eens naar "Een nog ongeslagen kampioen zelf gebouwd" in het September 1970 nummer van Radio Bulletin op pagina 357. Die versterker is gebaseerd op een Radford ontwerp en uitgevoerd met de ook zeer goede Philips AD9058 uitgangstransformatoren.

Vr. groet, Ron

.....en als je er iets ècht aparts van wilt maken
Dan ga je hybride: eindbuizen met geaard stuurrooster en geen kathodeweerstanden maar
dikke transistors in de kathodeleidingen. Dan zie je bovenop alléén die eindbuizen
Wat zo'n eindbuis doet is uitsluitend afhankelijk van die transistor: het DC werkpunt
en het signaal worden bepaald door de voorgaande schakeling
Zo'n schakeling heb ik zien toepassen om 16000 volt te sturen met een tetrode die
een Laser- buis kontroleerde- mooie rechthoekige pulsjes van 7 uSec.
Nico

--
een kinderhand
is ook weer gauw leeg

Dag Raaf,
Bedankt voor je reactie.
Groet,
Pim

Dag Pim,

Het scheelt qua keuze dan nog iets dat het schema waar Remko naar verwijst hetzelfde is als waar Raaf eerder naar verwees: Bijdrage Raaf

Groet,
Robert

Pim, Deze originle Unitran schema's zijn gelijk en ik raad af ze 1:1 na te bouwen.
1) De kwaliteit van de 9U13 uitgangstrafo komt hier niet voldoende tot z'n recht, dat komt m.n. door de z.g. 'snubber' netwerkjes van 1,5 nF en 5 kOhm aan elke EL84 anode. Die geven een afval vanaf ca. 21 kHz terwijl die transformator flink hoger kan.
2) De "overall tegenkoppeling" is, merkwaardigerwijs, instelbaar met de 4 standen schakelaar. Afhankelijk van de stand krijg je minder tegenkoppeling voor frequenties tussen ca. 635 Hz (50nF C geschakeld) en ca. 127 Hz
(250 nF C geschakeld). Het effect daarvan is dat de lage tonen opgehaald worden; het is in feite een lagetonen regeling gerealiseerd in het tegenkoppelcircuit.
N.B. de bovenstaand genoemde frequenties zijn -3dB t.o.v. 'recht'.

Als je het schema toch na wilt bouwen laat dan de snubbers achterwege en maak de overall tegenkoppeling frequentie onafhankelijk; dan begint het op een goede, moderne buizenversterker te lijken. Het uiteindelijke fine-tunen van de tegenkoppeling en versterker, wat waarschijnkijk wel moet, kun je doen met een blokgolf van bijv. 10kHz i.c.m een scoop, je ziet dan vlot wat er aan mankeert en de procedure is in feite niet anders dan bij een transistorversterker.

Vr. groet, Ron

Hat maakt toch uit
Wat de voeding is en tegeven heeft aan stromen en MA bezit
En Wat de uitgang prim is aan K, en de gekozen buis typen
ik hou mij altijd de stromen aan wat de buizen makers op geeft
Die weet het besten dan gebruiks stromen en aanpassingen
al men daar van uit gaat dan gaat het meestal goed
tja en met een goed schema .heb wel UNITRAN versterkers gehad
Niks mis mee ook pH heeft dat ook wel
de voeding moet passen bij de uitgang te veel aan stromen is ook niet zo goed
daar bij de wens buizen type

huub

Dag Hans,

Dat is eerder toeval, althans met de E80L die kreeg ik van een goede kennis, en die was veel met buizen versterkers bezig.
Hij gaf de voorzet voor de E88cc als goed stuurbuisje, dat heb ik toen maar aangenomen.

Wat vind je van het tweede schema?.
Groet,
Pim

Dat soort buizen komt meer over als industrie gebruik
zwaar deren gloeidraad .en zieken huis apperatuur en
dan kan het beter tegen stoten
Ik zou dat soort buizen niet gebruiken
Huub

Dag Nico,

Vindt het juist verhelderend als er een eerlijke mening wordt gegeven,
Trek het me niet aan heb de beide schema`s alleen getekend en niet ontworpen.

Groet,
Pim

Dag Nico,

In het schema staan bij de E80L's twee van de pinnummers aangegeven. Volgens de datasheet voor de E80L is pin 7 (inderdaad) de anode en pin 8 (inderdaad) het schermrooster. Ik denk dat het veel waarschijnlijker is dat het schema wat merkwaardig is opgetekend (remrooster ontbreekt nu terwijl die ook een eigen pin 9 heeft), waarschijnlijk omdat de E80L ook nog een apart naar buiten gevoerde afscherming heeft (pinnen 1 en 6). Maar het kan geen kwaad als Pim controleert of het remrooster wel (juist) is aangesloten, dus of pin 9 wel met de kathode, dus pin 3 is verbonden.

Jouw opmerking over de fasedraaiers onderschrijf ik.

Groet,
Robert

Dag Goldline,

Het is duidelijk geen succes wat ik heb ingebracht, er zijn natuurlijk zat oude ontwerpen met EL84 zelfs van Unitran voor de 9U13 uitgangstrafo die ik heb, maar ik wil iets bijzonders bouwen, niet iets wat 40 jaar geleden is bedacht, suggesties?.

Groet,
Pim

Dag Goldline,

Die heb ik vergeten te tekenen.

Het ging mij om het algemene schema.
Groet,
Pim

Het originele artikel van Peter van Willenswaard is te vinden op zijn eigen site, zie:
http://audiomagic.nl/archief.html

Helemaal onderaan is ook nog een artikel te vinden van 3 jaar later, daar maakt hij een vergelijking tussen 'zijn HF309' en een Carad versterker.
Hij is verbaasd over de goed klinkende Carad versterker die een PPP schakeling bevat.
Dat artikel staat in Audio&Techniek nummer 68 en 69.

Ook ik heb vele jaren naar een zelfgebouwde PPP schakeling geluisterd, maar dat was met EL34.

--
"Tubes are for Music, transistors are for TV and electronics in general"

Dag Robert,
Ik bedoelde het niet zo letterlijk want buizen zijn op zich al oud, het ging me eerder om versterkers waar aan de ingang met meerdere buizen wordt gewerkt, ik heb liever een dubbel triode aan de ingang met een paar EL84 als eindbuisjes.

Dat schema wat ik eerder stuurde daar wordt ook van gezegd dat het de HF309 zou zijn, daar is op een ander Forum van gezegd dat hij tam ingesteld staat met de 270 ohm kathode weerstanden.

Het tweede schema heeft inderdaad een extra buisje EF86 en dat maakt hem voor mij ongeschikt, maar we komen er wel, heb geen haast hoor.

Groet,
Pim

En vergeet ook niet dat de kwaliteit van de gebruikte weerstanden, condensatoren en buizen ook
een belangrijke rol spelen bij de bouw van een kwalitatief goede versterker!

Op de bekende veilingsite wordt sinds een paar dagen een paar Rubycon Black Gates elco's aangeboden. De vraagprijs is slechts €1200. En dat voor een product dat al 10 jaar op de plank ligt, want zolang geleden stopte de productie.
Als je deze in een versterker gebruikt, hoor je een ligt geritsel door de luidsprekers. Geritsel van eurobiljetten.

hans

--
raaf apenstaart multiweb punt nl

Dag Ger,

Er is nu wel genoeg keuze aanwezig,
Bedankt voor de info.

Groet,
Pim

Dag Maurice,

Er zijn nu inderdaad genoeg schema`s aanwezig, en een lijstje gaat er komen.
Groet,
Pim

het ontbreken van een tegenkoppeling ?
en de kritische instelling van de fasedraaier die de onderste eindbuis dubbele vervorming van de triode aanbied.

Tegenkoppeling zou je lokaal kunnen doen door de elko's over je kathode weerstanden te laten vervallen.

--
Cees PA1DBA

Dag Pim,

Heb je dan ooit besloten om jouw versterker met de E80L's van ultra lineair naar triode schakeling te veranderen?

Groet,
Robert

Beste Forum Leden,

In het laatste gedeelte over de mono buizen versterkers was geopperd om met een wensen lijst te komen voor de mono buizen versterkers,

Die lijst is er in zoverre, dat ik een mooi schema heb gevonden in het boek, Het ontwerpen van versterkers.

Vooral de fase draaier bevalt me, deze wordt ook in een buizenversterker van Fisher gebruikt, schema aanwezig.

Heb er zelf ook een schema van getekend, met het idee om de twee mono versterkers zo te gaan bouwen, maar misschien heb ik een aantal feiten over het hoofd gezien, het schema is een tekening overgenomen van het originele schema met een paar aanpassingen.
Als ik deze mono versterkers ga bouwen, komt het bouwverslag op het Zelfbouwaudio Forum.

Zet hier ook maar de technische beschrijving er bij, het is wel veel tekst, maar dan is het wel compleet.

De hoofdversterker met het voedingsdeel,welke in fig.171 is getekend, is vrij conventioneel. De eerste helft van V1 (ECC81)is geschakeld als versterker, waarbij de anode direct is gekoppeld met het rooster van de "kangoeroe" fase- omkeerschakeling.
Hierbij heeft men het grote voordeel, dat de koppelcondensator kan vervallen, waardoor de mogelijkheid van instabiliteit voorlage frequenties reeds is vervallen; immers de totale fasedraaiing van koppelcondensatoren uitgangstransformator bedraagt 2 X 90°= 180°, waarbij echter de overdracht nul is geworden; uit dien hoofde is er geen fase correctie nodig in de tegenkoppeling, zodat deze ongelimiteerd kan worden opgevoerd.
Deze "split load fase omkeertrap is verre superieur boven vrijwel alle andere systemen; de schakeling is buitengewoon eenvoudig, volkomen zelfbalancerend,'n enorm groot frequentiegebiedbestrijkend, dat van nul af tot ver boven de 100kHz uitgaat.
Zij bezit voorts een zeer gelijkmatig verlopende fasekarakteristiek en een grote versterking, daar de versterking van de koppeltriode volledig kan worden benut.
De grote voordelen van deze schakeling komen alleen goed tot hun recht, als de anode- en Kathode weerstanden klein zijn, daar anders het verschil in kathode impedantie, welke als gevolg van de sterke tegenkoppeling zeer Jaag is, en de anode impedantie, welke hoog is en vrijwel gelijk aan de anodeweerstand zelf, zich hinderlijk merkbaar maakt aan de te geringe versterking van het anodedeel bij de hogere frequenties.
Ten einde nu toch een voldoende uitsturing mogelijk te kunnen maken, moeten we een buis kiezen met een lage inwendige weerstand; voor de koppeltriode echter moeten we een buis hebben met een hoge versterkingsfactor, daar anders de versterking te laag wordt.
Een ideale buis hiervoor is de ECC81, welke de beide eigenschappen in zich verenigt, wat de Amerikanen noemen "Mgh perveance tube", een buistype, dat veel te weinig wordt gebruikt en ook als katodevolger veel betere eigenschappen bezit dan de ECC83, welke door zijn zeer hoge inwendige weerstand zelfs bij 0 Volt roosterspanning te weinig ruststroom opneemt om een redelijke uitsturing over een lage impedantie mogelijk te maken.
In deze schakeling dient beslist deze buis te worden gebruikt. De balans eindtrap is normaal, in zoverre, dat hier een gemeenschappelijke kathodeweerstand (R10) en schermrooster weerstand (R14) wordt gebruikt.
Moge dit uit een oogpunt van ontkoppeling voordelen bieden, uit een oogpunt van statische balansering is deze opstelling beslist ongunstig; immers, stel dat een der buizen in rust een grotere anodestroom neemt; hierdoor zal de kathodespanning van deze buis hoog zijn; hierdoor zal echter ook de kathodespanning van de andere buis hoog zijn, zodat deze vrijwel "dicht" zit. Ditzelfde geldt ook voor de schermroosters; de buis, die de grootste anodestroom trekt, zal als regel ook de grootste schermrooster stroom opnemen, waardoor de schermrooster spanning daalt, evenals die van de andere buis; deze zal nu minder stroom opnemen.
De onderlinge verschillen tussen de buizen worden op deze manier kunstmatig geaccentueerd. Teneinde dit te ontgaan, kan men iedere buis een afzonderlijke kathodeweerstand van 250ohm 2W geven met hierover een ontkoppelingscondensator van 100µF 25V.
De schermrooster weerstand R14 kan dan eventueel vervallen, waarbij men er echter rekening mee dient te houden, dat de schermrooster spanning niet hoger dan 250V wordt (normaal bedraagt de spanningsval over R4 ca. 50V). Voor de tegenkoppeling weerstanden R3 en R15 neme men bij voorkeur draadweerstanden omdat koolweerstanden nog wel eens niet lineaire eigenschappen bezitten, n.l. een weerstandswaarde, welke afhangt van de spanning welke over de weerstand komt te staan.
Normaliter worden deze non lineariteit door de tegenkoppeling vrijwel te niet wordt gedaan, maar hier bepalen deze weerstanden juist de tegenkoppeling zelf.
In het tegenkoppel circuit behoefde geen enkele frequentiecorrectie te worden opgenomen; dit geldt uiteraard bij gebruik van een uitgangstransformator van goede kwaliteit.
Dit is een van de grote voordelen van het tegenkoppelen over een klein aantal trappen, in welk geval geen ingewikkelde "lead" en "lag" netwerken nodig zijn om de zaak zo goed en zo kwaad mogelijk in bedwang te houden en waarbij vrijwel steeds de marginale stabiliteit zo klein is, dat onder ongunstige belastingsomstandigheden toch nog instabiliteit kan optreden.
Bijzonder verkwikkend is de impulsweergave, geen spoor van "overshoot" of "ringing". In het oorspronkelijke ontwerp werd voor de uitgangstransformator T1 het Philips type A9999/81/01 toegepast; hierbij zijn C7 en C8 overbodig.
Bij een U70BN zijn deze condensatoren noodzakelijk.

Groet,
Pim

ik weet het, ben er ook nog over aan het dubben, men zegt dat Vlaar trafo ook zeer goede trafo's kan wikkelen. En AE Europe

Dag Piet,

Om je een indruk te geven over de plaatsing van de componenten hier een foto, van de proefopstelling, de bovenplaat is wat langer geworden vandaar de strip aan de achterzijde.
Dat is bij de eigenlijke versterkers een doorlopende plaat.
De smoorspoel zit onder de voedingstrafo, en staat er haaks op.
Er was in deze proefopstelling geen brom meetbaar op de uitgangstrafo met de scoop gemeten.

Groet,
Pim